به گزارش خبرگزاری ایمنا، در واقعه کربلا یاران امام حسین (ع) نقش مهمی داشتند و ماندگار شدند، وفاداری در لحظهای که بیشتر افراد، ماندن را به صلاح نمیدانستند؛ یارانی همچون زهیر بن قین که تا پیش از این از همراهی با کاروان حسین سر باز میزد، اما در میانه راه، دلش به حقیقت نزدیک شد، حبیب بن مظاهر که با وجود کهولت سن، دعوت یاری را بیدرنگ پاسخ داد و خود را به کربلا رساند و مسلم بن عوسجه که در شب عاشورا، جملهای گفت که تا امروز باقی مانده: «اگر هزار بار کشته شوم و زنده شوم، باز هم تو را تنها نمیگذارم.»
ویژگی مشترک آنان انتخاب در شرایط اضطراب بود؛ آنها زمانی تصمیم گرفتند کنار امام بمانند که نتیجه معلوم نبود، شمار دشمن بسیار و احتمال بقا ناچیز بود، اما وفاداری وابسته به چشمانداز روشن نیست و گاهی، وفاداری یعنی ایستادن در لحظهای که دیگران کنار کشیدهاند.
مکتب عاشورا چنان اثرگذار بود که تا امروز نیز ادامه دارد و چنین الگوهایی به تاریخ محدود نشدند؛ با گذشت قرنها، هنوز در بزنگاههای دشوار با موقعیتهایی مواجه میشویم که وفاداری نه با کلمات بلکه با ایستادن در میدان تعریف میشود؛ در جنایت رژیم صهیونیستی به خاک ایران، نام برخی از فرماندهان نظامی دوباره در صدر خبرها قرار گرفت؛ چهرههایی که سالها در تصمیمگیریهای امنیتی کشور نقش داشتند.
سردارانی همچون شهید غلامعلی رشید، محمد حسین باقری، حسین سلامی، امیرعلی حاجیزاده، مهدی ربانی و دهها نفر دیگر، در مسیری گام نهادند که پرهزینه و مبهم بود؛ هرکدام از آنها میتوانستند پس از دوران جنگ تحمیلی کنار بکشند و به زندگی شخصی بازگردند. اما بهخاطر آرمانهایشان ماندند؛ آنها با الهام از مکتب عاشورا مسیر دشوار پاسداری از استقلال و امنیت کشور را انتخاب کردند؛ میدانستند راهی که در آن قدم میگذارند هم با هجمههای بیرونی همراه است هم با تهمتهای داخلی. اما برای امنیت، عزت و استقلال ایران اسلامی ایستادند.
این وفاداری، از وفاداری یاران امام حسین (ع) در کربلا ریشه میگیرد؛ همانطور که مسلم بن عوسجه گفت: «اگر هزار بار کشته شوم، باز تو را رها نمیکنم.» این روحیه را میشود در چهره سردارانی دید که بارها به جبهههای مقاومت رفتند و بازگشتشان تضمینشده نبود.
شبهای محرم که در هیئات به یاد یاران وفادار امام حسین (ع) برگزار میشود، فرصتی برای تأمل در معنای ماندن و ایستادن در موقعیتهای دشوار است.
نظر شما