وحید مهدویان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا اظهار کرد: در برنامه‌ریزی نوین شهری نخست باید به افق آینده رفت و با حضور در آن و دیده‌بانی حال و گذشته، مسیرهای مشخص را برای توسعه شهر تعیین و تدوین کرد.
وی افزود: گسترش شهرنشینی در دهه‌های اخیر سرعت گرفته است و پیش‌بینی می‌شود که این روند تحول و توسعه ادامه خواهد داشت، به‌گونه‌ای که درصد شهرنشینی کره زمین در سال ۲۰۵۰ میلادی به ۷۲ درصد خواهد رسید.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان تصریح کرد: بیش از شش میلیارد نفر در سال ۲۰۵۰ در شهرها زندگی خواهند کرد و بیشتر آن‌ها در کشورهای در حال توسعه متمرکز خواهند بود و این مسئله‌ای است که پایداری شهرها را تهدید می‌کند.
وی تاکید کرد: با توجه به تأثیر تغییر و تحولات شتابان بر بروز مسائل جدید شهری، ظهور ناپیوستگی‌های شگفتی‌ساز در عصر اطلاعات و ارتباطات و جهانی‌شدن سریع تحولات و ارتباطات باید در راستای توسعه پایدار نگاهی عمیق به آینده داشت.
مهدویان ادامه داد: با افزایش تغییرات و دگرگونی‌ها و ظهور مستمر مسائل جدید در جامعه جهانی، اتکا به روش‌ها و اصول برنامه‌ریزی سنتی، پاسخگوی نیاز مدیریت کلان‌شهرها نیست و سایر نبود قطعیت‌ها و ظهور رویدادهای ناپیوسته، موجب دگرگونی وضعیت شده است، به‌گونه‌ای که پیش‌بینی آینده در دنیای پرتحول برای برنامه‌ریزان، امری مشکل به نظر می‌رسد، از این‌رو نبود آینده‌نگری در نظام توسعه شهری، از عوامل عمده ضعف نظام برنامه‌ریزی شهری به حساب می‌آید، بنابراین نیاز است رویکرد جدید آینده‌پژوهی در حل مسائل کلان‌شهرها برای تدوین برنامه‌های راهبردی و طرح‌های توسعه شهری استفاده شود.
وی با بیان اینکه آینده‌نگاری توسعه کلان‌شهرها به معنای فرایندی سامان‌یافته و مشارکتی برای ساخت چشم‌انداز بلندمدت است، گفت: در واقع آینده‌نگاری فرایندی است که از طریق ایجاد ارتباط و سازماندهی بین نهادها، به برنامه‌ریزان کمک می‌کند تا برنامه‌های مناسبی را برای توسعه و تعالی شهرها طراحی کنند.
معاون شهرسازی و معماری شهردار اصفهان اظهار کرد: رویکرد آینده‌نگاری با پرداختن به محدوده گستره‌ای از شرایط آینده با اتخاذ رویکردهای مشارکتی و استدلالی در حوزه برنامه‌ریزی تاکید بر یافتن عوامل اصلی و کلیدی و پیشران‌های توسعه دارد تا از این طریق بتوان نبود قطعیت‌ها را در فرایند برنامه‌ریزی در نظر گرفت و با داشتن اهرم کنترل و مدیریت آینده، به ساخت آینده مطلوب پرداخت؛ از این‌رو در برنامه‌ریزی نوین شهری نخست باید به افق آینده رفت و با حضور در آن و دیده‌بانی حال و گذشته، مسیرهای مشخص را برای توسعه شهر تعیین و تدوین کرد.
وی تصریح کرد: امروزه به دلیل گستردگی و پیچیدگی مسائل شهری از یک‌سو و تحولات سریع شرایط محیطی و جهانی از سوی دیگر و پدید آمدن چالش‌های شهری، منطقه‌ای و جهانی، لازم است تفکر آینده‌پژوهی، توسط سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان شهرهای جهان مورد توجه قرار گیرد.
نظر شما