به گزارش ایمنا دانستن اینکه این توفانها در گذشته به کدام سمت حرکت کردهاند، برای یافتن پاسخ این سوال سودمند است. نقشه زیر از زمین، مسیر همه توفانهای گزارش شده از سال ۱۸۵۱ را نشان میدهد. اگرچه این دادهها چشمگیر و قابل ملاحظهاند، اما هرچه به زمانهای قبلتر مینگریم یک نقص در حال رشد در آنها مشاهده میکنیم. نقشه زیر به صورت گرافیکی نشان میدهد توفانها؛ که بسته به محل تشکیل شان توفند یا تند باد نیز نامیده میشوند، معمولا بر فراز آبها رخ میدهند. این پدیده کاملا منطقی است، زیرا آب گرم در حال تبخیر انرژی آنها را تامین میکند. این نقشه همچنین نشان میدهد که این طوفانها هرگز استوای زمین را قطع نمیکنند و حتی در نزدیکی آن نیز رخ نمیدهند. دلیل این امر این است که اثر کوریولیس (Coriolis effect) در محل استوا به صفر نزدیک میشود و توفانها برای جریان یافتن به نیروی کوریولیس نیاز دارند. نیروی کوریولیس همچنین باعث میشود که مسیر توفانها به شکل کمانهایی از خط استوا دور شوند. گرچه نقص دادهها روند طولانی مدت را در ابهام گذاشته و رواج توفانها همچنان به عنوان موضوع تحقیق و پژوهش باقی مانده است، اما شواهد حاکی از این هستند که توفانها به طور متوسط در طول ۲۰ سال گذشته در اقیانوس اطلس شمالی شایعتر و قویتر بودهاند.
/۱۰۴
نظر شما