به گزارش خبرگزاری ایمنا، قرارمان یک اجتماع عظیم است، اجتماعی خواهرانه، اجتماعی به‌یاد پدری که چهارسال است داغ «لا تبرد ابداً» او بر دلمان نشسته و به بهانه چهارمین سال نبود او دور هم گرد آمدیم.
بعد از او تنها شدیم، از آن صبح جمعه تا همین لحظه دنبال مرهمی هستیم تا شاید این داغ کمی سرد شود، از همان دقایق اول تا همین لحظه دنبال بوده و هستیم جایی دور هم جمع شویم تا این داغ سنگین را حتی با آه کشیدنی دور هم بگذرانیم و آه از غمی که تازه شود با غمی دگر…
چهار سال است که حوالی دی ماتم، تمام تن وطن را فرا می‌گیرد، سنگینی خبر صبح جمعه آن روز هر جمعه بر سرمان آوار می‌شود و هنوز پس گذشت بیش از ۲٠٠ هفته، منتظریم تا کسی بیاید و بگوید تمام این چهار سال داستانی بیش نبود…
ماتم ما را فرا گرفته، درست… داغی سنگین بر دل داریم، درست… بار غم ۱۳ دی امسال، به غم چهار سال قبلمان اضافه شد، درست… اما با وجود تمام این غم‌ها، اینجا همان دختران و زنانی که قرار است با آغوش‌های مادرانه‌شان از حرم مطهر جمهوری اسلامی دفاع کنند، دوشادوش یکدیگر جمع شدند.
پیش از او قهرمان برای این دختران یک واژه بود که از بزرگ‌ترها شنیده بودند، از رفقای پدرانشان شنیده بودند که رفتند و بازنگشتند اما از ۱۳ دی ۱۳۹۸ معنای رفتن را فهمیدند… روضه رقیه (س) که عمویش رفت و برنگشت را فهمیدند و از آن روز واژه قهرمان برای آن‌ها تنها یک داستان نبود، از آن روز قهرمان یک معنا داشت، حاج قاسم…
و امروز، اینجا این قهرمان فصل مشترک هزاران دختری شده که در مصلای امام خمینی (ره) اصفهان جمع و نوای «یاحیدر» آن‌ها بر سالن طنین‌انداز شده است.
مادران با افتخار، سربند یازهرا (س) را بر پیشانی دخترانشان بسته و تصویر آن یار سفرکرده عزیز را به دستانشان می‌دهند؛ اینجا همه از او می‌گویند… از آن قهرمانی که عزیز دل یک امت است… از آن شهدایی که روز گذشته پر کشیدند، از دلتنگی، دلتنگی و دلتنگی… دلتنگی پدر و مادر برای فرزند، دلتنگی فرزند برای پدر و مادر… دلتنگی رفیق برای رفیق و دلتنگی عزیز برای عزیز…
اینجا تصویر لبخند او در دستان حاضران خودنمایی می‌کند و چقدر جایش خالی است… او که بیاید و بگوید شما، هرکدامتان دختر من هستید و چه صفتی زیباتر و چه افتخاری بالاتر دختران حاج قاسم…
حاج قاسم عزیز ما، دقیقاً ۱۴۶۳ روز از رفتنت می‌گذرد و در چهارمین سالگرد شهادتت دختران اصفهانی دست در دست مادرانشان به وعده‌گاهشان رسیدند و غوغایی به نام تو رقم زدند…
اینجا و در این جغرافیا، کنار هم جمع شدند تا بگویند راه حاج قاسم تمام شدنی نیست، راه حاج قاسم خون می‌خواهد و برای این مسیر بیشتر از هر زمان دیگر آماده فدا شدن در مسیر اویی هستند که جان‌فدای آن‌ها شد، چه غزه چه کرمان ماییم مرد میدان…
نظر شما