ناصر ایمانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: دولت آیت‌الله رئیسی در عرصه‌های مختلف دستاوردهایی داشت و طبیعتاً در برخی حوزه‌ها نیز با ناکامی‌هایی مواجه شد؛ البته باید شرایط خاص آن دوره را نیز در نظر گرفت.
وی افزود: در حوزه سیاست خارجی، اقدامات زیربنایی و گام‌های مؤثری برداشته شد. پیوستن به سازمان همکاری شانگهای و گروه بریکس از جمله این اقدامات بود. متأسفانه در دولت‌های پیشین، به دلیل تمرکز بر تعامل با غرب، توجه چندانی به پیمان‌های منطقه‌ای شرقی نمی‌شد و اراده‌ای برای عضویت در چنین پیمان‌هایی وجود نداشت.
این کارشناس مسائل سیاسی تصریح کرد: در دولت شهید رئیسی، رویکرد متفاوتی شکل گرفت و تمرکز بیشتری بر تعاملات منطقه‌ای، به‌ویژه با کشورهای شرقی، ایجاد شد. اگر ایران به این پیمان‌ها نمی‌پیوست، احتمالاً ایالات متحده تا این اندازه برای مذاکره با ایران تمایل نشان نمی‌داد. عضویت در پیمان‌های مهمی مانند شانگهای و بریکس که می‌توانند فشارهایی بر دلار آمریکا وارد کنند دستاوردی بزرگ محسوب می‌شود و آثار آن در سیاست خارجی امروز قابل مشاهده است.
ایمانی ادامه داد: سفر به روسیه و دیگر کشورهای شرقی نیز بخشی از این رویکرد موفق بود. نباید فراموش کرد که در آن مقطع، منطقه با بحران‌ها و تنش‌هایی چون مسئله فلسطین و حادثه هفتم اکتبر روبه‌رو بود که شهید امیرعبداللهیان توانست آن را به‌خوبی مدیریت کند.
وی در خصوص سیاست داخلی نیز گفت: در این حوزه نیز تحولات مهمی رخ داد. سال ۱۴۰۱ با رویدادهای اجتماعی و امنیتی حساسی همراه بود که دولت آقای رئیسی با آن‌ها روبه‌رو شد. در حوزه اقتصادی نیز اقداماتی برای کنترل رشد نقدینگی و مهار تورم صورت گرفت که در مقایسه با دولت پیشین، در برخی شاخص‌ها به کنترل بهتری منجر شد.
این کارشناس مسائل سیاسی در پایان خاطرنشان کرد: البته دولت آیت‌الله رئیسی نقاط ضعفی نیز داشت که بخشی از آن‌ها ناشی از شرایط کلی کشور بود. اگر دولت ایشان ادامه پیدا می‌کرد، این امکان وجود داشت که بسیاری از دستاوردها به شکل کامل‌تری تحقق یابند، اما سرنوشت به گونه‌ای دیگر رقم خورد.
نظر شما