به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، بحران آب‌وهوا زندگی در دهلی را در طول تابستان برای بسیاری از ساکنان غیرقابل تحمل کرده است. گرمای تابستان در هند طی سال‌های اخیر زودتر آغاز می‌شود، هر روز بالاتر می‌رود و موج‌های گرمایی طولانی‌تر می‌شود.
به گزارش اداره هواشناسی هند، شمال غرب و مرکز هند حداکثر دمای بالای ۴۲ درجه سانتی‌گراد را تجربه کرده‌اند و این دما در بعضی از شهرها حتی از مرز ۵۰ درجه نیز عبور کرده است.
این روند مظهر آشکار تأثیرات فزاینده تغییرات آب‌وهوایی است و بر نیاز فوری به استراتژی‌های سازگاری قوی و اقدامات پیشگیرانه در هند برای محافظت از حیات به‌ویژه در میان جمعیت‌های آسیب‌پذیر از اثرات مخرب سلامتی چنین گرمای شدیدی تأکید دارد. در این میان بسیاری از مناطق فقیرنشین هند به آب آشامیدنی دسترسی ندارند و این امر شرایط را برای آن‌ها بسیار دشوارتر می‌کند.
فقدان دسترسی به آب در دهلی
محله‌های فقیرنشین دهلی به آب شیرین دسترسی ندارند و از سوی دیگر در حال تحمل دمای ۴۹.۹ درجه سانتی‌گرادی (گرم‌ترین دمای ثبت‌شده تا این لحظه) هستند. تابش آفتاب شدید به سقف حلبی کانکس‌های ساکنان این منطقه و انتظار ناامیدانه آن‌ها در تحویل آب آشامیدنی شرایط را برای این بخش از دهلی بسیار دشوار کرده است.
هنگام رسیدن کامیون‌های حمل آب به منطقه شرایط بدتر می‌شود، چراکه کل منطقه دچار هرج‌ومرج وصف‌ناپذیر ناشی از حرکت ده‌ها نفر به‌سمت کامیون می‌شود. تعدادی از آن‌ها به‌سرعت از کامیون بالا می‌روند و با انداختن لوله‌ها به داخل تانکر سعی می‌کنند، ظرف‌هایشان را زودتر پر کنند. در این میان عده‌ای حتی یک قطره آب هم گیر نمی‌آورند و مجبور می‌شوند بیش از نیمی از درآمد روزانه خود را صرف خرید آب کنند.
از آنجا که گرمای بی‌سابقه‌ای شمال هند را فرا گرفته است، دولت دهلی مجبور شده تحویل آب رایگان را جیره‌بندی کند و بسیاری از محله‌ها که پیش از این روزانه دو تا سه تانکر آب تحویل می‌گرفتند، در حال حاضر تنها یک تانکر سهمیه دارند.
گرمای سوزان هوا در دهلی
بر اساس گزارش اداره هواشناسی هند، دمای هوا در دهلی طی هفته گذشته به بالای ۴۰ و در سه‌شنبه به بالاترین حد خود یعنی ۴۹.۹ درجه سانتی‌گراد در یکی از مناطق پایتخت رسیده است. تاکنون حداقل یک مورد مرگ در این شهر و ده‌ها مورد دیگر در سراسر کشور گزارش شده است. واحدهای گرمازدگی در بیمارستان‌های دهلی با مخازن غوطه‌وری سرد در حال درمان بیمارانی هستند که از گرمازدگی شدید، خستگی و کم‌آبی رنج می‌برند، با این حال حمام‌های یخ و تهویه‌ی مطبوع بیمارستان می‌تواند تنها به تعداد انگشت‌شماری از میلیون‌ها نفری کمک کند که چاره‌ای جز تحمل گرمای دهلی برای امرار معاش ندارند، آن هم تنها در صورتی که سریع به بیمارستان برسند.
میزان مرگ‌ومیر ناشی از گرمازدگی در این شهر بسیار زیاد و نزدیک به ۶۰ تا ۸۰ درصد است و افراد تنها در صورت دریافت مراقبت‌های پزشکی فوری شامل خنک کردن سریع بدن می‌توانند زنده بمانند.
اکثر بیماران گرمازدگی بیمارستان‌ها از جوامع فقیرتر هستند که کارگران چاره‌ای جز گذراندن زمان طولانی در زیر آفتاب سوزان تابستان برای امرارمعاش خانواده خود ندارند.
نظر شما