به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در طول ۱۴۰ سال گذشته، گزارش ماهواره‌ها و جزرومدسنج‌ها نشان می‌دهد که سطح آب دریاهای جهان بین ۲۱ تا ۲۴ سانتی متر افزایش پیدا کرده است.
از هر پنج نفر در جهان، دو نفر در ۱۰۰ کیلومتری سواحل زندگی می‌کنند و ۹۰ درصد کلان‌شهرها در معرض افزایش سطح دریا هستند و به همین علت برنامه‌ریزان، تأمین امنیت زندگی در سواحل را بیش از پیش مورد توجه قرار داده‌اند. اوشنیکس نمونه اولیه یک شهر شناور سازگار با سطح دریا است که قرار است قبل از سال ۲۰۳۰ در بوسان کره‌جنوبی تکمیل شود.
شهر شناور بوسان میزبان ۱۲ هزار نفر خواهد بود و به عنوان بخشی از سکونتگاه‌های انسانی سازمان ملل متحد و با هدف سنجش مدل جدیدی از املاک و مستغلات پایدار احداث خواهد شد.
در ابتدای بهره‌برداری از پروژه، ۳۰۰ نفر بخشی از یک طرح آزمایشی خواهند بود که طی آن، داده‌ها برای آزمایش دوام و پایداری شهر جمع‌آوری می‌شود. به عنوان مثال، میزان مصرف انرژی، ضایعات تولیدی و صددرصد قابل بازیافت بودن آن‌ها اندازه‌گیری می‌شود.
این شهر به‌گونه‌ای طراحی شده است که با بالا رفتن سطح آب دریا، در ارتفاع بالاتری از آب قرار گیرد و همین امر امکان وقوع طوفان را اطراف آن به حداقل خواهد رساند. در واقع اوشنیکس از سه بستر متفاوت تشکیل خواهد شد که بستر اول آن میزبان سازه‌ها خواهد بود، بستر دوم فضاهای عمومی نظیر مدارس و سالن‌های تئاتر را در بر خواهد گرفت و بستر آخر، مراکز تحقیقاتی را در خود جا خواهد داد و جالب این‌که پل‌های متعددی این بسترها را به هم پیوند می‌دهد. موادی که برای احداث بنیان اوشنیکس در اعماق آب دریا انتخاب شده است از استقامت کافی برخوردار خواهد بود و همین امر، امکان تخریب پایه شهر را در آب به حداقل خواهد رساند. علاوه بر این، از مواد سبک و در عین حال محکم برای احداث سازه‌ها در هر بستر بهره گرفته شده است که این قابلیت، وزن هر بستر را به حداقل می‌رساند و لطمه‌های ناشی از سوار شدن آن‌ها را بر یکدیگر کاهش می‌دهد. قطارها و خودروها جایی برای حمل‌ونقل در اوشنیکس نخواهد داشت، در عوض مردم اغلب از طریق دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی خود را به مقصد خواهند رساند.
نظر شما