به گزارش خبرگزاری ایمنا، در رقابت‌های جام ملت‌های آسیا که به مرحله یک‌چهارم نهایی رسیده است، علاوه بر قضایای فوتبالی، یک غذا نیز خبرساز شد.
در جریان دیدار تیم‌های عراق و اردن، مرحله یک‌هشتم نهایی جام ملت‌ها، النعیمات، بازیکن اردن با نشستن روی چمن و تظاهر به خوردن غذای معروف منسف، گل را با هم‌تیمی‌هایش جشن گرفت که موجب تعامل و شور گسترده بین هواداران اردنی و عراقی شد؛ به نظر می‌رسد بازیکنان اردنی ابتدای بازی می‌خواستند به شعارهای هواداران عراقی که قبل از بازی می‌گفتند: «یک دو، منسف کجا میره؟» پاسخ و واکنش نشان دهند، به همین دلیل اردنی‌ها این گل را به‌طور چشمگیری جشن گرفتند.
عراقی‌ها پیش از مسابقه شعار می‌دادند: «یک، دو، منسف کجا می‌رود؟»، همچنین بسیاری از آن‌ها نیز قول دادند که منسف (غذای معروف اردنی) را در صورت پیروزی تیم عراق بخورند، زیرا عراقی‌ها متوجه شدند که ستارگان اردنی ترجیح می‌دهند در مرحله یک‌هشتم نهایی به جای ژاپن به مصاف عراق بروند و از روبه‌رو شدن با ژاپن ترس دارند و باخت یک هیچ مقابل بحرین را با خیالت راحت قبول کردند.
عراق توانست در نیمه دوم با زدن دو گل نتیجه را برگرداند؛ ایمن حسین گل دوم را به ثمر رساند و با نشستن روی زمین و نشان دادن خوردن منسف (غذای معروف اردنی) به شادی پرداخت، داور برای بار دوم کارت زرد را به او نشان داد که منجر به اخراج او از زمین شد.
منسف یکی از خوراکی‌های برنجی رایج در کشورهای اردن، فلسطین، سوریه، عراق و عربستان است، این غذا در کشور اردن غذایی رسمی به‌حساب می‌آید. در این کشور منسف در عروسی‌ها، ختم‌ها و در رستوران‌های اردنی عرضه می‌شود، همچنین در اعیادی همچون عید فطر بسیار مورد توجه قرار دارد. دلیل اصلی نام‌گذاری این خوراک بزرگی سینی یا طبقی است که غذا در آن ریخته می‌شود (منسف به معنی سینی بزرگ است.) در سنت‌های کهن عربی رسم بر آن بود که منسف را در سینی بزرگی روی میز قرار می‌دادند و میهمانان به‌صورت ایستاده، در حالی که دست چپ را بر پشت تکیه می‌دادند، با دست راست لقمه می‌گرفتند.
منسف بهترین غذا بر سر سفره اردنی‌ها است و در تمام آداب و رسوم اجتماعی و فرهنگی خود مانند مراسم عروسی، جشن فارغ‌التحصیلی یا پذیرایی از میهمانان و در تعطیلات رسمی مانند عید قربان، عید فطر و کریسمس سرو می‌شود که آداب بسیاری دارد و معنا و فلسفه عمیقی دارد. فلسفه این غذا این است که با رویدادهای مهم اجتماعی، اشتراک غذا، اشتراک منابع و غذا خوردن از یک بشقاب همراه است. این غذا ساختار و فرهنگ جامعه اردن را منعکس می‌کند که ترکیبی از محصولات کشاورزی و دامداری آن در یک سینی بزرگ مشترک، برای مردم اردن از ارزش بالایی برخوردار است.
نظر شما