به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، گروهی از محققان با استفاده از هوش مصنوعی و تصاویر ماهواره‌ای به بررسی اثرات جزایر گرمایی در شش شهر جهان با میزان دمای بالا پرداختند و متوجه شدند که دمای هوای پلازای Juan Pujol نسبت به مناطق روستایی اطراف آن هشت درجه سلسیوس بالاتر است. از آن‌جا که این تفاوت دما تاکنون در هیچ نقطه‌ای از جهان مشاهده نشده است، محققان منطقه نام‌برده مادرید را به عنوان داغ‌ترین جزیره گرمایی جهان معرفی کردند. شورای توسعه پایدار جهانی در تلاش است برای کاهش اثرات جزایر گرمایی به مردم و مدیران در درک بهتر تأثیرات این بحران بر زندگی کمک کند، ضمن این‌که در نظر دارد استراتژی‌هایی نیز برای کاهش دمای هوا در اختیار آن‌ها قرار دهد.
محققان با استفاده از هوش مصنوعی و تصاویر ماهواره‌ای دمای هوای مراکز لندن در انگلستان، قاهره در مصر، لس‌آنجلس و نیویورک در آمریکا، مادرید در اسپانیا و بمبئی در هند را در مقایسه با ۱۵۰ کیلومتر مربع تا اطراف آن‌ها اندازه‌گیری کردند که به دنبال آن Plaza Juan در مادرید به عنوان داغ‌ترین جزیره شناخته شد. در میان این شهرها، بمبئی به عنوان دومین جزیره گرم زمین شناخته شد زیرا اختلاف دمای داغ‌ترین محله آن با روستاهای اطراف هفت درجه سلسیوس بود. قاهره و لس‌آنجلس به طور برابر در جایگاه سوم شهرهای میزبان جزایر گرم قرار گرفت و اختلاف دمای مراکز داغ آن‌ها با حومه‌ها پنج درجه سلسیوس بود. در نهایت این‌که اختلاف دمای ۴.۵ درجه سلسیوس جزایر گرم لندن و نیویورک رتبه چهارم شهرهای میزبان داغ‌ترین جزایر گرمایی جهان را به طور مشترک به این دو شهر اختصاص داد.
افرادی که انجام تحقیقات ذکرشده را برای شناسایی جزایر گرمایی زمین به عهده داشتند بر این اصل تاکید کردند که طراحی شهری مهم‌ترین نقش را در تفاوت دمای میان مناطق مختلف یک شهر و حومه‌های آن ایفا می‌کند به طوری که در محله‌هایی با بیشترین تعداد خیابان‌های آسفالتی و آسمان‌خراش‌های بتنی نرخ جذب نور خورشید در سطح بسیار بالاتری قرار دارد و به همین دلیل، هوا در آن‌ها نیز گرم‌تر است. این افراد برنامه‌ریزان شهری را به طراحی بهتر مناطق و اجرای استراتژی‌هایی دعوت می‌کنند که می‌تواند به کاهش دمای هوای کلی شهرها کمک کند و بهبود کیفیت زندگی شهروندان، به‌ویژه افراد آسیب‌پذیر را به دنبال داشته باشد.
گزارش‌ها حاکی از آن است که جزایر گرمایی در بسیاری از شهرهای جهان از شش درصد پوشش گیاهی کمتر نسبت به سایر محله‌ها برخوردار است و به همین دلیل، بهترین رویکرد برای کاهش دمای هوا در چنین مناطقی می‌تواند افزایش فضاهای سبز باشد.
به عنوان مثال، در گرم‌ترین نقطه لندن که اختلاف دمای آن نسبت به محیط اطراف هفت درجه سلسیوس است تنها ۳۸ درصد از فضاهای عمومی را پوشش‌های گیاهی در بر گرفته و این در حالی است که ۸۹ درصد از فضاهای خنک‌ترین منطقه شهر را گیاهان و درختان در بر گرفته است.
ایجاد سطوح نفوذپذیر از دیگر تدابیر اثربخش برای کاهش اثرات جزایر گرمایی به‌شمار می‌رود زیرا نرخ جذب گرما در چنین فضاهایی نسبت به سطوح بتنی و آسفالتی بسیار پایین است و به همین دلیل، دمای هوا در آن‌ها نیز در سطح پایین‌تری قرار دارد.
نظر شما