به گزارش خبرگزاری ایمنا، امام کاظم (ع)، پدر بزرگوار خورشید خراسان، هفتمین پیشوای شیعیان است که صفات نیکوی بسیارشان، زبانزد خاص و عام است؛ به او کاظم می‌گفتند چون آتش‌سوزان خشم در برابر صبر و شکیبایی او جایگاهی نداشت و از طرفی باب‌الحوائج خوانده می‌شدند یعنی باب خانه‌شان به روی هر حاجتمندی باز بود و با روی گشاده به رفع امور مردم می‌پرداختند.
امام کاظم (ع) در هفتم صفر سال ۱۲۸ در منطقه‌ای بین مکه و مدینه به دنیا آمدند و دوران ۳۵ ساله امامتشان با خلافت خلفای ستمگری همراه شد که نخستین آن‌ها منصور بود؛ ایشان ده سال از امامت خود را در دوره این خلیفه ستمگر سپری کردند که در این مدت، حضرت کاملاً تقیه می‌کردند تا بهانه‌ای به‌دست منصور نیفتد، اما با این وجود ایشان چندین بار توسط حاکمان عباسی زندانی شدند.
از یک طرف شرایط خفقان‌آور حکومت عباسیان، ظهور فرقه‌های منحرفی چون فطحیه و اسماعیلیه، از طرف دیگر گستردگی جهان اسلام که نیاز به رهبری و امامت داشت، اما بیشتر اوقات امام توسط خلفای عباسی زندانی می‌شدند، بنابراین امام را بر آن داشت تا با شیعیان خود ارتباطات گسترده‌ای برقرار کنند؛ آن حضرت اهداف عالی امام سجاد، امام باقر و امام صادق (ع) را برای تبیین و تدوین مکتب اهل‌بیت ادامه دادند و به این منظور در نقاط مختلف، نمایندگان و وکلایی معین کردند.
حضرت در علم، حلم، تواضع، سخاوت و بخشندگی، سرآمد بود و عفو و احسان بی‌کرانشان الگوی خوبی برای مردم بودند؛ شب‌ها به‌طور ناشناس در کوچه‌های مدینه می‌گشتند و به مستمندان کمک می‌کردند؛ مبلغ ۲۰۰، ۳۰۰ و ۴۰۰ دینار در کیسه‌ها می‌گذاشتند و در مدینه میان نیازمندان قسمت می‌کرد.
کیسه‌های موسی بن جعفر در مدینه معروف بود و اگر به کسی یک صره (کیسه) می‌رسید، بی‌نیاز می‌شد، با این همه در اتاقی که نماز می‌خواندند جز بوریا و مصحف و شمشیر چیزی نبود؛ همچنین منش حضرت موسی بن جعفر (ع) همه را متأثر می‌ساخت، چنان که بنا بر روایات، چون او را در زندان حبس کردند، زندانبانان منقلب شدند و به ایشان ایمان آوردند.
امام هفتم (ع) با جمع روایات و احادیث و احکام و احیای سنن پدر گرامی و تعلیم و ارشاد شیعیان، اسلام راستین را که با تعالیم و مجاهدات پدرش جعفر بن محمد (ع) نظم و استحکام یافته بود، حفظ و تقویت کردند و در راه انجام وظایف الهی تا آنجا پایداری کردند که جان خود را فدا کردند.
سرانجام امام کاظم (ع) به دستور هارون در سال ۱۸۳ مسموم شدند و به شهادت رسیدند؛ مرقد مطهر ایشان در کاظمین، پذیرای شیعیان و محبان آن حضرت است.
نظر شما