به گزارش خبرنگار ایمنا، داریوش حیدری امروز _پنجشنبه بیست و نهم تیرماه_ در هجدهمین نشست کاربرد تکنولوژی‌های نوین در آسیب‌شناسی بناها و بافت‌های تاریخی با اشاره به حمام علی‌قلی‌آقا اظهار کرد: علی‌قلی‌آقا از درباریان دوره صفوی است، این حمام نیز مربوط به اواخر دوره صفوی بوده که از دو حمام کوچک و بزرگ تشکیل شده است.
وی با اشاره به اینکه مساحت حمام علی‌قلی‌آقا حدود ۱۰۰۰ متر مربع است، افزود: تا حدود ۵۰ سال پیش این حمام مورد استفاده بوده و پس از آن متروکه می‌شود، اواسط دهه ۸۰ حمام مورد مرمت‌های گسترده قرار می‌گیرد و تبدیل به موزه می‌شود.
این مرمت‌گر آثار تاریخی با اشاره به آسیب‌های ناشی از رطوبت در نقاط مختلف حمام علی‌قلی‌آقا تصریح کرد: آثار رطوبت در نقاط مختلف حمام به وضوح مشخص است اما منشأ رطوبت خیر، در پنج سال اخیر که این مسئله پیش آمده سعی شد راه‌کارهایی ارائه شود، اما مورد توجه سازمان نوسازی و بهسازی که متولی این امر است نیز قرار نگرفت، با همت مدیریت جدید سازمان اقداماتی در راستای شناسایی منبع آسیب و مرمت این مکان انجام گرفت.
وی با بیان اینکه استفاده از یک روش به تنهایی در شناسایی منبع رطوبت مؤثر نیست و با جمع‌بندی چند روش به نتیجه پایانی رسیدیم، گفت: از روش‌هایی مانند ترموگرافی، اسکن سه بعدی و آکوستیک برای آسیب‌شناسی رطوبت بنا استفاده کردیم.
حیدری با بیان اینکه تنها منشأ رطوبت دیوارها به وضوح مشاهده می‌شد که از طریق ایزوله دور نورگیر وارد بنا می‌شد، خاطرنشان کرد: خروجی ترموگرافی بر اساس حرارت سطح جسم قضاوت می‌کند، میزان حرارت، رطوبت نقاطی که با چشم قابل مشاهده نیست را مشخص می‌کند.
وی با بیان اینکه به وسیله اسکن توانستیم کل حمام را مانند یک تصویر رادیولوژی اسکن کنیم، ادامه داد: اطلاعات توسط متخصصان از تصاویر اسکن شده استخراج می‌شود، سمت شمال حمام رطوبت فاضلاب و نشت لوله علت ایجاد رطوبت بود، سمت غرب در مجاورت حیاط و سرویس بهداشتی خانه‌ای قرار دارد که منشأ ورود رطوبت است.
مرمت‌گر آثار تاریخی با اشاره به اینکه قسمتی از حمام در مجاورت مادی قرار دارد که ریشه درختان از این مکان به زیر بنا نفوذ پیدا کرده است، تصریح کرد: در قسمت بازار و ضلع جنوبی رطوبت از فضای چال حوض وارد و جذب دیوارها می‌شود کف بازار به‌وسیله سنگ لاشه سنگ‌فرش شد.
وی با اشاره به پدیده ترمواسموز تصریح کرد: در ضلع شمالی و جنوبی رطوبت از مکان‌های گرم به سمت مکان خنک حرکت می‌کند، در طول روز که آفتاب می‌تابد رطوبت به زیر بنا حرکت می‌کند و در شب مجدد باز می‌گردد، اما نکته‌ای که قابل توجه است در شب همان مقداری که جذب دیوارها شده برنمی‌گردد، برای کاهش اثر این پدیده هرچه فاصله باغچه از بنا بیشتر باشد بهتر است و نباید کمتر سه متر باشد.
حیدری با اشاره به اینکه در قسمت گاورو بی‌مهابا از ملات سیمان شده است، گفت: این ملات اجازه تبخیر طبیعی را نمی‌دهد، رطوبت حبس می‌شود و از سایر مکان‌ها با شدت بیشتر به بیرون نفوذ می‌کند.
وی با اشاره به تهویه نامناسب داخل فضای حمام تصریح کرد: در گل‌جام‌ها تعریق ایجاد می‌شود و قطرات آب سنگین و سقوط می‌کند، در نهایت مجدد جذب می‌شود، مصالح گچی استفاده شده نیز رطوبت را جذب می‌کند از این جهت این قطرات مشکل‌ساز است.
مرمت‌گر آثار تاریخی با اشاره به راه‌کارهایی برای جلوگیری از رطوبت بنا خاطرنشان کرد: اصلاح شبکه فاضلاب از طریق تعویض لوله‌های قدیمی با لوله‌های پلی‌اتیلن، اصلاح کانال ناکش، در قسمت مادی باید ایزوله در پی‌ها انجام شود، در قسمت بازار مسئله ناودان و آب‌های سطحی باید حل شود، همچنین تهویه درون حمام برای جلوگیری از تعریق تقویت شود.
نظر شما