به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از وبگاه Goal، شاید اگر در نهایت انتقال امیلیانو مارتینز به منچستریونایتد نهایی شود، شاید لازم باشد این دروازهبان بابت گذشتهاش از هواداران یونایتد عذرخواهی کند. در سال ۲۰۲۱ و پس از آنکه برونو فرناندز ضربه پنالتی دقیقه آخر بازی را به آسمان کوبید و شکست یک بر صفر مقابل استون ویلا قطعی شد، مارتینز جلوی جایگاه استرتفورد اند شروع به رقصیدن کرد و عمداً هواداران میزبان را تحریک نمود.
با آنکه ضربه پنالتی را مستقیم مهار نکرد، ولی عملاً در ثبت این شکست نقش کلیدی داشت. مارتینز پیش از ضربه با جنگ روانی به فرناندز گفته بود که کریستیانو رونالدو باید پشت توپ بایستد، و نتیجه هم گرفت؛ چرا که فرناندز، تنها برای دومین بار از ۲۳ پنالتیاش در پیراهن منچستریونایتد، ضربهاش را از دست داد و اولین پیروزی ویلا در اولدترافورد طی ۱۲ سال رقم خورد.
البته هواداران یونایتد روی دیگری از رفتارهای مارتینز را هم دیدهاند، آن هم به نفع تیم خودشان. در آخرین بازی فصل گذشته، او با خروجی عجولانه از محوطه جریمه و برخورد خشن با راسموس هویلوند، کارت قرمز گرفت. حالا کادر فنی و تیم جذب بازیکن منچستریونایتد در حال بررسی همهجانبهی شخصیت مارتینز هستند تا ببینند آیا ارزشش را دارد که او را از استون ویلا به خدمت بگیرند یا نه. ولی چیزی که بیش از هر نکتهای برایشان اهمیت دارد، توانایی بالا او در مهار ضربات حریف است. مارتینز که سابقهی حضور در آرسنال را هم دارد، در این زمینه در زمره بهترینهای جهان قرار دارد؛ مهارتی که در فوتبال مدرن کمارزش جلوه داده شده، بهویژه در منچستریونایتد.
و درست به همین دلیل است که شیاطین سرخ باید پس از نهایی کردن جذب برایان امبومو، تمرکزشان را روی انتقال مارتینز بگذارند؛ چون در صورت موفقیت، یک دروازهبان در کلاس جهانی خواهند داشت که تمرکزش بر مهار توپ است، نه بازیسازی.
ضعفهایی که عیان شد
وقتی منچستریونایتد در تابستان ۲۰۲۳ آندره اونانا را به خدمت گرفت، تمام بحثها حول محور توانایی بالای این دروازهبان در بازی با پا بود و اینکه حضور او میتواند به اریک تنهاخ کمک کند تا بالاخره فلسفه فوتبال مالکانهاش را در اولدترافورد پیاده کند و تیم را به سطح بالاتری برساند. اما تقریباً هیچکس به توانایی اونانا در مهار ضربات توجه نکرد؛ و خیلی زود، این نقطهضعف با قساوت تمام خودش را نشان داد.
اونانا در نخستین بازی در اولدترافورد، در دیداری دوستانه برابر لانس، از وسط زمین با ضربهای بلند غافلگیر شد و گل خورد. اما فاجعههای اصلی در لیگ قهرمانان رقم خوردند؛ جایی که مقابل بایرن مونیخ و در هر دو دیدار برابر گالاتاسرای، اشتباهات فاحشی مرتکب شد که مستقیماً به حذف یونایتد از این رقابتها انجامید.
او از آن زمان تاکنون نیز چندین اشتباه پرهزینه دیگر انجام داده؛ از جمله در دیدار ماه آوریل برابر لیون در لیگ اروپا، آنهم پس از ورود به درگیری لفظی با نمانیا ماتیچ.
توانایی اونانا در بازی با پا هم نتوانسته جبران این اشتباهات شود. با گذشت دو سال، هیچ پیشرفتی در توانایی تیم برای بازیسازی از عقب زمین مشاهده نمیشود. بدتر اینکه اونانا حتی در همین بخش هم اشتباه داشته؛ مانند دیدار برابر ایپسوئیچ تاون در ماه فوریه، جایی که در همکاری با پاتریک دورگو دچار سوءتفاهم شد و منجر به گل شد.
او حالا تقریباً بازیسازی کوتاه را کنار گذاشته و به ارسالهای بلند متوسل شده؛ توپهایی که بیشتر اوقات یا به بیرون زمین میروند یا در اختیار بازیکنان حریف قرار میگیرند.

تغییر اولویتها
فهرست بلندبالای اشتباهات آندره اونانا بدون تردید روبن آموریم را به ستوه آورده است. سرمربی پرتغالی حتی پس از فاجعه بازی مقابل لیون، او را برای یک مسابقه نیمکتنشین کرد. وقتی در یک نشست خبری از آموریم پرسیدند که آیا در بلندمدت نیاز به جایگزینکردن اونانا دارد یا نه، او وارد مشاجرهای لفظی با خبرنگار شد، اما نکته مهم این بود که نه از دروازهبان شماره یک خود دفاع کرد و نه از تواناییهایش تمجید. پاسخ آموریم این بود: «ما باید در تمام پستها پیشرفت کنیم»؛ جملهای که اصلاً نشانه اعتماد به اونانا نبود.
در واپسین هفتههای فصل، گزارشهایی منتشر شد مبنی بر اینکه آموریم چنان از اشتباهات اونانا خسته شده که سبک بازی تیم را تغییر داده تا او را از بازیسازی از عقب زمین بازدارد. همچنین گزارش شد که سرمربی پرتغالی دروازهبانی میخواهد که «احساس اطمینان» بدهد و «نوسانات و بیثباتی» خط دفاعی را کاهش دهد.
جستجو برای دروازهبان جایگزین، بیشتر بر ویژگیهای بنیادینی مانند مهار ضربات، تسلط در گرفتن توپهای هوایی و کاهش اشتباهات تمرکز خواهد داشت، نه توانایی در بازی با پا. اگر این گزارشها صحت داشته باشند، باید گفت که آموریم و مارتینز دقیقاً زبان هم را میفهمند.

از قعر تا قله
مارتینز برای رسیدن به سطح اول فوتبال، مسیر دشواری را طی کرده است. او زمانی که تنها ۱۷ سال داشت، به آرسنال پیوست، اما سالها در لیگهای پایینتر فوتبال انگلستان بالا و پایین رفت. از لیگ دو (سطح چهارم فوتبال انگلیس) و بازی برای آکسفورد یونایتد گرفته تا دورههای حضور در چمپیونشیپ با تیمهایی مانند ولورهمپتون، ریدینگ، شفیلد ونزدی و روترهام.
در چنین محیطهایی، بازیسازی از عقب زمین اصلاً اولویت نیست، و همین باعث شد مارتینز تمرکز خود را روی اصول اولیه دروازهبانی بگذارد. او این تمرکز را در بازگشت به آرسنال و سپس در استون ویلا هم حفظ کرد؛ و در تیم ملی آرژانتین نیز با همین ویژگیها به دروازهبان شماره یک تبدیل شد و نقشی کلیدی در قهرمانی تیم در جام جهانی و دو کوپا آمهریکا ایفا کرد.
مارتینز در نیمهنهایی کوپا آمهریکا ۲۰۲۱ در ضربات پنالتی برابر کلمبیا سه پنالتی را مهار کرد؛ در حالیکه با جنگ روانی بیامان، تمرکز رقیبان را به هم زد، و صدای او بهوضوح در ورزشگاهی خالی از تماشاگر (بهدلیل محدودیتهای کرونا) شنیده میشد. او این درخشش را در جام جهانی ۲۰۲۲ برابر هلند و فرانسه نیز تکرار کرد، و در کوپا آمهریکا ۲۰۲۴ نیز مقابل اکوادور قهرمان پنالتیها شد.
مارتینز در هر سه تورنمنت جایزه دستکش طلایی را کسب کرد و سپس بهعنوان بهترین دروازهبان جهان شناخته شد؛ او جایزه «یاشین» (از زیرمجموعههای جوایز توپ طلا) را در سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۴ برد و در سالهای ۲۰۲۲ و ۲۰۲۴ نیز عنوان بهترین دروازهبان سال فیفا را به خود اختصاص داد.

«با مهار ضربهها، قهرمان میشوم»
امیلیانو مارتینز از اینکه بهعنوان دروازهبانی شناخته میشود که تخصصش مهار ضربات است، لذت میبرد. او در گفتوگویی با برنامه Sports Center شبکه ESPN گفت: امروزه در دنیای فوتبال، اولین سوالی که در مورد یک دروازهبان میپرسند این است که «بازی با پا خوبی دارد؟» گاهی باشگاهها دروازهبانی میخرند که بازی پا عالی دارند، ولی در مهار توپ خوب نیستند. من همیشه تمرکزم روی این موضوع بوده است که در مهار ضربهها بهتر باشم تا بازی با پا. تمام تمرکزم روی مهار، مهار، مهار ضربهها است. با مهار کردن، قهرمانی را به ارمغان میآورم.
اگر منچستریونایتد مارتینز را به خدمت بگیرد، این انتقال میتواند نشانهای از بازگشت باشگاه به ریشههایش باشد؛ به سمت داشتن دروازهبانی که اولویت اولش مهار ضربات است. داوید دخیا نیز یکی از بهترینها در این زمینه بود؛ به همین خاطر، او دروازهبانی شد که بیشترین تعداد بازی و کلینشیت را در تاریخ باشگاه به نام خود ثبت کرد. اما در دوران مدرنسازی باشگاه و تلاش برای یافتن نسخهای از ادرسون، این مهارت او دستکم گرفته شد.
مارتینز ۳۲ ساله، شخصیتی دارد که رقیبان را مرعوب میکند. خودش گفته که دوست دارد برای حریفان «آشوب» ایجاد کند. او از بسیاری جهات، یادآور اسطوره بزرگ دروازهداری منچستریونایتد، پیتر اشمایکل است.

سایههایی از اشمایکل
مارک بوسنیچ، دروازهبان سابق یونایتد و استون ویلا، مارتینز را به «اشمایکل کبیر» تشبیه کرده است. او به The Athletic گفت: مارتینز شباهت زیادی به اشمایکل دارد، خصوصاً وقتی که خودش را شبیه یک دروازهبان هندبال میکند. حالت بدنش شبیه به عقاب است، این در موقعیتهای نزدیک خیلی مؤثر است. هرچه فاصله کمتر باشد، زمان تصمیمگیری کمتر است و این روش جواب میدهد. برای یک مهاجم اصلاً خوشایند نیست وقتی میبیند یک دروازهبان عظیمالجثه با سرعت به سمتش میآید.
مارتینز و اشمایکل هر دو شخصیتهای پرهیبتی هستند که بدون ترس، مدافعان را مدیریت میکنند و بر محوطه جریمه تسلط دارند؛ چیزی که داوید دخیا بهشدت فاقدش بود. البته اونانا هم شخصیت بزرگی دارد و از تحریک هواداران حریف لذت میبرد، اما همانطور که نمانیا ماتیچ رک و صریح گفت، هرگز نتوانسته با عملکردش از ادعاهایش پشتیبانی کند.
دروازهبان پیشین منچستریونایتد و استون ویلا، در تحلیل شخصیت مارتینز افزود: امی مارتینز انرژی بسیار بالایی دارد. اگر به مسیر حرفهای او نگاه کنیم و جایگاهی که از آن آغاز کرده را در نظر بگیریم، میتوان ردپایی از احساس ناامنی در شخصیت او یافت؛ احساسی که کاملاً قابل درک است. برخی ممکن است رفتار او را به عنوان غرور تعبیر کنند، اما در واقع این نوعی ناامنی است که در قالب اعتماد به نفس بالا نمود پیدا کرده است. برای رسیدن به جایگاهی که مارتینز امروز در آن قرار دارد، باید از اعتماد به نفس قابل توجهی برخوردار بود. من بهخوبی این موضوع را درک میکنم، زیرا خودم نیز در دوران بازیام بارها به غرور متهم میشدم، در حالی که در واقع آنچه در درونم وجود داشت، اعتماد به نفس همراه با مقداری تردید بود. او در مسیر حرفهایاش در دورههای قرضی متعددی حضور داشت؛ از جمله در باشگاههایی مانند روتراهام، ریدینگ، شفیلد ونزدی و آکسفورد. احتمالاً بارها با خود اندیشیده که شاید بهتر باشد مسیر شغلیاش را تغییر دهد، اما چنین نکرد و در عوض، به قلههای فوتبال جهان رسید.

زمان مناسب برای پیوستن
خرید امیلیانو مارتینز ارزان نخواهد بود؛ طبق گزارشها، استون ویلا برای فروش او حدود ۴۰ میلیون پوند (معادل ۵۴.۷ میلیون دلار) طلب کرده، آنهم در شرایطی که قرارداد او تا سال ۲۰۲۹ اعتبار دارد. این انتقال همچنین انحرافی از سیاست نقلوانتقالی اخیر منچستریونایتد خواهد بود که تمرکز بر جذب بازیکنان جوان با پتانسیل فروش مجدد دارد؛ چرا که مارتینز در ماه سپتامبر ۳۳ ساله میشود و بهدنبال آخرین انتقال بزرگ دوران حرفهایاش است.
با این حال، ارزش زیادی در جذب دروازهبانی وجود دارد که تجربه فراوانی از لیگ برتر دارد، در بالاترین سطح ممکن بازی کرده و نشان داده که از چالشهای بزرگ نمیهراسد. شرایط کنونی مارتینز شباهت زیادی به مقطع زمانیای دارد که ادوین فندرسار به منچستریونایتد پیوست. دروازهبان هلندی در سال ۲۰۰۵ و در سن ۳۴ سالگی از فولام راهی یونایتد شد. او هم پیش از آن چهار سال تجربه لیگ برتری داشت، هم در سطح بالا برای آژاکس و یوونتوس بازی کرده بود، و هم با تیم ملی هلند در تورنمنتهای مهم تا مراحل پایانی پیش رفته بود. تجربهای که فندرسار با خود به اولدترافورد آورد، نقش پررنگی در موفقیتهایش ایفا کرد؛ جایی که در نهایت بهترین دوران حرفهایاش را سپری کرد، چهار قهرمانی لیگ برتر به دست آورد و سه بار به فینال لیگ قهرمانان رسید.
البته شخصیت فندرسار با مارتینز کاملاً متفاوت است، اما حضور موفق او در یونایتد نشان میدهد که جذب دروازهبانی با تجربه بالا چقدر میتواند ارزشمند باشد. بسیاری از دروازهبانان مستعد، زیر فشار عظیم بازی برای منچستریونایتد و فشار شدید رسانهها و هواداران از هم پاشیدهاند. اما هیچ فشاری بزرگتر از پوشیدن پیراهن آرژانتین در جام جهانی نیست و مارتینز بارها و بارها نشان داده که نه تنها از این فشار نمیهراسد، بلکه در چنین شرایطی میدرخشد.

کلید این مشکل فقط در دستان امی مارتینز است
یکی از بزرگترین مشکلات یونایتد در سالهای اخیر، فقدان رهبران واقعی درون زمین بوده است؛ و مارتینز دقیقاً همان شخصیتی است که آنها برای بازگشت به روزهای اوج، به او نیاز دارند. در دورانی که منچستریونایتد بهدنبال بازسازی اعتبار ازدسترفته خود است، جذب دروازهبانی مانند امیلیانو مارتینز میتواند اقدامی حیاتی باشد. او نه تنها مهارت خارقالعادهای در مهار توپ دارد، بلکه شخصیتی پرصلابت، بیپروا و رهبری ذاتی را نیز با خود به اولدترافورد خواهد آورد. در شرایطی که تیم به آرامش در خط دفاعی، اعتمادبهنفس، و دروازهبانی مطمئن نیاز دارد، مارتینز میتواند همان عنصر گمشدهای باشد که یونایتد را دوباره به قله برمیگرداند.



نظر شما