به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، عمان و دبی هر دو طی دهه‌های اخیر شاهد رشدی تصاعدی بودند و اقتصاد پیشرفته هر دو نتیجه موجی از ثروت بالای ناشی از نفتی است که در کشورهای حوزه خلیج فارس وجود دارد، با این حال دو کشور تفاوت‌های عمده‌ای دارند. عمان در تضاد کامل با دبی، هیچ آسمان‌خراشی ندارد و برخلاف دبی که به‌سمت معماری آینه و شیشه و برج‌های سربه‌فلک‌کشیده گرایش دارد، عمان همچنان سنت خانه‌های سنگ و ماسه‌ای خود را حفظ کرده است. بلندترین ساختمان‌ها در این کشور از حدود ۱۲ الی ۱۶ طبقه فراتر نمی‌رود.
هتل شرایتون عمان با ۵۷ متر ارتفاع، بزرگترین هتل و ساختمان این کشور است. این برج ۱۶ طبقه که در سال ۱۹۸۵ ساخته شده، مشرف به منطقه مالی و تجاری مسقط است و مناظری بی‌مانع از کوه‌های الحجر را فراهم می‌آورد.
این کشور کوچک حوزه خلیج فارس در نظر دارد به‌جای وارد کردن مدرنیته به مرزهای خود و پیروی از سبک‌های ساخت‌وساز غربی، از راهکارهای سنتی بهره ببرد و همان معماری قدیمی شهر با ساختمان‌های کوتاه سفیدرنگ را حفظ کند. تنها بناهای بلند در شهر مسقط، پایتخت عمان، مناره‌های رنگارنگ مساجد آن است که طی پنج نوبت در روز یک نفر بر فراز آن‌ها می‌رود و ندای اذان سر می‌دهد. مسجد جامع عمان نیز که در پایان قرن بیستم ساخته شده است، منظره رویایی گسترده‌ای از سنگ هندی و فرش ایرانی را به نمایش می‌گذارد و هم‌چون جواهری از امپراتوری اسلامی قدیم به‌نظر می‌رسد.
حاکم فعلی عمان که در سال ۱۹۷۰ به قدرت رسید، با بهره‌گیری از ثروت متوسط نفت که در کشور وجود داشت آن را توسعه داد، اما متعهد شد که سنت‌ها و فرهنگ عمان را دست نخورده باقی نگه دارد. امروزه عمان پس از گذشت ۵۰ سال دارای زیرساخت‌های درجه یک، ۳۰ هزار کیلومتر جاده آسفالت‌شده، بیش از ۱۵۰۰ مدرسه و حدود ۲۵۰ بیمارستان و مرکز پزشکی است که به جمعیت بیش از چهار و نیم میلیون نفری آن خدمات ارائه می‌دهند. با این حال فرهنگ عمان به‌طور کامل از هرگونه تغییر و غرب‌زدگی مصون مانده است، تا جایی که مردان عمانی هنوز با لباس ملی خود یعنی ردای بلندی به نام دشداشه در شهر قدم می‌زنند و شهر مملو از عطر شیرین و تند کندر است که مدت‌ها یک کالای عمانی محسوب می‌شد.
ساختمان‌هایی که رو به جاده‌های اصلی عمان قرار دارد، همه به نقوش سنتی مزین و اغلب دارای پنجره‌ها و درهای قوسی شکل، لبه‌های سقفی با خط‌های نوک تیز به سبک قلعه‌های عمانی یا ایوان‌ها و پنجره‌های مشبک هستند. حتی معماری مخازن آبی که تقریباً در بالای تمام ساختمان‌های عمانی قرار دارند، هر بنا را شبیه به یک قلعه کوچک می‌کند.
بخش توریستی عمان نیز هم‌چون دیگر نقاط کشور به‌خوبی توسعه یافته و از هر سو پیشرفت بسیار خوبی داشته است. این کشور آرام حوزه خلیج فارس برای قرن‌ها مرکز تجارت اقیانوس هند بود و اکنون با پول نفت و چشم‌انداز داشتن آینده‌ای پایدارتر، صنعت گردشگری را در سطح گسترده پذیرفته است.
عمان شهرهای باستانی، بیابان‌های وسیع و خط ساحلی پر پیچ و خم و بکر خود را بهبود بخشیده است. صحراهای ماسه‌ای قرمز، سواحل پر از صدف و مرجان، کوه‌هایی که محل کشت و کار زردآلو، گردو، زیتون، گل رز، انگور، هلو و انار توسط کشاورزان در راهروهای کنده‌شده باشکوه در دل صخره‌ها است، همگی از جاذبه‌های گردشگری عمان به‌شمار می‌رود.
غذاها نیز به‌عنوان یک زمینه فرهنگی، در این کشور ماهیت سنتی خود را حفظ کرده‌اند و در کشتی‌ها و قایق‌های گردشگری آن غذاهایی عمانی سرو می‌شود که مظهر فرهنگ دریانوردی و گذشته امپراطوری این کشور کوچک است.
نظر شما