به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از روزنامه AS، رودریگو با لبخندی همیشگی، استعدادی درخشان و توانایی تأثیرگذاری در لحظات حساس، روزی به ستارهای کلیدی در رئال مادرید تبدیل شده بود. هواداران او را بهعنوان «پسر کامبکها» به یاد دارند؛ کسی که در شبهای بزرگ لیگ قهرمانان، وقتی همه چیز از دست رفته به نظر میرسید، ناگهان ظاهر میشد و با گلها و بازی هوشمندانه تیم را نجات میداد.
با این حال، فوتبال حافظهای کوتاه دارد. با پایان فصل گذشته و افت شدید آماری (تنها یک گل و چهار پاس گل در ۲۵ بازی آخر)، رودریگو بهسرعت به سیبل انتقادها تبدیل شد. شخصیت آرام و کمحاشیهاش در کنار جایگاه نهچندان برجسته در رسانهها، باعث شد همیشه «ضعیفترین ضلع مربع هجومی رئال» بهنظر برسد.
در پایان فصل، رودریگو اعتمادبهنفسش را از دست داد و در زمین بیشتر شبیه کسی بود که چیزی گم کرده که دیگر حتی نمیداند چیست. نه پایش مشکل داشت و نه استعدادش کمرنگ شده بود؛ او فقط دیگر باور نداشت. ژابی آلونسو، سرمربی جدید رئال، درباره او گفته بود: «میدانم پایان فصل برایش سخت بود. با هم صحبت کردیم، به او فرصت دادیم تا ریست کند. انگیزه دارد. کیفیت بالایی دارد و باید حالا آن را نشان دهد.»
با وجود پیشنهادهایی از لیگ برتر انگلیس، رودریگو تصمیم گرفت در مادرید بماند و برای جایگاهش بجنگد. در اولین بازی تحت هدایت آلونسو، در ترکیب اصلی قرار گرفت و عملکرد خوبی داشت؛ حتی پاس گل نیز داد. اما در بازی دوم، حتی به میدان هم نرفت. نه تنها در ترکیب اصلی نبود، بلکه در نیمه دوم نیز بهعنوان بازیکن تعویضی استفاده نشد. پنج تعویض انجام شد، اما نام رودریگو در میان آنها نبود؛ موضوعی که دوباره بحثها درباره آینده او را شعلهور کرد.
در حالی که بازیکنانی چون آردا گولر شکوفا شدهاند و استعدادهایی مثل فرانکو ماستانوئنو در راه هستند، و با تغییرات تاکتیکی ژابی آلونسو، آینده رودریگو در جمع کهکشانیها با علامت سؤال بزرگی روبهرو است. آیا او همچنان بخشی از پروژه جدید رئال خواهد بود؟ یا باید بهزودی چمدانهایش را ببندد؟
نظر شما