به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرها همواره با صدای موتور خودروها، موتورسیکلتها، اتوبوسها و کامیونها همراه هستند که با عنوان آلودگی صوتی یا نویز در نظر گرفته میشوند و تأثیرات منفی فراوانی بر کیفیت زندگی شهروندان دارند. این صداها که از دوران کودکی بهعنوان نماد زندگی شهری در ذهن افراد نقش بستهاند، موجب آزار و اذیت میشوند و سلامت جسمی و روانی مردم را نیز تهدید میکنند.
آلودگی صوتی شهری صدایی ناخواسته و ناخوشایند است که بسته به شرایط و سلیقه افراد متفاوت است؛ برای مثال صدای موتور یک موتورسیکلت ممکن است برای برخی آزاردهنده و برای علاقهمندان به موتورسواری جذاب باشد. با این حال، آنچه اهمیت دارد این است که این صداها جایگزین صداهای طبیعی و انسانی شدهاند؛ صداهایی همچون آواز پرندگان، جریان آب یا صدای گفتوگو و موسیقی که میتوانستند تجربه زندگی شهری را انسانیتر و دلپذیرتر کنند.
از منظر بهداشت عمومی، آلودگی صوتی یکی از عوامل مهمی است که موجب بروز مشکلات متعدد فردی و اجتماعی میشود. پژوهشها نشان دادهاند که قرار گرفتن مداوم در معرض صدای بلند و مزاحم، میتواند موجب اختلالات خواب، افزایش استرس مزمن، بیماریهای قلبی عروقی و کاهش تواناییهای شناختی بهویژه در کودکان شود. این موضوع بهویژه برای افرادی که حساسیتهای حسی دارند، همچون افراد مبتلا به اوتیسم، اهمیت بیشتری پیدا میکند. برای این افراد، صدای مداوم و بلند شهر میتواند تجربههای روزمره را به چالشی طاقتفرسا تبدیل کند و حتی انجام کارهای سادهای همچون رفتن به مدرسه یا خرید را دشوار سازد.
کاهش آلودگی صوتی یکی از موضوعات مهم برای ایجاد شهرهای فراگیر و قابل دسترس مطرح است. یکی از راهکارهای مؤثر در این حوزه، استفاده از وسایل نقلیه الکتریکی است که به میزان چشمگیری صدای تولیدی را کاهش میدهند. اتوبوسها، خودروها و اسکوترهای برقی بهدلیل نداشتن موتور احتراقی و داشتن حرکت نرمتر، آلودگی صوتی کمتری ایجاد میکنند و میتوانند محیط شهری را آرامتر و دلپذیرتر کنند.
شهر سانتیاگو در آمریکای لاتین نمونهای موفق در این زمینه است. این شهر با بهرهگیری از بزرگترین ناوگان اتوبوسهای برقی در منطقه، تحولی چشمگیر در کیفیت هوای شهری و کاهش آلودگی صوتی ایجاد کرده است. ساکنان این شهر تغییر محسوس در فضای شهری را به وضوح احساس کردهاند و از بهبود شرایط زندگی و افزایش آرامش در خیابانها سخن میگویند. این تجربه نشان میدهد که حرکت به سمت تردد الکتریکی نهتنها به کاهش انتشار گازهای گلخانهای کمک میکند بلکه میتواند محیطی امنتر و آرامتر برای پیادهروی، دوچرخهسواری و فعالیتهای اجتماعی فراهم آورد.
تحقق چنین تحولی نیازمند برنامهریزی دقیق و سرمایهگذاری در زیرساختهای مناسب است. توسعه شبکههای شارژ عمومی و دسترسپذیر، بازطراحی فضاهای شهری برای ادغام بهتر وسایل نقلیه الکتریکی و تضمین پوشش خدمات حملونقل الکتریکی در تمام محلهها از جمله اقداماتی است که باید در دستور کار شهرها قرار گیرد. این اقدامات کمک میکند تا تردد الکتریکی به یک گزینه واقعی و فراگیر برای همه شهروندان تبدیل شود و از تمرکز آن در مناطق خاص و برخوردار جلوگیری شود.
یکی دیگر از چالشهای مهم در این مسیر، طراحی صداهای هشداردهنده مناسب برای وسایل نقلیه برقی است. در بسیاری از کشورها از جمله کشورهای اروپایی، وسایل نقلیه الکتریکی موظف به تولید صداهای مصنوعی در سرعتهای پایین هستند تا عابران پیاده را از حضور خود آگاه کنند. با این حال، این صداها باید بهگونهای طراحی شوند که هم ایمنی را تضمین کنند و هم برای افراد حساس به صدا مزاحمت ایجاد نکنند. این موضوع نیازمند تحقیقات و نوآوری در زمینه طراحی صوتی و شناخت بهتر نیازهای کاربران مختلف است.
حملونقل الکتریکی به تنهایی نمیتواند تضمینکننده عدالت اجتماعی یا پایداری محیطی باشد، اما اگر بهصورت جامع و همهجانبه مورد توجه قرار گیرد، میتواند پایهای برای ساختن شهری عادلانهتر، آرامتر و فراگیرتر باشد. کاهش آلودگی صوتی به معنای کاهش زندگی شهری نیست؛ بلکه برعکس، فرصتی برای بازپسگیری فضاهای عمومی بهعنوان محلهایی برای تعامل اجتماعی و ایجاد حس تعلق و همبستگی میان شهروندان است.
تصور خیابانی پرجنبوجوش که در آن صدای گفتوگوها، آواز پرندگان و عبور دوچرخهها شنیده میشود، دیگر یک آرزوی دور از دسترس نیست. با سرمایهگذاری در حملونقل پاک و توسعه فضاهای سبز و عمومی، میتوان شهری ساخت که نهتنها از نظر زیستمحیطی پایدار باشد بلکه از نظر اجتماعی نیز فراگیر و دلپذیر باشد.
شهرهای آینده باید بهگونهای طراحی شوند که همه افراد با هر نوع نیاز و حساسیتی بتوانند بهراحتی در آن زندگی کنند و از امکانات شهری بهرهمند شوند. حملونقل الکتریکی و کاهش آلودگی صوتی، گامی مهم در این مسیر است که میتواند کیفیت زندگی میلیونها نفر را بهبود ببخشد و شهرها را به مکانهایی بهتر برای زندگی تبدیل کند.
نظر شما