تشکوه و کوه سوخته؛ کوه‌های آتشینی‌ که قرن‌هاست می‌سوزند

به گزارش خبرگزاری ایمنا، تشکوه یا کوه آتشین از جاذبه‌های گردشگری رامهرمز در استان خوزستان است؛ تش در زبان محلی به معنای آتش است و به همین سبب آن را «تش کوه» نامیده‌اند.

تشکوه که در فهرست میراث ملی ثبت شده، در جاده رامهرمز به سمت رود زرد و در مسیر خدیجه و ماماتین بعد از روستای گنبد لران قرار دارد و از گذشته‌های دور تاکنون شبانه‌روزی می‌سوزد. اما با وجود این جذابیت و شگفتی بی‌بدیل طبیعت، گردشگران برای رسیدن به این منطقه باید از مردم محلی کمک بگیرند؛ زیرا تابلوهای زیادی برای نشان دادن مسیر رسیدن به این کوه وجود ندارد.

کارشناسان زمین‌شناسی معتقدند گوگرد موجود در زمین و متصاعد شدن گاز طبیعی از عمق زمین به سطح، باعث شعله‌ور شدن کوه می‌شود؛ گازهای هیدروکربوری از لایه‌های مختلف زمین عبور می‌کنند. و از هر درز و شکافی در سطح زمین به بیرون نشت کرده و شعله‌ور می‌شوند و همین باعث می‌شود کوه همواره آتشین و گداخته باشد.

جالب اینجاست که در اطراف این کوه نمی‌توانید آتش دیگری روشن کنید، زیرا حجم گازهای متصاعد شده در اطراف این کوه به قدری زیاد است که ترکیب هوای اطراف را بهم زده و از جایی که زور اکسیژن موجود به این گاز نمی‌رسد؛ مگر اینکه کنار تشکوه گودالی کوچک حفر کنید، به این ترتیب بلافاصله گاز طبیعی از گودال بیرون می‌آید و بعد از آن، به چشم خودتان می‌بینید که چطور از همان گودال کوچک شعله زبانه می‌کشد!

فصل مناسب برای بازدید از تشکوه پاییز و بهترین زمان هم شب‌هنگام است. روشنی آتش این کوه در تاریکی شب جلوه زیبایی به منطقه می‌دهد؛ به گونه‌ای که تا به حال گردشگران بسیاری را در ساعات شب به سوی خود کشانده است؛ هرچند به علت وجود گازها، ماندن طولانی در این فضا جایز نیست.

متأسفانه علاوه بر مسیر سخت، امکانات رفاهی و گردشگری خاصی هم در این منطقه نیست؛ پس نیازهای خود را از نزدیک‌ترین شهر تهیه کنید و پوشیدن لباس خنک را هم فراموش نکنید. برای اقامت هم می‌توانید به رامهرمز بازگردید و یا در روستای گنبد لران از مردم روستایی و محلی اتاقی اجاره کنید.

غیر از تشکوه در نزدیکی شهر صنعتی امیدیه و منطقه آغاجاری نیز کوهی وجود دارد که مردم محلی آن را «کوه سوخته» می‌نامند؛ کوه سوخته کوچک‌تر از تشکوه است و رنگ سیاه کوه، آن را از سلسله جبال اطرافش مجزا و نقطه تشابه آن با تشکوه در این است که در کوه سوخته هم شاهد شعله‌های آتش هستیم؛ به این صورت که از لابه‌لای خاک و سنگ‌های کوه سوخته، زبانه‌های آتش بیرون می‌آید و دود سیاهی را راهی آسمان می‌کند.

این دود باعث می‌شود تا فضای اطراف چشمه‌های آتش این کوه نیز سیاه‌رنگ به نظر برسد؛ نکته جالب اینکه در قله کوه زمین‌لرزه یا رانش زمین، شکاف عمیقی را به وجود آورده که دهانه اصلی خروج گاز بوده و آتش از درون آن شعله‌ور است. کوه سوخته امیدیه به دلیل شکل و شمایل ظاهری و آثار و شواهد هیدروکربوری در سطح زمین یک اثر ژئوتوریسمی ارزشمند و گرانبها در حوزه زمین‌شناسی است که نه تنها برای زمین‌شناسان، بلکه برای همه علاقمندان به طبیعت جذاب و دیدنی به نظر می‌رسد.