به گزارش خبرنگار ایمنا، امروز قرعه‌کشی فصل بیست‌وسوم رقابت‌های لیگ برتر فوتبال باشگاه‌های کشور (۱۴۰۳-۱۴۰۲) برگزار می‌شود اما همچنان ماجرای پنجره نقل‌وانتقالات تابستانی و حواشی عجیب آن کل فوتبال کشورمان را تحت‌الشعاع قرار داده است. داستان از حدوداً یک‌ماه قبل آغاز شد، جائی‌که سازمان‌لیگ به‌همراه فدراسیون فوتبال قانون تازه‌ای را برای مقابله با افزایش بدون حساب سالانه دستمزد بازیکنان و مربیان وضع کرد تا پس از وقفه چندساله، سقف بودجه برای باشگاه‌ها در نظر گرفته شود.
ضمن اینکه برخی از مدیران باشگاه‌های لیگ برتری در جلسه‌ای که با مدیران سازمان‌لیگ و فدراسیون فوتبال داشتند، به‌علت سازماندهی حق‌الزحمه و قرارداد بازیکنان و اعضای باشگاه‌ها این درخواست را ارائه کرده بودند تا سقف قرارداد بدون انقضا تصویب گردد. از همین‌رو کارگروهی با دستور مهدی تاج رئیس فدراسیون فوتبال مشخص شد تا پس از بازنگری آئین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های سازمان‌لیگ، سقف بودجه‌ای معادل باشگاه‌های لیگ برتری تعیین شود.
قانون سقف قرارداد و بودجه برای فصل ۲۳
فدراسیون فوتبال بعد از اجرای ناموفق قانون سقف قرارداد برای بازیکنان که موجب پرداخت‌های زیرمیزی به بازیکن و پرداخت‌های غیرمتغارف از جمله آپارتمان و زمین در شمال، حواله میله گرد و موارد دیگر شد برای هزینه باشگاه‌ها در لیگ برتر سقف تعیین و تهدید کرد هر تیمی این سقف را رعایت نکند نتیجه بازی‌اش در صورت شکایت حریفان سه بر صفر می‌شود. البته چنین تهدیدی قانونی نیست، ضمن اینکه فیرپلی مالی و روشن‌شدن درآمدهایی که صرف دستمزد می‌شود، یکی از الزامات فوتبال حرفه‌ای است اما در هیچ لیگی برای تیمی که درآمد دارد، محدودیت در هزینه قانون بدین شکل وجود ندارد.
در نهایت بر اساس دستورالعمل سقف بودجه، برای فصل بیست‌وسوم لیگ برتر، باشگاه‌ها اجازه دارند حداکثر ۲۵۰ میلیارد تومان به‌عنوان بودجه‌ای که در یک‌فصل می‌توانند در نظر بگیرند. لازم به‌ذکر است قرار گرفتن در بین چهار تیم برتر فصل گذشته، سهمیه آسیایی، اخذ مجوز حرفه‌ای و حتی درآمد حاصل از ترانسفر بازیکن وجود دارد جزو عواملی بود که سقف بودجه یک باشگاه را تا ۴۰۰ میلیارد تومان افزایش دهد اما عبور از مرز ۴۰۰ میلیارد تومان برای هیچ تیمی مجاز نیست.
آسیایی‌ها می‌توانند بیشتر خرج کنند
گفتنی است رقم ۴۰۰ میلیارد تومان در حالی است که تا قبل از این عدد ۳۲۵ میلیارد تومان برای تیم‌های آسیایی در نظر گرفته شده بود اما پس از مدتی عنوان شد که باشگاه‌های حاضر در فصل آینده رقابت‌های لیگ‌قهرمانان آسیا، مجاز به پرداخت ۲۰ درصد در قالب آپشن هستند تا با اضافه شدن آپشن‌ها، حداکثر سقف قرارداد به ۴۰۰ میلیارد تومان افزایش یابد. این در شرایطی است که بر اساس جداول هزینه‌کرد باشگاه‌ها در فصل بیست‌ودوم لیگ برتر فوتبال، میزان هزینه باشگاه‌ها صرفاً برای اصل قرارداد بازیکنان و اعضای کادر فنی (بدون آپشن‌ها) چیزی در حدود دو هزار و ۴۶۰ هزار میلیارد تومان بوده است.
ارقام قرارداد باشگاه‌های لیگ برتری در فصل گذشته نشان می‌دهد که به‌عنوان نمونه باشگاه استقلال در قراردادهای پایه خود، گران‌ترین تیم بوده و بعد از آن سپاهان و پرسپولیس ۳۲۶ و ۳۲۵ میلیارد تومان برای تمدید قرارداد و جذب بازیکنان و مربیان هزینه کرده‌اند که البته دقیقاً روی مرز سقف قرارداد بوده است. بنابراین اگر به این قراردادهای پایه، هزینه‌های جاری باشگاه‌ها و آپشن‌های قراردادها مانند پاداش گلزنی، پاس‌گل یا حضور در زمین، قهرمانی در لیگ و جام‌حذفی نیز اضافه شود بودجه هر سه تیم بزرگ و مدعی ایران برای سال جدید به رقم بسیار بالاتری می‌رسد.
با این اوصاف، عملیاتی‌شدن قانون سقف قرارداد و بودجه برای فصل بیست‌وسوم لیگ برتر و سایر تورنمنت‌هایی که نمایندگان باشگاهی ایران در آن حضور دارند به‌شدت سخت و شاید غیرممکن است. فدراسیون فوتبال در زمان تصویب قانون سقف قرارداد در اطلاعیه‌ای اعلام کرده بود در صورت عبور از این عدد و رقم با متخلفان برخورد می‌کند و مسئول نقل‌وانتقالات سازمان‌لیگ هم گفت در صورت عبور باشگاه‌ها از سقف بودجه، قراردادهای جدید ثبت نمی‌شوند.
افزایش ۵۰ تا ۱۰۰ درصدی دستمزدها باوجود قانون جدید
علاوه‌بر آن، از گوشه‌وکناره‌ها نیز شنیده‌هایی مبنی‌بر اینکه باشگاه‌ها به‌مانند سالیان گذشته در حال پرداخت دستمزد بازیکنان به‌صورت زیرمیزی و غیرمکتوب و به‌وسیله اموال غیرمنقول هستند تمام فوتبال ایران را خصوصاً در بخش هواداری تحت‌تاثیر قرار داده است. مسئله‌ای که منجر به این شده تا شاهد افزایش ۵۰ تا ۱۰۰ درصدی دستمزدها خصوصاً بازیکنان مطرح در بازار نقل‌وانتقالات باشیم تا هزینه نهایی باشگاه‌ها به‌طور سرسام‌آوری افزایش پیدا کند.
رویش هواداران متمول در فوتبال ایران
در همین حال و باتوجه به اینکه طبق قانون، کمک اشخاص ثالث به باشگاه‌های دولتی مشمول ۲۵ درصد معافیت مالیاتی برای کسب‌وکار آن‌ها خواهد شد، خیلی‌ها با لقب "هوادار متمول" وارد بازار نقل‌وانتقالات شدند تا بحث‌وجدل‌ها میان باشگاه‌ها و هواداران‌شان بر سر بازیکنان چندین برابر بیشتر از همیشه شود. ضمن اینکه باتوجه به سابقه همکاری باشگاه پرسپولیس با افرادی همچون حسین هدایتی و بابک زنجانی، اضافه‌شدن نام عبدالرضا موسوی در اطراف باشگاه استقلال، فوتبال‌مان را دوباره در تله‌ای بزرگ و غیرفوتبالی قرار داد.
در هفته قبل که سپری شد علیرضا بیرانوند به پرسروصداترین شخصیت ورزشی ایران تبدیل شد؛ گلر پرسپولیسی‌ها به‌علت به توافق نرسیدن با مدیران این باشگاه با حضور در سازمان‌لیگ قرارداد خود را فسخ کرد و باتوجه به پیشنهادی که از استقلال داشت، در ناباورانه‌ترین حالت ممکن در آستانه پیوستن به آبی‌های پایتخت با مبلغی عجیبی در حدود ۱۲۰ میلیارد تومان و تبدیل شدن به گران‌قیمت‌ترین بازیکن تاریخ ایران قرار داشت و نقش‌اول این فیلم‌سینمایی تعجب‌برانگیز عبدالرضا موسوی مالک شرکت هواپیمایی زاگرس بود.
هواداران متمول چه‌کسانی هستند؟
گفته می‌شد عبدالرضا موسوی با علیرضا بیرانوند صحبت‌هایی انجام داده بود تا وی به استقلال برود و قرار بر این بود وی بخشی از پیش‌قرارداد این بازیکن را پرداخت کند تا قرارداد علی بیرو با آبی‌پوشان منعقد شود. آن‌هم درحالی که موسوی از سال ۱۳۹۵ بابت وام قرض‌الحسنه دو ماهه به استقلال توسط یکی از شرکت‌های وابسته‌اش نتوانسته بود طلب خودش را دریافت کند. موسوی در شرایطی در فوتبال‌مان به‌عنوان یک هوادار متمول سروصدا به‌پادکرد که پیش از این هم سابقه حضور در هیئت‌مدیره باشگاه استقلال را داشته و مالکیت باشگاه استقلال خوزستان را هم زمانی در اختیار گرفته بود.
او در چندین برهه با تیم ملی فوتبال ایران نیز همکاری داشته و با در اختیار قراردادن رایگان خطوط هواپیمایی‌اش به تیم ملی، بازیکنان را از عذاب پروازهای نامظنم رها کرده بود. البته حضور موسوی در تیم ملی به‌عنوان اسپانسر چندان هم برای وی بی‌حاشیه نبود. در زمان ریاست شهاب‌الدین عزیزی‌خادم در فدراسیون فوتبال، خادم با عبدالرضا موسوی برای همکاری با هواپیمایی زاگرس به توافق رسید و موسوی پروازهای مکرری در اختیار تیم ملی گذاشت. اما سفر موسوی به لیتوانی در حاشیه رقابت‌های جام جهانی فوتسال، آن‌هم با هزینه فدراسیون فوتبال به‌عنوان فرد غیرفوتبالی و هیچ‌کاره در این ارگان، کار را به جایی کشاند که موسوی مجبور شد حضورش اطراف تیم ملی را کم‌رنگ کند و دوباره از فوتبال فاصله بگیرد.
در یکی دو روز اخیر هم افشاگری‌های امیر عابدینی مدیرعامل اسبق فوتبال کشورمان ثابت کرد در پشت‌پرده این ورزش پرطرفدار، پول‌های سنگینی درحال ردوبدل شدن است و بخش عمده آن در باشگاه پرسپولیس اتفاق می‌افتد. همان‌طور که نام حسین هدایتی معروف به عابربانک، بابک زنجانی و عبدالرضا موسوی به میان آمد، حالا هم گفته می‌شود یک‌نفر از قاره آمریکا به‌عنوان "هوادار متمول" پرسپولیس را مدیریت کرده و در قرارداد رسمی بازیکنان مبالغی را می‌گنجاند.
عجایب فوتبال ما تمامی ندارد؛ اداره پرسپولیس از کانادا
این منابع مالی نیز توسط فردی متمول ساکن کانادا تامین می‌شود و چنین فردی به خود اجازه دخالت در امور مدیریتی باشگاه پرسپولیس را می‌دهد و رضا درویش که مدیرعامل قرمزهای پایتخت است، تنها مجری اوامر آن شخصیت است که منابع مالی این باشگاه را تامین می‌کند و رضا درویش مامور ثبت عکس‌یادگاری با تمدیدی‌ها و خریدهای جدید پرسپولیس است. ضمن اینکه جدایی کریم باقری مربی پرسپولیس در سال‌های اخیر نیز به همین فرد ربط داده شد.
بد نیست از همین‌رو نگاهی کوتاه به مجموع هزینه‌های دو باشگاه پرسپولیس و استقلال در فصل گذشته که توسط سازمان بازرسی و خصوصی‌سازی بیندازیم تا متوجه شویم چه ارقامی در باشگاه‌ها ردوبدل می‌شود و امسال حداقل ۱۵ الی ۲۵ درصد به این مبالغ اضافه خواهد شد.
باشگاه پرسپولیس:
مجموع قرارداد کادرفنی ایرانی: ۳۳ میلیارد
مجموع قرارداد کادرفنی خارجی: ۴۱۰ هزار دلار
مجموع قرارداد بازیکنان ایرانی: ۱۵۳ میلیارد
مجموع قرارداد بازیکنان خارجی: ۶۸۵ هزار دلار به‌جز یورگن لوکادیا
باشگاه استقلال:
مجموع قرارداد تیم‌های پایه و بزرگسالان: ۳۰۶ میلیارد
مجموع قرارداد کادرفنی: ۳۶ میلیارد
جمع کل: ۳۴۳ میلیارد
چگونه قانون را دور بزنیم؟ سرمربی نساجی می‌گوید
هفته گذشته هم سیدمهدی رحمتی در واکنش به قانون سقف قرارداد که سازمان‌لیگ و فدراسیون فوتبال تصویب کرده مدعی شد طی سال‌های قبل، مبلغ ۳۵۰ میلیون سقف قرارداد لیگ برتر بوده و من اولین نفری بودم که به سازمان‌لیگ رفتم و این قراردادی که ثبت کرده بودم توسط مسئولان فوتبال تائید شد اما همان‌زمان مبلغ قرارداد من بیش از یک میلیارد تومان بود. بدین ترتیب سقف قراردادها فقط حساسیت‌ها را بیشتر می‌کند و باعث می‌شود تیم‌ها بیشتر از حد اذیت شوند چرا که بر اساس شرایط باید بیش از رقم مدنظر خرج کنند.
در نتیجه تیم‌هایی که در لیگ‌قهرمانان آسیا حاضر هستند، می‌توانند تا نزدیک به ۴۰۰ میلیارد تومان هزینه کنند. رقم اولیه برای آن‌ها ۳۲۵ میلیارد تومان پیش‌بینی شده و بیست درصد پاداش به‌عنوان آپشن و حسن انجام کار نیز برای تیم‌ها روی مبالغ پرداختی قراردادها در نظر گرفته شده که این رقم به حدود ۴۰۰ میلیارد تومان افزایش پیدا کند.
اگر هوادار دست‌به‌خیر هست پس چرا بدهی‌ها تمام نمی‌شود؟
با همه این اوصاف، حدود ۱۴ تیم لیگ برتری نسبت به سرخابی‌ها شرایط عجیب‌وغریب و نابرابری دارند. ارقامی که طی این مدت درخصوص پیوستن بازیکنان به پرسپولیس و استقلال شنیده شد آن‌هم باتوجه به سقف بودجه، فضای فوتبال‌مان را به‌هم ریخته و طرفداران این دو تیم و همچنین سایر تیم‌ها را به‌جان هم انداخته است. از قراردادهای ۴۰ تا ۱۲۰ میلیاردی تا آپشن‌های ۳۰ تا ۵۰ درصدی که مدیران این باشگاه‌ها مدعی هستند از جیب هواداران متمول خرج می‌شود.
درحالی‌که همه‌مان می‌دانیم چنین هواداران متمولی حداقل هم‌اکنون در فضای فوتبال و ورزش وجود ندارند، سرخابی‌ها که هنوز دولتی‌اند از این اسم رمزی برای جذب شاه‌ماهی‌های نقل‌وانتقالات استفاده می‌کنند و بقیه باشگاه‌ها خصوصی صنعتی‌ها مانند سپاهان، گل‌گهر، مس رفسنجان و ذوب‌آهن و.. با مشکلات عدیده‌ای برای به‌خدمت گرفتن گزینه‌های‌شان مواجه می‌شوند و در نهایت اکثر این بازیکنان به تیمی می‌پیوندند که مثلاً هوادار متمول دارند اما همین باشگاه‌ها تا چند ماه قبل برای پرداخت بدهی افرادی همچون آندره‌آ استراماچونی و بوژیدار رادوشوویچ با مشکلات بزرگی روبه‌رو شدند و سرانجام باوجود اینکه شماره‌حساب‌هایی در اختیار هواداران قرار دادند به‌علت ناتوانی در پرداخت بدهی از لیگ‌قهرمانان آسیا نیز حذف شدند.
دست‌آخر حرفی نمی‌ماند و باید این فصل سپری شود تا برای سال‌های آینده فکری کنیم. چرا که قانون سقف قرارداد راه‌های زیادی برای دور زدن دارد و کسی نمی‌تواند به‌علت نبود قوانین مشخص و دقیق، جلوی باشگاه‌ها را برای بستن قراردادهای نجومی با مربیان و بازیکنان بگیرد. امید که فدراسیون فوتبال و سازمان‌لیگ به‌عنوان آمرین اجرای بازی‌های لیگ برتر و جام‌حذفی، با تصویب قوانین حساب‌شده در برابر همه کارشکنی‌ها بایستد و همه تیم‌ها در فضای کاملاً عادلانه و برابر باهم رقابت کنند.
نظر شما