به گزارش خبرگزاری ایمنا، شبکه خبری سیانان، روز جمعه پرده از حقایقی برداشت که گرچه تازه نیست، اما بار دیگر چهره بینقاب امپراتوری جنگ را به نمایش گذاشت؛ ارتش ایالات متحده تنها در کمتر از سه هفته، برای بمباران یمن چیزی نزدیک به یک میلیارد دلار خرج روی دستان مالیاتدهندگان آمریکایی گذاشته است؛ رقمی نجومی برای جنگی بیحاصل، بیسرانجام و بیحیثیت.
عملیاتی که از ۱۵ مارس کلید خورد، با ادعای مهار انصارالله یمن آغاز شد، اما به گفته منابع آگاه که با سیانان گفتوگو کردهاند، این حملات کمترین تأثیری بر توان نظامی این گروه نداشته است. جنگطلبان واشنگتن بار دیگر با توهم بازدارندگی، دست به ماشه بردند، اما آنچه در عمل اتفاق افتاد، چیزی نبود جز مصرف بیرویه موشکها، بمبها و بودجهای که میتوانست صرف بازسازی مدارس یا درمان بیماران شود.
آمریکا مدعی است هدفش جلوگیری از حملات انصارالله به کشتیهای مرتبط با رژیم صهیونیستی در دریای سرخ است، اما اصل ماجرا روشن است: انصارالله، پس از شروع حملههای خونبار اسرائیل به غزه، اعلام کرد اجازه عبور هیچ کشتی صهیونیستی را از آبهای منطقه نخواهد داد؛ موضعی که نه با دلار قابل خاموش شدن است و نه با موشک.
دولت بایدن، همچون سلف خود در کاخ سفید، با تشکیل ائتلافی از ارادههای فرسوده، تلاش کرد انصارالله را به زانو درآورد، اما تاریخ تکرار شد؛ نه در دوره ترامپ و نه در روزگار بایدن، بمبارانهای کور و حملات هوایی نتوانست چیزی جز خاکستر باقی بگذارد، آن هم نه در پایگاههای مقاومت، بلکه در چشمانداز سیاست شکستخورده آمریکا در غرب آسیا.
ترامپ که همیشه شیفته نمایش است، اکنون نقش کارگردان فصل جدید این سریال خستهکننده را برعهده گرفته؛ سریالی پرهزینه و بیمخاطب با پایانی که همیشه با خاک و خون تمام میشود.
به گفته سیانان، ارتش آمریکا در دور جدید حملات، صدها میلیون دلار مهمات از جمله موشکهای دوربرد، بمبهای هدایتشونده و تاماهاکهای معروف به یمن شلیک کرده است، حتی بمبافکنهای افسانهای B-2 نیز از پایگاه دیگو گارسیا به آسمان یمن پر کشیدند، گویی برای شکار چیزی که هرگز دیده نمیشود و هرگز تسلیم نمیشود.
این در حالی است که پنتاگون به دنبال جلب حمایت مالی بیشتر از کنگره است آن هم در شرایطی که صدای اعتراض نهتنها از جناح دموکرات که حتی از دل جمهوریخواهان نیز برخاسته است. جیدی ونس، معاون رئیسجمهور، این عملیات را بهصراحت «اشتباه» خواند و این شاید تنها جملهای باشد که در این قصه پرهزینه حقیقت دارد.
یکی از منابع آگاه اعتراف کرده است: «ما پایگاههایی را زدیم، اما هیچچیز تغییر نکرد. حوثیها هنوز شلیک میکنند، پهپادهای ما هنوز سرنگون میشوند و منابع ما، مهمات، سوخت و زمان در حال سوختن است.»
شاید طنز تلخ ماجرا آنجاست که حتی فرماندهان هندوپاسیفیک آمریکا نیز از این نمایش پرخرج نگران شدهاند، چراکه تاماهاکها و جِیاِیاساسامهایی (JASSM) که امروز در شنهای یمن دفن میشوند، همان سلاحهایی است که اگر روزی چنین نبردی درگیرد باید روزی در برابر چین به کار رود.
به این ترتیب، آمریکا نه فقط در باتلاق یمن، بلکه در نقشههای جهانی خود نیز یکبهیک مهرههایش را میسوزاند، بیآنکه بداند صفحه شطرنج اینبار ممکن است دیگر به میل او چیده نشده باشد.
نظر شما