مرتضی عطایی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در رابطه با مصدومیت‌هایی که برایش پیش آمد و نتوانست برای تیم ملی ایران کشتی بگیرد، اظهار کرد: حدود دوسال پیش وزنم را از ۶۱ به ۶۵ تغییر دادم که باعث شروع چالش‌های زندگی من شد. جام تختی سال ۱۳۹۹ بودکه یک هفته قبل از مسابقات از ناحیه کتف آسیب دیدم و نتوانستم در این رقابت‌ها شرکت کنم، بعد از آن مسابقات انتخابی تیم ملی کشتی ساحلی را داشتیم که درد کتف مانع از حضورم در این بازی‌ها شد.
وی ادامه داد: مسابقات بعدی انتخابی تیم ملی در گرگان برگزار شد که کتفم را درمان کردم، اما در سه دقیقه ابتدایی مبارزه حریف عضلاتم را بر عکس چرخاند و باعث شد دوباره آسیب ببینم، همزمان با کتف از ناحیه زانو هم مشکلی پیدا کردم که فکر کردم چیز خاصی نیست، اما بعد از یک ماه دیدم زانوی من باد کرده و آب آورده است.
کشتی‌گیر سابق تیم ملی با بیان اینکه پزشکان گفتند باید زانوی خود را عمل کنم، اما مانع از عمل شدم و با آب درمانی و دارو وضعیتم بهتر شد، گفت: چندماه به خاطر آسیب زانو از تمرین عقب افتادم. درنهایت خودم را برای انتخابی تیم ملی در سال ۱۴۰۰ که مرحله اول آن در تهران بود آماده کردم، اما به دلیل عفونت فک و جراحی نتوانستم شرکت کنم. بدشانسی‌های من ادامه داشت تا مرحله دوم اردو که در کردستان برگزار شد، برای این مسابقه قرار بود دو روز زودتر سفر کنم، اما به دلیل مشکلاتی که در کشور وجود داشت یک روز دیرتر به مسابقات رفتم. صبح چهارشنبه برای مسابقات حرکت کردم که متوجه شدم مسابقات وزن ۶۵ کیلوگرم شروع شده، درحالی که گمان می‌کردم مسابقه وزن من پنج‌شنبه برگزار می‌شود، در نهایت این رقابت‌ها را هم از دست دادم.
عطایی در خصوص تاثیر مربیان روی مصدومیت‌ها، اظهار کرد: مربیان در این آسیب‌ها دخیل هستند زیرا پیگیر تمرینات ورزشکاران نیستند، در این دوسالی که عقب افتادم کسی پیگیر کارهای من نشد و تا زمانی که به قهرمانی المپیک نرسید حمایت هم نمی‌شوید.
وی با اشاره بر اینکه از سال ۱۳۹۶ که اتحادیه جهانی کشتی تصمیم گرفت رده سنی امید را هم اضافه کند که باعث شد در تیم ملی حضور داشتم وسپس به تیم ملی بزرگسالان دعوت شدم، تصریح کرد: در حال حاضر حدود ۳ هفته است که پر قدرت تمرین می‌کنم و با برنامه ریزی اجازه نمی‌دهم حقم تضییع شود.
نظر شما