به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از ساینس دیلی، مطالعهای تازه از دانشگاه ادینبرو نشان میدهد اثربخشی ارتباط میان افراد اوتیستیک و غیراوتیستیک تفاوت معناداری ندارد؛ یافتهای که با کلیشه رایج درباره ناتوانی اجتماعی افراد دارای اوتیسم مقابله میکند، این پژوهش تأکید دارد که مشکلات اجتماعی افراد اوتیستیک بیشتر ناشی از تفاوت در شیوههای ارتباطی است، این تحقیق بر ۳۱۱ نفر شامل افراد اوتیستیک و غیر اوتیستیک انجام شد، افراد در گروههایی با ترکیبهای مختلف (اوتیستیک، غیراوتیستیک، و گروههای ترکیبی) قرار گرفتند، در هر گروه، نخستین فرد داستانی را از پژوهشگر شنید و سپس آن را به نفر بعدی منتقل کرد، این روند تا آخرین نفر ادامه پیدا کرد و میزان اطلاعات منتقلشده در هر مرحله ثبت شد.
نتایج نشان دادند که تفاوتی در میزان موفقیت گروهها در انتقال اطلاعات وجود ندارد، همچنین پس از پایان کار، شرکتکنندگان احساسات خود را نسبت به تجربه تعامل با دیگران ارزیابی کردن، افراد اوتیستیک تمایل بیشتری به یادگیری از افراد مشابه خود داشتند، و افراد غیراوتیستیک نیز ترجیح میدادند با افراد مشابه تعامل داشته باشند.
پژوهشگران میگویند این نتایج حاکی از آن است که تفاوت در سبک ارتباط است نه کمبود مهارت که این مسئله علت اصلی برداشتهای نادرست از افراد اوتیستیک است، آنان امیدوارند این یافتهها به کاهش انگ اجتماعی و طراحی راهکارهای مؤثرتر برای پشتیبانی ارتباطی از افراد اوتیستیک منجر شود.
کاترین کرامپتون، پژوهشگر ارشد این پروژه، گفت: سالها تلاش بر این بوده که شیوه ارتباطی افراد اوتیستیک اصلاح شود، اما این مطالعه نشان میدهد که تفاوت در شیوه، به معنای ضعف نیست، ما باید این تفاوتها را بهعنوان بخشی از تنوع انسانی بپذیریم، نه مشکلی که باید برطرف شود.
نظر شما