به گزارش خبرگزاری ایمنا، محله ۲۴ متری که خیابان‌های پروین و لاله آن را احاطه کرده است، در بخش شمال شرقی شهر اصفهان قرار گرفته و شالوده آن را یک خیابان اصلی با شاخه‌های مسکونی شکل داده است؛ در دل خیابان اما فضای دیگری حاکم است، چراکه این خیابان روحیه‌ای تجاری دارد و بسیار فعال و سرزنده است؛ در واقع این محله علاوه‌بر اینکه بعد مسکونی درخوری دارد، به لحاظ تجاری نیز قابل تأمل است.
اغذیه‌فروشی، سوپرمارکت در شکل‌های مختلف دیروزی و امروزی، لباس‌فروشی، پلاسکوفروشی، انواع نانوایی حتی عطاری و قهوه‌فروشی را می‌توانید در این خیابان مشاهده کنید، اما قبل از اینکه بخواهم این خیابان را تا انتها طی کنم، مشتاقم بدانم چرا ۲۴ متری؟
چرا ۲۴ متری؟!
از مغازه‌دارانی که پا به سن گذاشته‌اند، پرس و جو می‌کنم، اما بی‌فایده است و جواب قانع‌کننده‌ای دریافت نمی‌کنم؛ ظاهراً برای هیچ‌کس مهم نبوده است که بداند چرا نام این محله و خیابان را ۲۴ متری گذاشته‌اند؟!
در این مسیر پرهیاهو و شلوغ، تجاوز بعضی از مغازه‌ها به داخل پیاده‌رو را می‌توان مشاهده کرد که شاید در نگاه نخست ذهن عابران پیاده را آشفته و ناامن کند، اما هرچه پیش‌تر می‌روید متوجه خواهید شد که نه تنها این تسخیر پیاده‌رو بد نیست، بلکه حس نشاط و تحرک را در رهگذران پدید می‌آورد؛ در واقع این به‌هم‌ریختگی و بی‌نظمی ویژگی بارز این خیابان است که انگار باید باشد تا ۲۴ متری معنا پیدا کند که اگر قرار بود همه‌چیز لوکس و با چیدمان خاصی همراه باشد، دیگر نمی‌شد ۲۴ متری و باید نام آن را تغییر داد؛ بالاخره مغازه‌ای زیرخاکی که صاحب آن نیز همچون مغازه‌اش بسیار قدیمی بود، جلوی چشمانم پدیدار شد؛ پس از سلام و گفتن خداقوت، بدون اینکه خودم را معرفی کنم، بی‌مقدمه پرسیدم، حاج آقا چرا به این خیابان ۲۴ متری می‌گویند؟!
از صبح تا الان از هر کسی پرسیده‌ام، جواب درستی نداده است، گفتم شاید شما که از اهالی قدیمی اینجا هستید، بدانید؛ او نیز بی‌هیچ حرف و پرسشی می‌گوید: از آن‌طرف خیابان تا مغازه من ۲۴ متر است و می‌خندد.
یعنی هیچ فلسفه دیگری ندارد؟ یعنی اگر کسی که خیابان را متر می‌کرده است، گام‌هایش بلندتر بود یا مترش کوتاه‌تر، نام خیابان هم بر این مبنا چیز دیگری می‌شد؟
او باز هم می‌خندد و ادامه می‌دهد: قبلاً که اینجا بازار نبود و این همه مغازه وجود نداشت، تا بخواهی زمین بود و زمین و زمین.
خیلی‌ها برای کشاورزی به اینجا آمدند و ساکن شدند، اما به‌مرور زمین‌های زراعی جای خود را به این خانه‌ها و مغازه‌ها داد و شکل و شمایل اینجا هم تغییر کرد.
در این خیابان همچون محله هفتون و گرکان در خیابان معراج که به موازات خیابان شیخ طوسی (۲۴ متری) قرار دارد، بیشتر خانه‌ها یک طبقه است و از ارتفاعات آسمان‌خراش خبری نیست؛ در حقیقت ۲۴ متری با توجه به قرار گرفتن در مسیر شرق اصفهان، مردمانی از نواحی کویری نائین، اردستان و قهساره را در خود جای داده که این موضوع در زیست مردمان این محله نیز تأثیر بسزایی داشته است.
فقدان فضای عمومی برای وقوع تعاملات اجتماعی
نکته قابل توجه دیگر در این محله، ابعاد خانه‌ها در آن است که اغلب زیر ۱۰۰ متر مربع است و به لحاظ شهرسازی می‌توان گفت، طرح درستی ندارد و باید برای آن چاره‌اندیشی شود، اما در مجموع باید گفت، این محله و خیابان شبیه آن چیزی که فکر می‌کردم نیست؛ چراکه به محض ورود و گذر از معابر و پس کوچه‌های آن نه تنها با محله‌ای پرحاشیه و کم‌برخوردار مواجه نشدم، بلکه آن را مرکزی فعال و پرتردد در دل منطقه یافتم که تمام مایحتاج روزانه در آن پیدا می‌شود و آدم‌ها در پی فعالیت‌ها و مشغله‌های خود هم زندگی می‌کنند و هم به‌طور کامل خودکفا هستند.
تنها چیزی که از نظرم ناکافی است و جای خالی آن بسیار حس می‌شود، نبود یک فضای عمومی مناسب همچون فضای سبز در این محله پرجمعیت است؛ جایی برای شکل‌گیری تعاملات اجتماعی و انسجام و تمرکز این حجم از فعالیت و شور و نشاط زندگی، کمی جلوتر به فضای سبز آن هم رسیدم، اما به نظرم جای درستی قرار نگرفته و گویی این فضا گوشه‌ای، در دل محله پنهان شده است.
نکته جالبی که در قسمت مسکونی محله ۲۴ متری نظرم را بسیار جلب کرد، حریم بین خانه و کوچه است؛ در این محله هنوز همچون قدیم‌ها و دهه شصت که اغلب خانه‌های ویلایی پرده داشت، حریم بین خانه و کوچه با یک پرده ضخیم از یکدیگر جدا شده و این گویای حفظ بعضی ارزش‌ها است که اکنون با آپارتمان‌نشینی و فرهنگ متفاوت آن در بسیاری از محلات به فراموشی سپرده شده است.
ترافیک، مشکلی لاینحل در بیسچار
کنار تمام مزایا و ویژگی‌های خاص و متفاوت محله ۲۴ متری باید به یکی از مشکلات مهم آن نیز اشاره کرد و آن هم معضل بزرگ و جان‌فرسای ترافیک است.
این مشکل از کوچه‌ها و خیابان‌های فرعی و کنار پیاده‌روها آغاز می‌شود و تا خیابان اصلی ادامه دارد، جایی که از سواره و پیاده به نقطه صفر و سکون می‌رسند و دیگر هیچ راه گریزی برای هیچ‌کس نیست؛ آلودگی صوتی و هوا نیز مزید بر کلافگی و حوصله‌سربری ماجرا می‌شود و در این میان صف بلند خودروها، دودکنان و بوق‌زنان از مقابل مغازه‌ها و خانه‌ها می‌گذرند.
جولان موتورسواران در معابر فرعی و نیز بخش بزرگی از این معضل است و نمی‌دانی باید سرفه کنی، صبور باشی یا از شتاب موتورسواران در امان بمانی؛ در مجموع می‌توان گفت، این شلوغی و حجم از رفت و آمد، نشانی از پویایی و سرزنده بودن محله و منطقه را دارد، از سوی دیگر باید برای معضل ترافیک در آن فکر چاره کرد، چراکه بسیار فرسایشی بوده و زمان زیادی از شهروندان را می‌گیرد تا از این سیاه‌چاله خلاص شوند.
به گزارش ایمنا، خیابان ۲۴ متری اول و دوم با نام جدید شیخ طوسی (غربی و شرقی) به موازات خیابان معراج در منطقه ۱۰ اصفهان قرار گرفته و پل ارتباطی این دو خیابان طویل و پرتردد خیابان میثم یا همان گرکان است؛ قدمت این خیابان به ۵۰ سال می‌رسد و تا پیش از انقلاب، به دلیل اینکه خارج از محدوده شهر بوده است، اداره‌های آب و برق و شهرداری وقت، هیچ امکاناتی به آن نمی‌دادند.
در حال حاضر این خیابان یکی از مهم‌ترین و پرترددترین محلات منطقه ۱۰ شهرداری اصفهان محسوب می‌شود که اهالی آن را به ۲۴ متری می‌شناسند و در کلام عوامانه «بیسچار» صدایش می‌زنند.
گزارش از: ریحانه راهپیما
نظر شما