امیرحسین شبانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: چنانچه نگاهی به سیر تحولات دیدگاه‌های نظری و تجربی در بحث مدیریت شهری داشته باشیم، این سیر تحول شاهد فراز و نشیب‌های زیادی در طول تاریخ بوده است؛ چنانچه رویکردها و نگاه‌های اخیر در حوزه مدیریت شهری را دنبال کنیم واژه‌هایی همچون حکمرانی و حکمروایی را مشاهده می‌کنیم که حاصل تغییر در ادبیات شهرسازی است و اشکال سنتی و کلیشه‌ای نگاه به مدیریت شهر را به سمت جدیدی پیش می‌برد.
وی افزود: چنانچه بخواهیم در یک نگاه اجمالی و فشرده، جان کلام نگاه جدید مدیریتی را در قالب حکمرانی خوب بررسی کنیم، مهم‌ترین بخش مشارکت و شفافیت است که انتظار می‌رود در ساختار مدیریتی شهرهای امروزی وجود داشته باشد.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: مدیریت‌های یک‌سویه که تنها براساس اعمال دستورات و انجام اقدامات از بالا به پایین در هر شهر اتفاق می‌افتد، یک نقطه ضعف برای مدیریت شهری است و ضرورت دارد تجدیدنظری در این زمینه انجام شد.
شبانی با بیان اینکه معیارها و شاخص‌های زیادی در بحث حکمرانی و حکمروایی شهری وجود دارد، تصریح کرد: بعضی سازمان‌های بین‌المللی از سال ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ بحث حکمرانی شهری را در مرکز توجه قرار دادند و بر ضرورت مشارکت، شفافیت و مسئولیت‌پذیری در شهرهای امروزی تاکید کردند، ادبیات حکمرانی شهری در کشور ما شناخته شده، اما هنوز فاصله نظر تا عمل در این زمینه زیاد است.
وی با اشاره به شرایط کلان‌شهرهای کشور برای تحقق حکمرانی شهری تاکید کرد: تحقق حکمروایی شهری در شهرهای کشور در کوتاه‌مدت یا بلندمدت دشوار است، قوانین حوزه مدیریت شهری باید شاهد تغییرات اساسی باشد و لازم است ساختارهای مدیریتی متناسب با شرایط امروز شهرها و به منظور تحقق حکمروایی شهری به‌روز شود و تغییرات بنیادین اتفاق افتد.
این کارشناس شهرسازی اضافه کرد: تغییر نگاه مدیریتی به حکمرانی شهری از دیگر مسائلی است که باید مورد توجه قرار گیرد، در این راستا لازم است مدیران شهر زمینه‌سازی‌های فرهنگی، اجتماعی و دانشی مشخصی داشته باشند که در بازه زمانی کوتاه‌مدت ممکن نیست و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق در طولانی‌مدت دارد.
شبانی گفت: اقدامات در راستای تحقق حکمروایی شهری همچون سایر برنامه‌های اجتماعی، فرهنگی و مدیریتی، باید از نقطه‌ای آغاز شود؛ لازم است گفت‌وگوها و رایزنی‌ها انجام، ایده‌ها مطرح و ذهن‌ها آماده شود و ساختار مدیریت شهرهای امروزی در راستای شاخص‌های حکمروایی شهری شکل گیرد تا پس از نهادینه شدن شاهد بروز و ظهور آن در ابعاد مختلف شهرهای امروزی باشیم.
وی افزود: در حال حاضر زمینه‌های مدیریتی مناسبی برای تحقق حکمرانی شهری در شهرهای کشور وجود ندارد، اگرچه زمینه‌ها تا حدودی میسر است، اما ضرورت دارد این زمینه‌های بالقوه بالفعل و عملیاتی شود که به‌طور قطع مسیر طولانی خواهد بود.
نظر شما