به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، ساختمان‌های قدیمی دربردارنده تغییراتی هستند که یک شهر در طول زمان شاهد آن‌ها بوده است. این بناها منعکس‌کننده درگیری‌ها، جنگ‌ها، پیشرفت‌ها و شکوفایی جوامع و حتی نشان‌دهنده وضعیت اقتصادی هر شهر در طول زمان هستند.
بیشتر شهرها سعی می‌کنند با زمان پیش بروند، اما وفادار ماندن به گذشته خود چالش دیگری است. در این میان بحثی وجود دارد مبنی بر این‌که هرگاه شهری بخواهد ساختمان‌های جدید و هیجان‌انگیز بسازد که خط افق یا جامعه تجاری آن را متحول کند، کدام‌یک از ساختمان‌های موجود باید تخریب یا نگهداری شوند.
حفظ یا حذف ساختمان‌های قدیمی در شهرها
بدون شک نوآوری در معماری بسیار مهم است، همان‌طور که طراحی و معماری ساختمان‌ها در گذر زمان متحول و نوآورانه شده است، اما حفظ و احیای بناهای قدیمی نیز اهمیت دارد، چراکه این بناها بازتاب تاریخ هر ملت هستند و کمک می‌کنند تا گذشتگان خود را با آداب، عادات و سنن ویژه خود در ادوار تاریخی مختلف درک کنند و به آن‌ها احترام بگذارند. وجود آثار قدیمی همچنین به درک بهتر بشر از تغییرات جوامع و دلایلی کمک می‌کند که باعث پیشرفت شهرها، جوامع و حتی سنت‌ها به شکل امروزی خود شده است. بنابراین گفته می‌شود که شهرها باید ساختمان‌های قدیمی و با اهمیت تاریخی خود را حفظ کنند، زیرا تماشای آن‌ها به یادآوری گذشته، گرفتن درسی برای تکرار نکردن اشتباهات و افزایش آگاهی مبنی بر چگونگی شکل گرفتن شهرها، ملت‌ها، قهرمان‌ها و ارتش‌ها برای ایجاد یا حفظ یک قلمرو کمک می‌کند.
به این ترتیب در مقابل افرادی که باور دارند تخریب بناهای تاریخی فرسوده از الزامات هر شهر برای پیشرفت است و حتی در برابر عده‌ای که شناسایی سازه‌های بدچهره و غیر مهم را برای تخریب ضروری می‌دانند، دیدگاهی شکل می‌گیرد که معتقد است چنانچه ساختمان‌های قدیمی هدف بسیار مهمی داشته باشند باید در راستای حفظ آن‌ها تلاش کرد.
این هدف می‌تواند بیانگر اهمیت تاریخی، وجهه فرهنگی، جنبه‌های زیبایی‌شناختی و جذابیت یا ایفای نقش مؤثر در شکل دادن به بخش قابل‌توجهی از خط افق شهر باشد. از سوی دیگر گفته می‌شود در صورتی که این سازه‌ها بتوانند به سازمان‌های کاری، مغازه‌ها و ادارات دولتی تبدیل شوند، باید آن‌ها را حفظ و نگهداری کرد.
بنابراین هرچند به‌نظر می‌رسد جهان به سرعت در حال رشد امروزی با وجود نیاز روزافزون به ایجاد فضاهایی برای زندگی و اشتغال جمعیت رو به رشد خود به تخریب سازه‌های قدیمی در راستای ایجاد ساختمان‌های جدید نیاز دارد، لازم است بشر به‌منظور حفظ یا حذف ساختمان‌های قدیمی در شهرها به تشکیل کمیته‌هایی بپردازد که در این باره بهترین و مناسب‌ترین تصمیم را اتخاذ کنند، زیرا هرچند ساخت بناهای جدید ساده‌تر و ارزان‌تر از حفظ ساختمان‌های قدیمی است، اما حفظ و دست‌نخورده ماندن بناهای میراثی شهرهای دارای مزایای بسیاری است.
اهمیت حفظ ساختمان‌های قدیمی در شهرها
اشکال جدید معماری جذاب به‌نظر می‌رسند. ساختمان‌های امروزی بسیار بلند هستند، گاهی دیوارهای بیرونی آن‌ها با شیشه‌های قوی یا تزئینات ویژه پوشانده شده است که بسیار زیبا به نظر می‌رسد و بازدیدکنندگان بسیاری را از سراسر جهان جذب می‌کند. این ساختمان در حالی که افراد زیادی را در خود جای می‌دهد، منطقه کوچکی از زمین را پوشش می‌دهند.
اشکال جدید معماری همچنین بسیار ایمن‌تر از معماری قدیمی هستند، زیرا ساختمان‌هایی که در حال حاضر ساخته می‌شوند ضد زلزله و مقاوم هستند، برای دسترسی به طبقات بالایی آن‌ها نیازی پیمودن پله نیست، تهویه مطبوع دارند و تأمین برق آن‌ها بدون دردسر است. شکل جدید معماری عملکرد بسیار بیشتری نسبت به ساختمان‌های قدیمی دارد، با این حال حفظ ساختمان‌های قدیمی بسیار مهم است.
ساختمان‌های قدیمی تاریخ یک منطقه را حفظ می‌کنند و آن را به یک جاذبه تاریخی برای مردم سراسر جهان تبدیل می‌کنند، در حالی که اشکال جدید معماری نشان‌دهنده نوآوری و مدرن‌سازی رخ‌داده در طول زمان است. این ساختمان‌ها نقطه شروع صنعت معماری یک کشور را نشان می‌دهد.
حفظ آثار معماری قدیمی، گردشگران بسیاری را به خود جذب می‌کند، این آثار به‌ویژه مورد علاقه افرادی است که تمایل دارند «روح» شهر را که از طریق معماری به چشم می‌خورد، مشاهده کنند. زمانی که ساختمان‌های قدیمی گردشگران را به خود جذب می‌کنند، قطعاً شغل‌های بیشتری برای مردم محلی ایجاد می‌شود و به بهبود رونق اقتصادی شهر کمک می‌کند، بنابراین حفظ بناهای تاریخی محل کاری را برای مردم محلی و کارشناسان سایر شهرستان‌ها فراهم می‌کند.
با توجه به سرعت بالای پیشرفت جهان، به‌طور قطع فناوری حکمران شهرهای آینده خواهد بود که بسیاری از کارشناسان این امر را با مرگ هنر و زیبایی برابر می‌دانند. بنابراین حفظ ساختمان‌های قدیمی با وجود حجم غیرقابل انکاری از زیبایی جاودانه بسیار اهمیت دارد. چراکه گردشگران و بازدیدکنندگان یک شهر به‌طور معمول برای تماشای دفاتر تجاری جدید راهی آن شهر نمی‌شوند، بلکه هدف آن‌ها تماشای هنر و لذت بردن از نماهای دیدنی و سازه‌های قدیمی چشمگیر شهر است.
حفظ آثار قدیمی همچنین نقش فرهنگی مهمی در پرورش غرور ملی به‌دلیل برجسته‌سازی میراث و گذشته هر ملت دارد که آن ملت را در جهان منحصربه‌فرد می‌کند. ساختمان‌های قدیمی تاریخی به شهر و محله خود شخصیت و جذابیت می‌بخشند.
از سوی دیگر بعضی از سازه‌های قدیمی به بخشی نمادین از هویت یا خط افق یک شهر تبدیل شده یا از نظر فرهنگی مهم است. بعضی از آن‌ها را نیز می‌توان پس از بازسازی برای به‌حداکثر رساندن ایمنی و قابلیت استفاده مجدد مطابق با نیازهای دنیای مدرن امروز تغییر کاربری و به‌عنوان ساختمان‌های دولتی، تجاری و سازمانی مورد استفاده قرار داد. اگر ساختمان‌ها اهداف دنیای امروز را برآورده و قوانین ایمنی سخت‌گیرانه آن را رعایت کنند پس دلیلی برای حذف آن‌ها وجود ندارد. این امر به‌ویژه برای شهرهای قدیمی جهان صدق می‌کند.
بازسازی کلیسای نوتردام
کلیسای نوتردام پاریس در ۱۵ آوریل ۲۰۱۹ (۲۶ فروردین ۱۳۹۸) دچار یک آتش‌سوزی جدی و مخرب شد. با توجه به اهمیت تاریخی این کلیسا، این حادثه واکنش‌های بسیاری از سوی مردم سراسر جهان را در برگرفت. کلیسای نوتردام از محبوبترین نقاط گردشگری در فرانسه به شمار می‌رفت که پیش از آتش‌سوزی هر سال بیش از ۱۳ میلیون بازدید کننده را به خود جذب می‌کرد. این کلیسا به مدتی طولانی، بزرگترین کلیسای اروپا بوده است. اهمیت این بنای تاریخی در این است که به عنوان زیباترین اثر در معماری گوتیک شناخته می‌شود که برای تزئین داخل و خارج آن صدها مجسمه کوچک و بزرگ از سنگ یا چوب تراشیده شده است. پس ازاین، معماران بسیاری طرح و ایده‌های جذابی را برای بازسازی کلیسا ارائه کردند که در این بین طرح وینسنت کالبو از اقبال بالایی برخوردار بود.
وینسنت کالبو پروژه عظیم و بسیار مهم خود را "Palingenesis" نامید که این کلمه ریشه یونانی دارد و به معنای "تولد دوباره" است. او می‌خواست در طراحی جدید خود شبستان، پشت‌بام و منار جدید کلیسا را با هم یکی کند تا از هر زاویه ساختمان، شکل هندسی اصلی شیروانی ۱۰ متری سازه را حفظ کند. در ضمن، بخش سه ضلعی و دیوارهای کوتاه به سمت ایجاد یک منار مخروطی عمودی امتداد می‌یافت.
وینسنت کالبو در نظر داشت در پروژه بازسازی کلیسای نوتردام یک باغ بسیار بزرگ احداث کند که درختان آن توسط داوطلبان و مؤسسات خیریه پرورش داده می‌شد. کالبو چنین پیش‌بینی کرده بود که درختان باغ جدید در هر سال به طور متوسط ۲۱ تن میوه و سبزی تولید کند که این میوه‌ها و سبزیجات به طور رایگان بین مردم پاریس، به‌خصوص افراد فقیر و بی‌خانمان به طور برابر توزیع می‌شد.
اگرچه طرح پیشنهادی وینسنت کالبو برای بازسازی کلیسای نوتردام به عنوان یکی از بهترین طرح‌های پیشنهاد شده نظر بسیاری از معماران را به خود جلب کرد، بااین حال به مرحله اجرا نرسید چرا که مجلس سنای فرانسه اعلام کرده است که باید ظاهر کلیسای نوتردام دقیقاً شبیه به قبل از آتش‌سوزی باشد.
مدیران فرانسوی سعی حداکثری خود را کرده‌اند تا برای حفظ اصالت شهر و هویت کلیسا، آن را مطابق با چهره قبلی خود بسازند. در حال حاضر عناصر ساختاری کلیدی این بنا مانند طاق‌ها و دیوارهای تکیه‌گاهی تعمیر یا جایگزین شده‌اند. چارچوب چوبی شبستان این کلیسا و همچنین بازسازی ساختارهای منارمانند نمادین آن نیز آغاز شده است و معماران نهایت تلاش خود را برای شبیه ساختن آن‌ها با مدل قدیمی انجام می‌دهند تا ذهنیت مردم را در مورد نوتردام مانند قبل نگه دارند زیرا بر باور آن‌ها، تنها شکل معماری اولیه می‌تواند بیانگر تاریخ آن دوران باشد.
مزایای مرمت و حفظ ساختمان‌های قدیمی در شهرها
مرمت بناهای تاریخی نقطه اتصال بشر امروز با گذشتگان خود است و به ایجاد حس فرهنگ در یک محله کمک می‌کند. ساختمان‌های تاریخی مانند کتابخانه‌ها، کلیساها و املاک راهی برای مطالعه گذشته و درک جوامعی باستانی و قدیمی پیش روی بشر قرار می‌دهد. این ساختمان‌ها هر یک دارای ویژگی‌های منحصربه‌فردی هستند که حتی در صورت ایجاد سازه‌هایی در همان شکل و اندازه اما با معماری، تکنیک‌ها و مصالح مدرن باز هم تکرار آن در ساختمان پ‌های تجاری جدید دشوار است.
حفظ خانه‌ها و ساختمان‌های قدیمی نه تنها برای معماران و سازندگان، بلکه برای دانش‌آموزان و جوامع نیز به‌عنوان ابزار یادگیری عمل می‌کند و تخریب و حتی بازسازی غیراصولی آن‌ها با از بین رفتن آموزش‌های ملموسی همراه است که می‌توان از آن‌ها دریافت. بنابراین بازسازی درست بناهای تاریخی و استفاده از آن‌ها به عنوان ابزار آموزشی ضروری است.
این مرمت نه‌تنها در راستای منفعت فرهنگ و آموزش است، بلکه به رونق اقتصادی نیز کمک می‌کند. زنده نگه داشتن این سازه‌ها به همان شکلی که در دوران اوج خود بودند، نقش بسزایی در تزریق میلیاردها دلار سرمایه به جوامع بومی دارد و برای تجارت مفید است.
حفظ ساختمان‌های قدیمی را همچنین می‌توان نوعی بازیافت در نظر گرفت که باعث کاهش ضایعات ساختمانی و صرفه‌جویی در مصرف انرژی برای ساخت مصالح، ابزار و تجهیزات ساختمانی و حمل‌ونقل آن‌ها می‌شود. بازسازی ساختمان‌های قدیمی همچنین می‌تواند سازگار با محیط زیست باشد تا اهداف پایداری جهان امروز را محقق کند.
بازسازی سازه‌های قدیمی همچنین می‌تواند آن‌ها را بادوام‌تر کند و هزینه‌های نگهداری را کاهش دهد. تلاش برای بازسازی این بناها همچنین به محدود کردن سایر عوامل محیطی مانند پراکندگی حومه شهر، ترافیک و تخریب محیطی کمک می‌کند.
روش‌های حفظ ساختمان‌های قدیمی در شهرها
چهار روش مختلف برای حفظ یک بنای تاریخی وجود دارد. اولین روش توانبخشی است که شامل افزودن یا تغییر دادن یک ملک برای همگام شدن با کاربری فعلی آن در عین احترام گذاشتن به شخصیت تاریخی بنا می‌شود.
روش دوم بازسازی است. به این صورت که اگر قطعات گم شده باشند، می‌توان آن‌ها را دوباره و به‌نحوی ساخت که با آنچه قبل از گم شدن وجود داشته، مطابقت داشته باشد. این کار به‌طور معمول به کمک عکس‌های قدیمی انجام می‌شود. گاهی اوقات تغییراتی صورت می‌گیرد، اما اهمیت سابق بنا حفظ می‌شود.
سومین روش حفظ یک ساختمان قدیمی در وضعیت فعلی آن در روزگار کنونی است که با حفظ عناصر و قطعات تاریخی آن در جای خود انجام می‌گیرد و روش آخر مرمت و بازسازی بنا به همان شکلی است که در یک لحظه خاص از تاریخ وجود داشته که معمولاً برای آن مصالح ساختمانی خاصی مورد نیاز است تا از صحت تاریخی و رعایت قوانین مربوط به آن اطمینان حاصل شود.
حفظ ارتباط با گذشته با انتخاب یک سرویس مرمت تاریخی، راهی فوق‌العاده برای بازگشت به جامعه و محیط باستانی هر ملت به‌شمار می‌رود. صنعتگران باید اطمینان حاصل کنند که ساختمان‌ها با استفاده از تمام مواد و دستورالعمل‌های مناسب خود حفظ یا بازسازی شوند.
نظر شما