به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از نیچر، در راستای کاهش هزینههای دولتی و کاهش فعالیتهای علمی با رویکرد «وقوف»، دولت دونالد ترامپ در سه ماه گذشته حدود ۸۰۰ پروژه پژوهشی فعال توسط مؤسسه ملی بهداشت آمریکا (NIH) را متوقف کرده است. حالا یک مطالعه که در پایان ماه گذشته در مجله Scientometrics منتشر شد، بر لزوم تمدید منظم و پایدار حمایت مالی از پژوهشگران تأکید کرده است. این مطالعه نشان میدهد که دانشمندان آمریکایی که سابقه دریافت تمدید مالی از NIH دارند، در مقایسه با دیگران، تحقیقات نوآورانهتری را طی چهار دهه گذشته انجام دادهاند.
اگرچه این پژوهش بر روی یکی از بزرگترین نهادهای تأمین مالی علوم پزشکی آمریکا متمرکز شده است، ولی یافتههای آن میتواند دولتها را در سراسر جهان ترغیب کند تا سیاستهایی را اجرا کنند که مالیاتهای پایدار را به پژوهشگران اختصاص دهند. آروهان بای، همکار تیم تحقیق و پژوهشگر سیاستهای علمی در آکادمی علوم چین، میگوید: «تأمین مالی مستمر در نهایت به واقعیتگرایی و شکوفایی واقعی علم کمک میکند.»
نوآوری زمان میخواهد
در این مطالعه جدید، آروهان بای و همکارش بایچون لی از دادههای ۶۴۲ دانشمند آمریکایی که بین سالهای ۱۹۸۵ تا ۲۰۲۱ از NIH حمایت مالی دریافت کرده بودند، استفاده کردند. مطالعه بر روی گروهی از پژوهشگران متمرکز شد که از گرنت R01 استفاده کرده بودند. این نوع گرنتها پرطرفدار و رقابتی هستند و تا پنج سال حمایت مالی را فراهم میکنند و قابل تمدید هستند. متوسط نرخ موفقیت در دریافت گرنت R01 حدود ۲۰ درصد و نرخ موفقیت در تمدید آن حدود ۴۵ درصد است.
گروه مطالعه شامل دو زیرگروه مساوی بود: یک گروه حداقل سه سال تمدید بدون وقفه در مالیات دریافتی داشت و گروه کنترل هیچ تمدیدی نگرفت و بعد از اتمام گرنت، حداقل سه سال وقفه در حمایت مالی داشت. بای و لی اطمینان حاصل کردند که قبل از دریافت گرنت، هر دو گروه از نظر مرحه شغلی، سابقه انتشاراتی و تأثیر پژوهشی مشابه بودند.
برای ارزیابی تولید علمی پس از تصمیمات تمدید، آنها از دادههای عمومی NIH، فهرست انتشارات موجود در PubMed و یک پایگاه داده جدید بنام SciSciNet استفاده کردند. این منابع شامل اطلاعات انتشارات علمی، منابع مالی و میزان استفاده از آنها بود.
بای و لی این دادهها را به کار بردند تا «نوآوری» انتشارات را اندازهگیری کنند. آنها بر اساس منحصربهفردی واژهها و مفاهیم پزشکی در مقالات، نمرهای برای نوآوری تعیین کردند. همچنین احتمال «جابجایی موضوعی» را محاسبه کردند — یعنی اینکه چقدر یک دانشمند به موضوعات جدید سر میزند — و «تنوع» موضوعاتی که دنبال میکند را با استفاده از مدلی که شباهت مقالات را در بازه زمانی معینی اندازه میگیرد، تحلیل کردند.
یافتهها نشان دادند که دانشمندانی که تأمین مالی خود را بدون وقفه تمدید کردند، کمتر به دنبال تغییر موضوع پژوهشی بودند و محدوده موضوعی کمتری را دنبال کردند. اما در عوض، مقالات آنها دارای ترکیبات نوآورانهتری از ایدهها بودند.
این تیم تحقیقاتی دریافت که تمدید مالی «به دانشمندان کمک میکند تا روی یک حوزه تمرکز کنند» و فرصت پرداختن عمیقتر به آن را پیدا کنند. بای اضافه میکند: «این تمرکز در نهایت منجر به کاربردهای نوآورانه میشود». او تأکید میکند: «نوآوری تنها با کار مستمر ۱۰ تا ۲۰ ساله محقق میشود.»
نظر شما