به گزارش خبرگزاری ایمنا، در نظام حقوقی ایران، جرایم مرتبط با مال و اموال، به ویژه سرقت و خیانت در امانت، از موضوعات حیاتی و متداول در مباحث کیفری محسوب میشود و بررسی تفاوتهای میان این دو جرم اهمیت ویژهای در حفظ حقوق صاحبان اموال و تقویت نظام عدالت دارد.
سرقت در واقع به معنای برداشت مال یا اموال از مالک بدون رضایت وی و با نیت تصاحب دائمی آن است که در این حالت، عامل بهطور مستقیم از طریق اعمالی مانند استفاده از زور، نفوذ یا دور زدن تدابیر حفاظتی، مالکیت شخص دیگری را نقض میکند و به این ترتیب ارتکاب جرم به حساب میآید.
در مقابل، خیانت در امانت جرمی است که زمانی رخ میدهد که فرد به عنوان امین یا حامل امانت، به جای انجام وظیفه و حفاظت از مال سپرده شده، آن را به نفع خود یا در جهت اهدافی خلاف ضمائم امانت، مورد سوءاستفاده قرار میدهد.
تفاوت بین سرقت امانت و خیانت در امانت چیست؟
تفاوت اساسی میان این دو جرم در نیت و نحوه دستیابی به مال نهفته است؛ در سرقت، مال بهطور مستقیم و بدون داشتن امنیت به دست میآید، در حالی که در خیانت در امانت، مال یا دارایی به صورت مشروع به شخص سپرده شده و سپس به واسطه نافرمانی از قرارداد امانت، مالکیت به نفع عامل تغییر پیدا میکند.
به عنوان مثال تصور کنید فردی بدون اجازه به خانه همسایه وارد میشود و از جعبه جواهرات وی موارد ارزشمندی را برمیدارد، این عمل نمونهای از سرقت است که در آن نیت به حداکثر رساندن مالکیت مال به نحو دائمی مشخص میشود.
اگر فردی به عنوان نماینده یا کارمند، مبلغ قابل توجهی پول به عنوان انجام معاملات یا پرداخت هزینهها دریافت و به جای استفاده از آن در راستای منافع مشتری، به نفع خود صرف کند، چنین رفتاری نمونهای از خیانت در امانت است.
از نظر مجازاتهای قانونی، هر یک از این جرایم دارای مقررات و مجازاتهای متفاوتی است و به عنوان مثال، مجازات سرقت به دلیل تهاجم مستقیم به حق مالکیت و ایجاد آسیب فوری به دارایی فرد، به طور معمول شدیدتر در نظر گرفته میشود و در مقابل، خیانت در امانت بهخاطر نقض قرارداد امانت و از دست رفتن اعتماد طرفین در روابط اقتصادی، مجازاتهای خاص خود را دارد.
تفکیک دقیق بین سرقت و خیانت در امانت نه تنها از منظر حقوقی بلکه از دیدگاه اخلاقی و اجتماعی نیز دارای اهمیت است و این تمایز در ایجاد اعتماد، حفاظت از حقوق افراد و ارتقای سطح عدالت در جامعه نقش بسزایی دارد.
شباهت سرقت و خیانت در امانت
جرم سرقت و خیانت در امانت در کنار کلاهبرداری از مهمترین جرایمی است که موضوع آنها مال است و از این رو به آنها جرایم علیه اموال گفته میشود، به عبارت بهتر، این دسته از جرایم اموال و مالکیت افراد جامعه را تحتالشعاع قرار میدهد و به آن صدمه میزند.
به طور کلی، سرقت و خیانت در امانت دو جرم رایج در حوزه حقوق کیفری ایران است که تفاوتهای مهمی با یکدیگر دارند و سرقت به ربودن مال دیگری بدون رضایت او گفته میشود و میتواند حدی یا تعزیری باشد، اما در مقابل، خیانت در امانت زمانی رخ میدهد که شخصی، مالی را به امانت دریافت کند، اما آن را تصاحب، تلف، مفقود یا بدون اجازه استفاده کند.
نظر شما