به گزارش خبرنگار ایمنا، حضرت فاطمه معصومه (س) فرزند امام هفتم، حضرت موسی بن جعفر (ع) و خواهر امام رضا (ع) هستند؛ مادر مکرمه ایشان حضرت نجمه خاتون (س) بوده و سال‌ها قبل از تولد ایشان امام صادق (ع) درباره مقام و منزلت ایشان چنین فرمودند: «برای خدا حرمی است که آن مکه می‌باشد و برای رسول خدا (ص) حرمی است که آن مدینه و برای امیرالمومنین (ع) حرمی است که آن کوفه می‌باشد و برای ما حرمی است که آن قم می‌باشد. به زودی فرزندی از فرزندان من به نام فاطمه در آنجا دفن می‌شود؛ هر کس او را زیارت کند، بهشت بر او واجب می‌شود.»
یک سال بعد از هجرت امام رضا (ع)، حضرت معصومه (س) برای دفاع از امامت و ولایت برادرشان و به شوق دیدار برادرشان به همراه عده‌ای از برادران و برادرزادگان به طرف خراسان حرکت کرده و در مسیر عبور، مردم از آن‌ها استقبال می‌کردند و حضرت معصومه (س) نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب (س) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامی‌شان را به مردم رساندند.
مردم شهر قم وقتی خبر حرکت آن حضرت را به شهر قم را شنیدند به استقبال ایشان رفتند و عده فراوانی از مردم، پیاده و سواره به محضر ایشان رسیدند و در روز ۲۳ ربیع‌الاول سال ۲٠۱ هجری قمری شهر قم به قدوم مبارک حضرت فاطمه معصومه (س) زینت یافت و ایشان پس هفده روز در قم زندگی کردند و سرانجام پیش از دیدن برادرشان، در روز دهم ربیع‌الثانی چشم از جهان فرو بستند.
«فاطمه» نامی که همیشه زنده می‌ماند
بر همین اساس حجت‌الاسلام قاسم جعفرزاده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به وفات حضرت معصومه (س)، با بیان اینکه درواقع نام ایشان فاطمه و لقب‌شان معصومه است، اظهار کرد: همواره در طول تاریخ بنای معصومین، ائمه اطهار و پیروان مکتب اهل بیت این بوده‌است که نام حضرت فاطمه (س) را زنده نگه دارند و بر همین اساس در بین فرزندان ائمه اطهار نام یازده فاطمه را می‌بینیم.
وی افزود: در آن زمان بنی امیه دنبال بود که نام حضرت فاطمه (س) و حضرت علی (ع) از اذهان پاک شود و جایی یادی از آن‌ها برده نشود اما برخلاف این موضوع ائمه دنبال بودند که نام این دو بزرگوار را زنده نگه دارند.
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه بر همین اساس امام کاظم (ع) نیر نام فرزندشان را فاطمه گذاشتند ولی لقب ایشان یعنی معصومه از طرف امام رضا (ع) بر ایشان نهاده شد، خاطرنشان کرد: امام معصوم در گفتارش خطا نمی‌کند و بر این اساس بی‌جهت فردی را معصومه نمی‌نامند، معصوم بودن به این معناست که شخص گناه نکرده و حتی فراتر از آن حتی فکر گناه هم نکرده است، لذا این مقام عصمت حضرت فاطمه معصومه (س) مقام بسیار والایی است.
پاسخ‌هایی که دقیق و عالمانه بود
وی بیان کرد: مقام دیگر حضرت معصومه (س) مقام علم و دانش بود و بر این اساس در تاریخ بیان شده هنگامی که عده‌ای برای پرسیدن سوالاتی نزد امام موسی کاظم (ع) آمدند اما ایشان حضور نداشتند، فاطمه معصومه (س) از پشت پرده پاسخ سوالات را دادند و وقتی آن افراد در بین راه به امام کاظم (ع) برخوردند، حضرت سوالات و جواب‌ها را خواندند و دیدند که تمام جواب‌ها دقیق و عالمانه است و این تعبیر را به کار بردند: «فِداها ابوها» یعنی پدرش به قربانش.
حجت‌الاسلام جعفرزاده با یادآوری اینکه نکته دیگر در مورد ایشان لقب کریمه اهل‌بیت است، ادامه داد: این لقب به‌خاطر کرامت ایشان در زمان حیات و هم پس از حیات‌شان است.
وی در خصوص ماجرای هجرت حضرت معصومه (س) تصریح کرد: پس از هجرت اجباری حضرت رضا (ع) از مدینه به مرو (خراسان) حضرت معصومه (س) با جمعی از بستگان خویش (نقل است برادران و برادرزاده‌های ایشان با چهل نفر همراهان آن‌ها) روانه خراسان شدند.
این کارشناس مذهبی با بیان اینکه این هجرت دو حیث دارد یک حیث سیاسی و یک حیث ولایی یعنی محبت به امام رضا (ع)، ادامه داد: حاکمان ستمگر از وجود حضرت امام‌رضا (ع) هراس داشتند اما چون ایشان دور از حکومت زندگی می‌کردند و نمی‌توانستند به‌طور کامل ایشان را تحت نظر داشته باشند، حضرت را مجبور به هجرت کردند.
وی گفت: هجرت حضرت معصومه (س) هم از حیث تبلیغ دین و هم برای یاوری امام (ع) بود و در مسیر از طرف حکومت مورد حمله قرار گرفتند که عده‌ای از همراهان‌شان شهید و عده‌ای دیگر فرار کردند؛ دفن ایشان در قم باعث نشر دانش اهل‌بیت در کنار این مضجع شریف شد و در این راستا اگر قم خاستگاه انقلاب و حرکت امام خمینی (ره) است، به خاطر حضور حرم مطهر حضرت معصومه (س) است.
نظر شما