به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، مناسبت خروش رودخانه نیل که به‌عنوان وفا-النیل (وفاداری رود نیل) شناخته می‌شود، پانزدهم آگوست هر سال به‌مدت دو هفته برگزار می‌شود. این مناسبت اهمیت رودخانه نیل را در فرهنگ، اقتصاد و فعالیت‌های اجتماعی مصر برجسته می‌کند و در طول آن مردم مصر تصدیق می‌کنند که چگونه تاریخ غنی، فرهنگ و رونق اقتصادی آنها از خروش رودخانه نیل نشئت گرفته است.
تاریخچه خروش رود نیل
رود نیل یکی از کوچک‌ترین رودخانه‌های جهان است که با آبی که سالانه از آن عبور می‌کند، اندازه‌گیری می‌شود. این رود حدود ۶ هزار و ۶۵۰ کیلومتر طول دارد و از ۱۱ کشور آفریقایی تانزانیا، اوگاندا، رواندا، بوروندی، جمهوری کنگو، کنیا، اتیوپی، اریتره، سودان جنوبی، جمهوری سودان و مصر عبور می‌کند.
نیل ذخیره اصلی آب مصر، سودان و سودان جنوبی است و منبع کشاورزی و ماهیگیری کشور به‌شمار می‌رود. خروش رود نیل هزاران سال است که در مصر جشن گرفته می‌شود؛ هنگامی که مصر به وجود آمد، شهروندان بالا آمدن ناگهانی رودخانه را به خدایان خود نسبت می‌دادند. آنها به افسانه‌ای باور داشتند که رود نیل هر سال خروش می‌کند، زیرا ایریس، همسر اوزیریس خدای دنیای مردگان، در این زمان برای مرگ او به‌دست برادرش سث سوگواری می‌کند و اشک‌های وی در کنار تلاشش برای پیدا کردن جسد بی‌جان همسرش که در نیل انداخته شده بود، باعث خروش نیل می‌شود.
البته دلیل اصلی اهمیت خروش رودخانه نیل این بود که وقتی سطح آب به حالت عادی برمی‌گشت، رودخانه سیل‌زده، لجن سیاهی از خود بر جای می‌گذاشت که سرشار از مواد معدنی و ویتامین‌ها بود. این ماده به رشد و نمو محصولات کاشته‌شده بسیار کمک می‌کرد و به مصریان این امکان را می‌داد تا کشت و کار موفقی در بیابان داشته باشند.
دشت سیلابی حاصل از طغیان رود نیل تنها سه درصد از زمین‌های مصر را تشکیل می‌دهد و بسیار حاصل‌خیز است، تا جایی که رونق یک سال نیل به میزان گل‌ولای ناشی از این سیل‌ها بستگی داشت و اگر سیل‌ها باعث افزایش سطح زمین نمی‌شد، در آن سال قحطی رخ می‌داد، زیرا محصولات قابل کاشت در هر سال بر اساس میزان بالا آمدن رودخانه تعیین می‌شد. غلات کاشته‌شده در سال‌های آبادانی نیز در صورت احتمال بروز خشکسالی ذخیره می‌شد.
اهمیت بزرگداشت خروش رود نیل
مصریان باور دارند که خروش رودخانه نیل فرصتی بی‌نظیر برای ارج نهادن به گذشته و ساختن آینده است. رود نیل امروزه دیگر طغیان نمی‌کند، اما جشن‌ها همچنان ادامه دارد و فرصتی عالی برای آموزش فرزندان در مورد میراثشان فراهم می‌آورد. القای حس میهن‌پرستی و شناخت تاریخ کشور به فرزندان، نخستین گام برای تبدیل آنها به یک فرد میهن‌پرستی است که برای بهتر شدن کشورشان تمام اقدامات لازم را به‌کار گیرد.
نظر شما