به گزارش ایمنا، علی بیت‌الهی اظهار کرد: سناریوی زلزله‌ای به بزرگی هفت ریشتر در مراکز استانی بر اساس اطلاعات آمار سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، مدل کاهیدگی دکتر قدرتی، روابط شکنندگی ناصر اسدی و همکاران و زلزله‌های مرکز لرزه‌نگاری مؤسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران انجام شده است.
وی افزود: در این ارزیابی پس‌لرزه‌ها از داده‌های اصلی حذف نشده‌اند، اثر ساختگاه به‌دلیل کمبود اطلاعات لحاظ نشده است، ساختمان‌های اسکلت‌دار بتنی و فولادی یکسان فرض شده است( به‌دلیل اختلاف ناچیز در fragility curves )، لازم به‌ذکر و پرواضح است که برآوردها تقریبی و تخمینی و با هدف ارائه تصویری کلی از ابعاد حادثه در سناریوی بدتر برای هر کدام از مراکز استان‌ها است.
رئیس بخش زلزله‌شناسی مهندسی و خطرپذیری مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی عنوان کرد: بدیهی است احتمالاً رخداد در نواحی مختلف یکسان نیست. اما برآورد حاضر با توجه به درصد آسیب‌پذیری‌ها، واحدهای فاقد اسکلت، جمعیت اطراف مرکز زلزله فرضی با بزرگی هفت و مواردی از این قبیل می‌تواند سیمای ملموس از ابعاد حادثه فرضی را در استان‌ها نشان دهد.
محدوده تهران-کرج و اطراف آن، گستره‌ای با ریسک به‌مراتب بالاتر در پهنه ایران زمین است. برآورد اولیه خسارت برای زلزله هفت در این محدوده نشان از آسیب‌پذیری جدی بیش از دو میلیون واحد مسکونی و در معرض قرارگیری بیش از شش میلیون جمعیت دارد. مجاورت این دو کلانشهر به هم، ابعاد ریسک را چند برابر سایر گستره‌های مراکز استانی دیگر کرده است.
با توجه به آمار ۱۳۹۵ و تعداد واحدهای مسکونی فاقد اسکلت، درصد آسیب پذیری واحدهای مسکونی (با فرض وقوع زلزله با بزرگی هفت ریشتر)، در شهرهای یزد و زاهدان بالای ۷۰ درصد و درصد آسیب پذیری واحدهای مسکونی کرج و تهران کمتر از سایر مراکز استانی است. هرچند که تعداد به‌مراتب بالای واحدهای مسکونی در این دو شهر (تهران و کرج و اطراف آن) ابعاد آسیب‌پذیری را بیشتر نشان می‌دهد.
مراکز استانی تهران، کرج، مشهد، اصفهان و شیراز و اطراف آنها تعداد واحدهای مسکونی فاقد اسکلت بالاتری را نسبت به سایر نواحی دارند.
نواحی تهران، کرج، اصفهان، مشهد، شیراز و تبریز، جمعیت به‌مراتب بیشتری را در معرض خطر زلزله فرضی با بزرگی هفت ریشتر (در نقطه وسط مراکز استانی) خواهند داشت.
این تحقیق، ۱۴ پارامتر در معرض ریسک از نوع جمعیتی و ساختمانی را مد نظر قرار داده که در این نوشتار به شش مورد آن اشاره شد.
مؤلف برای برآورد تعداد ساختمان‌های آسیب دیده، به طور تقریبی، سه واحد مسکونی را یک ساختمان فرض کرده است.
تلفات جانی زلزله‌ها در شب به‌طور تقریبی و میانگین سه برابر زلزله‌های روز است. مفهوم جمعیت در معرض خطر به معنی تلفات جانی زلزله‌ها نیست.
آشنایی با ابعاد حادثه، الزاماً باید منجر به اقدامات کاهش ریسک شود، علاوه بر آن آمادگی در حین رخداد و بعد آن نیز از دستاوردهای مهم سناریوهای مختلف زلزله خواهد بود.
بر پایه این مطالعه، نشان داده می‌شود که به طور متوسط در کشور، با رخداد زلزله‌ای به بزرگی هفت ریشتر حدود ۶۰ درصد ساختمان‌ها تخریب می‌شود.
منبع: تسنیم
نظر شما