به گزارش خبرنگار ایمنا، روایت قمقمه‌های خالی، عطش و شهدایی که با لب‌های تشنه به شهادت رسیدند، پررنگ‌ترین تصویری است که از عملیات رمضان در ذهن رزمندگان دفاع مقدس شکل گرفته است، عملیاتی که در تیرماه سال ۱۳۶۱ و در هوایی گرم و سوزان با حرارتی بالای ۵۰ درجه برگزار شد.
حسین سالمی، رزمنده، نویسنده و راوی دفاع مقدس که خود در عملیات رمضان حضور داشته، معتقد است، قبل از صحبت درباره این عملیات باید از شرایط پیش از آغاز آن سخن گفت، شرایطی که به دست نیافتن رزمندگان ایرانی به اهداف از پیش تعیین شده منتهی شد: «از آذر ماه سال ۱۳۶۰ به مدت ۱۰ ماه ایران در جبهه نبرد با دشمن بعثی عراق روی دور پیروزی بود و عملیات‌های موفقی همچون ثامن‌الائمه، طریق‌القدس، فتح‌المبین و الی‌بیت‌المقدس طی این مدت طلایی با مشارکت و همدلی همه‌جانبه نیروهای ارتش، سپاه، جهاد، بسیج و نیروهای مردمی برنامه ریزی و اجرایی شد.»
سالمی با بیان اینکه با لطف پروردگار و رهنمودهای پیامبرگونه امام راحل این همدلی، اتحاد و غیرت ثمربخش بود و عمده مناطق اشغالی توسط عراق آزادسازی و باز پس گرفته شد، می‌گوید: خرمشهر در آن زمان قله فتح‌الفتوحات ایران و البته به صورت گنجی بود که تصرف آن برای هر دو طرف بسیار حائز اهمیت و حیاتی بود که به لطف خدا شیرینی آزادسازی آن در سوم خرداد دل تمام مردم ایران را شاد کرد اما نکته قابل توجه اینکه ارتش عراق به طور کامل از مرزهای ایران بیرون رانده نشده بود و شهر خرمشهر وجاده مهم اهواز- خرمشهر هنوز هم ناامن و در تیررس انواع توپ و تانک دشمن بود و به دلیل شرایط موجود و توقع به جای مردم ایران و منطقه در پایداری شرایط و برقراری امنیت کامل برای بازگشت مردم به سرزمین خود لازم بود تمهیداتی انجام شود.
این رزمنده دفاع مقدس می‌افزاید: دولت بعث عراق به هیچ عنوان حقوق حقه ایران را نمی‌پذیرفت و با توجه به این موضوع، تنها راه بیرون راندن دشمن از خاک‌های ایران ادامه عملیات نظامی بود. در این شرایط و با پایان عملیات الی‌بیت‌المقدس حدود ۵۰ روز فرصت بود تا عملیات دیگری به این منظور طراحی، برنامه‌ریزی و اجرا شود.
ایرانی‌ها، نخستین تجهیزات لازم را برای یک نبرد معمولی نداشتند
وی با بیان اینکه این مدت زمان وقت مناسبی برای تجهیز نیروها و تسلیحات بود که البته با وجود تحریم‌های ناجوانمردانه و سخت استکبار و دنیا علیه ایران امکان تهیه هیچ تسلیحاتی برای ایران وجود نداشت، ادامه می‌دهد: با این حال ایران این وقت طلایی را غنیمت شمرد و با بازسازی نیروهای خود عملیات رمضان را در دستور کار قرار داد. که البته دشمن بعثی هم از این فرصت نهایت استفاده را در برنامه‌ریزی و تجهیز خود انجام داده بود.
آن طور که سالمی روایت‌می کند، فاصله بین عملیات‌الی بیت‌المقدس تا عملیات رمضان برای دشمن بعثی کافی بود تا با کمک استکبار جهانی خودش را به معنای واقعی تا دندان مسلح شود، شرایط بسیار خاص و عجیبی بر منطقه حاکم بود چرا که همه کفر جهانی برعلیه ما بسیج شده بودند.
وی با بیان اینکه نیروهایی که در این عملیات حضور داشتند، به وضوح برای اولین باردستان آمریکا و کشورهای عربی و اروپایی متحد با رژیم بعث را در میدان جنگ مشاهده کردند، می‌گوید: عراق با مهندسی بسیار قوی و حرفه‌ای زمین منطقه را به وسعت هزار و ۶۰۰ کیلومتر با انواع تجهیزات مین‌گذاری و مسلح کرده بود، احداث خاک‌ریزهای مسلح و نفوذناپذیر با همکاری مهندسان اسرائیلی در سرتاسر منطقه عملیاتی نکته متفاوتی بود که در عملیات رمضان دیده شد. دولت فرانسه نیز که داعیه داغ حقوق بشر داشته و دارد در این عملیات تجهیزات بسیاری از جمله ۳۵ عدد هواپیمای مدرن به ارتش عراق هدیه کرده بود.
سالمی معتقد است، آن زمان عراق گل سر سبد توجهات دنیا بود و این در حالی بود که ایرانی‌ها، نخستین تجهیزات لازم را برای یک نبرد معمولی نداشتند به طوری که آن زمان دول دنیا حتی یک پیچ معمولی برای تعمیر خودروهای نظامی در اختیار ما نمی‌گذاشتند.
این راوی دفاع مقدس با بیان اینکه در این شرایط تبعیضی و بسیار نابرابر عملیات رمضان طی پنج مرحله و به مدت ۱۷ شبانه روز انجام گرفت، می‌گوید: هم‌زمانی با ماه مبارک رمضان و شرایط دمایی بسیار بالای منطقه کار را برای رزمندگان غیور ایرانی بسیار دشوار و طاقت‌فرسا کرده بود، رزمندگان با لباس‌های نظامی با زبان روزه و زیر تابش گرم آفتاب و زیر گلوله و آتش باران شدید دشمن با کمترین تجهیزات نظامی در حال جانفشانی و نبرد بودند. باید بگوییم که بیشتر تلفات شهدای ما در این عملیات بر اثر تشنگی بود. تشنگی گاهی آن‌چنان بر رزمندگان غلبه می‌کرد که صدای برخورد زبان با دهان به وضوح شنیده می‌شد. اگر جراحتی هم اتفاق می‌افتاد این تشنگی تشدید می‌شد و به شهادت می‌انجامید.»
نظر شما