به گزارش خبرگزاری ایمنا، در شرایطی که تهران بهتازگی پیشنهادی رسمی از سوی ایالات متحده را از طریق میانجیگری عمان دریافت کرده، بازخوانی سیره سیاسی امام خمینی در مواجهه با مسئله مذاکره و رابطه با قدرتهای خارجی، اهمیت دوچندان یافته است. پیشنویس آمریکا که خواستار توقف کامل غنیسازی و تشکیل کنسرسیوم منطقهای در حوزه انرژی هستهای است،
در حالی مطرح میشود که تجربه تاریخی جمهوری اسلامی بر پایه اصولی چون استقلال، عدم اعتماد به قدرتهای سلطهگر و اتکا به ظرفیتهای داخلی شکل گرفته است، اکنون در آستانه تصمیمگیری درباره این پیشنهاد تازه، پرسش مهمی پیشروی ناظران قرار دارد، آیا اصولی که انقلاب اسلامی بر آن استوار شد، همچنان قطبنمای سیاست خارجی ایران خواهد بود؟
عدالت جهانی و اتکای ملی؛ دو ستون فکری امام خمینی
علیرضا خجستهپور در گفتوگو با خبرگزاری ایمنا اظهار کرد: آنچه امام خمینی بهعنوان ایدئولوژی قیام و انقلاب با همراهی مردم مطرح کرد، بر پایه «حق» و «عدالت» استوار بود. کفرستیزی، دفاع از حقوق مستضعفان و تلاش برای تحقق عدالت، از جمله آرمانهای اصلی حضرت روحالله از سال ۱۳۴۲ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ بود. امام خمینی نه تنها برای ملت ایران، بلکه برای مردم سراسر جهان خواهان برقراری عدالت بود.
وی افزود: عدالت، میراثی گرانسنگ از قیام امام خمینی است. ایشان با الگوگیری از سیره اهلبیت (ع)، در پی تحقق عدالت نه فقط در ایران بلکه در سراسر جهان بودند؛ تا حق مظلومان را از ظالمان بازستانند و صدای رسای مظلومان تاریخ باشند. در مسیر تحقق عدالت جهانی، امام خمینی استقلال، آزادی و برپایی حکومتی مبتنی بر آموزههای اسلامی را برای مردم ایران دنبال میکردند.
این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: هنگامیکه امام خمینی سخن از حقطلبی و عدالت به میان میآورد، در همین چارچوب فکری است که حمایت از آرمان آزادی قدس شریف معنا پیدا میکند. موضوع فلسطین را نباید صرفاً از منظر عربی یا حتی صرفاً اسلامی نگریست، بلکه باید آن را در چارچوب عدالت دید. رژیم صهیونیستی با غصب سرزمین و حق حیات مردم فلسطین، چالشی برای عدالت جهانی ایجاد کرده است. هر انسان آزادهای در جهان، اگر مخالف این جریان ظلم باشد، بیتردید دشمن رژیم صهیونیستی و دولتهای استعماری غربی خواهد بود. این اندیشهها و رویدادهای انقلاب حضرت روحالله، انقلاب اسلامی را از مرزهای ایران و منطقه فراتر برده و به یک انقلاب جهانی تبدیل کرده است.
خجستهپور با اشاره به درسهایی که میتوان از سیره سیاسی امام خمینی استخراج کرد، گفت: اکنون در آستانه ورق خوردن برگ جدیدی از تاریخ جمهوری اسلامی ایران قرار داریم. کشور در حال انجام مذاکرات غیرمستقیم با آمریکا است و مردم نیز بهگونهای با این تحولات درگیرند. اگر بخواهیم از سیره سیاسی امام درسی بیاموزیم، آن درس، مقاومت در برابر استکبار و بیاعتمادی به دشمن است. امام خمینی حتی در سختترین شرایط نیز به دشمن اعتماد نکرد؛ چنانکه در ماجرای پذیرش قطعنامه ۵۹۸، آن را به «نوشیدن جام زهر» تشبیه کرد. در اندیشه و رفتار امام، اعتماد به دشمن جایی نداشت و همواره بر خودباوری و اتکا به ظرفیتهای داخلی تأکید داشت. این نکته، درسی بزرگ برای مسئولانی است که پای میز مذاکره مینشینند و مردمی که پشتوانه نظام هستند.
وی در ادامه افزود: اتکای امام خمینی به نیروی مردمی از دیگر ویژگیهای برجسته سیره ایشان بود. بلافاصله پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با برگزاری رفراندوم برای تعیین نظام جمهوری اسلامی و سپس قانون اساسی، جمهوریت به معنای واقعی در کشور محقق شد. جملهی ماندگار امام: «میزان رأی ملت است»، میتواند الگویی راهبردی برای سیاست داخلی و اقتصادی کشور باشد. مقام معظم رهبری نیز سال جاری را سال «سرمایهگذاری برای تولید با مشارکت مردم» نامگذاری کردهاند که نشان از تداوم همان نهضت و سیره امام خمینی دارد. حضرت امام نقش مردم را در اداره جامعه، تصمیمسازیها و تصمیمگیریها اساسی میدانست. حتی در حوزه نظامی نیز به مردم و ظرفیتهای داخلی اعتماد کرد و با فرمان تشکیل بسیج، مردم را به خودباوری رساند. همه اینها گواهی است بر اینکه امام خمینی، نخست به قدرت الهی و سپس به پشتوانه مردمی برای استقرار نظام جمهوری اسلامی تکیه داشت.
اعتماد به دشمن جایی ندارد
به گزارش ایمنا، در چنین بزنگاه تاریخی، بازگشت به مبانی فکری انقلاب اسلامی نه به معنای دوری از تعامل، بلکه به معنای مراقبت از عزت ملی، حفظ اصول، و اتکا به اراده مردم است. تجربه تاریخی نشان داده که هرگاه تصمیمات کشور بر پایه مقاومت، استقلال، و بیاعتمادی به دشمن اتخاذ شده، نتیجه آن تثبیت جایگاه ایران در معادلات منطقهای و جهانی بوده است، امروز نیز در مواجهه با پیشنهادهای تازه، حفظ پیوند با سیره سیاسی امام خمینی میتواند چراغ راهی برای عبور از پیچهای حساس دیپلماسی باشد؛ مسیری که عزت، حق و عدالت را فدای مصلحتهای زودگذر نخواهد کرد.
نظر شما