به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، روز جهانی فایرواک یا راه‌رفتن روی آتش در اکتبر ۲۰۱۷ توسط استفن براون، رولف و آسا بکمن و مارتینز و بایبا وکوانگس تأسیس شد. هدف آن‌ها کمک به مردم برای بهبود زندگی، تشویق شفا و جشن گرفتن شادی بود. تونی رابینز، سخنران برجسته انگیزشی، نویسنده کتاب‌های پرفروش و مربی زندگی، فردی است که راهپیمایی آتش را به غرب آورد. او معتقد است که این تمرین به فرد کمک می‌کند تا به ضمیر ناخودآگاه خود دست پیدا و قدرت ذهن را تقویت کند. رابینز به افراد زیادی کمک کرد تا بر ترس‌های خود غلبه، شجاعت خود را آزمایش و وظیفه‌شناسی خود را تقویت کنند.
تاریخ روز جهانی فایرواک
روز جهانی فایرواک در اولین شنبه ماه آوریل هر سال برگزار می‌شود که سال جاری مصادف با ششم آوریل (هجدهم فروردین ۱۴۰۳) است و در طول آن مردم سراسر جهان در فعالیت‌هایی شرکت می‌کنند که به بیان ساده شامل دویدن با پای برهنه روی راهرویی از سنگ‌های داغ یا اخگر می‌شود. این مراسم بیشتر به‌عنوان آزمایش شجاعت و استحکام ذهنی یک فرد یا در زمینه‌های مذهبی به‌عنوان اثبات ایمان انجام می‌شود. نظریه‌پردازان اجتماعی استدلال کرده‌اند که محبوبیت رویدادهای جمعی مانند راهپیمایی آتش همچنان رو به افزایش است، زیرا اجتماعی شدن را تقویت می‌کنند.
تاریخچه روز بین‌المللی فایرواک
رسم راه رفتن روی آتش از چندین هزار سال پیش وجود داشته است و قدیمی‌ترین راهپیمایی مستند به ۱۲۰۰ سال قبل از میلاد در هند (عصر آهن) برمی‌گردد. این عمل برای ورود به جوامع مخفی و نشان دادن ارادت به مذاهب مختلف انجام می‌شده است. در بالی باستان، دختربچه‌هایی که می‌توانستند روی آتش راه بروند، از توانایی‌های معنوی استثنایی برخوردار بودند. کاوش‌های علمی درباره آن نیز به سال‌های ۱۸۹۳ تا ۱۹۵۳ توسط قبایلی در سراسر پلینزی بازمی‌گردد. در سال ۱۹۰۲ نیز راه رفتن روی آتش توسط قبیله ساواو در جزیره بقا به دلیل تبدیل شدن به یک مقصد گردشگری مورد بررسی قرار گرفت. امروزه این عمل در سرتاسر جهان در فرهنگ‌هایی از فیجی گرفته تا اروپا به دلایل مذهبی یا آئینی انجام می‌شود.
مطالعات حاکی از آن است که این تمرین‌ها وحدت فیزیولوژیکی را به‌ارمغان می‌آورد و اجراکنندگان و تماشاگران در طول آن ریتم ضربان قلب هم‌زمان را تجربه می‌کنند. امروزه بعضی از قبایل از راهپیمایی آتش در پاکستان برای تشخیص گناه‌کار یا بی‌گناهی یک فرد استفاده می‌کنند. راه رفتن روی آتش در اواخر دهه ۱۹۷۰ توسط تونی رابینز (سخنران انگیزشی) به غرب راه پیدا کرد.
روز جهانی فایرواک یک خلاقیت نسبتاً جدید است که به این عمل باستانی احترام می‌گذارد و از افرادی در دوران مدرن تجلیل می‌کند که آن را به‌عنوان وسیله‌ای برای رویارویی با ترس‌های خود پذیرفته‌اند. این روز همچنین آگاهی در مورد قدرت دگرگون‌کننده آتش را گسترش می‌دهد.
این روز توسط مربیان فایرواک ایجاد شد که در سال ۲۰۱۷ از سراسر جهان برای اولین گردهمایی فایرواک در لتونی گرد هم آمدند و نخستین شنبه ماه آوریل را به‌عنوان روز بین‌المللی فایرواک انتخاب کردند. لندن در سال ۲۰۰۵ با شرکت ۱۲ هزار و ۳۰۰ نفر، رکورددار بزرگ‌ترین تمرین راهپیمایی آتش شد.
دلایل برگزاری مراسم راه رفتن روی آتش
راه رفتن روی آتش بسته به فرهنگ و مراسم خاص به دلایلی جشن گرفته می‌شود.
- آزمون شجاعت و ایمان: راه رفتن روی آتش یک عمل چالش‌برانگیز جسمی و ذهنی است و تکمیل موفقیت‌آمیز آن نشانی از شجاعت و ایمان تزلزل‌ناپذیر محسوب می‌شود.
- عبادت مذهبی: در بعضی فرهنگ‌ها، راه رفتن روی آتش بخشی از مراسم مذهبی است.
- دگرگونی شخصی: سمینارهای مدرن امروزی راه رفتن روی آتش را راهی برای ایجاد اعتمادبه‌نفس و غلبه بر چالش‌های شخصی می‌دانند.
- جشن و اجتماع: راه رفتن روی آتش می‌تواند یک رویداد باشد که مردم را دور هم جمع و تجربه مشترکی را رقم بزند.
-
نظر شما