ساخت کپی دیجیتالی از افراد پس از مرگ، یکی از موضوعاتی است که در دنیای فناوری و هوش مصنوعی مطرح شده است. این فناوری به عنوان "رمزگذاری ذهنی" (mind uploading) شناخته می‌شود و فرضیه آن این است که با استفاده از فناوری هوش مصنوعی، اطلاعات مغزی یک فرد پس از مرگ را می‌توان در یک کامپیوتر ذخیره کرده و یک کپی دیجیتالی از آن فرد ایجاد کرد.
اما این فرضیه هنوز در حال بحث و بررسی است و مسائل فنی و اخلاقی بسیاری را به همراه دارد. یکی از مسائل اخلاقی این است که آیا کپی دیجیتالی یک فرد پس از مرگ می‌تواند به عنوان یک شخصیت جدید شناخته شود یا نه؟ این مسئله با ارزشی که به هویت فردی و وجود انسانی داده می‌شود در تضاد است.
همچنین، ایجاد یک کپی دیجیتالی از یک فرد پس از مرگ به مسائل فنی نیز برمی‌خورد. به عنوان مثال، چگونه می‌توان اطلاعات مغزی را به یک کامپیوتر منتقل کرد؟ چگونه می‌توان اطمینان حاصل کرد که اطلاعات به درستی ذخیره شده‌اند؟ چگونه می‌توان اطلاعات مغزی را به صورت کامل و دقیقی، بدون اشتباهاتی که می‌توانند باعث تغییر شخصیت فرد شوند به کامپیوتر منتقل کرد؟ این مسائل فنی هنوز در حال بررسی و تحقیق هستند و تاکنون پاسخ قطعی برای آن‌ها ارائه نشده است.
گریف‌بات یا ربات سوگواری چیست؟
گریف بات یا ربات سوگواری، یک نوع ربات چت است که با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی، توانایی ایجاد ارتباط و مکالمه با انسان‌ها را داراست. این ربات‌ها اغلب به منظور ارائه پشتیبانی روانی به افرادی که به دلایلی احساس تنهایی، اضطراب یا استرس می‌کنند، استفاده می‌شوند.
ربات‌های سوگواری می‌توانند از طریق پیام‌رسان‌های مختلفی همچون تلگرام، واتس‌اپ و یا برنامه‌های چت مشابه با افراد مکالمه کنند و با استفاده از الگوریتم‌های هوش مصنوعی است که برای ایجاد مکالمات با انسان‌ها استفاده می‌شود. این ربات‌ها می‌توانند به صورت متنی یا صوتی با افراد مکالمه کنند و در برخی موارد حتی توانایی تشخیص عواطف و احساسات افراد را داشته باشند.
از جمله کاربردهای ربات‌های سوگواری می‌توان به کمک به افرادی که به دلایلی احساس تنهایی و اضطراب می‌کنند، کمک به کاهش استرس و اضطراب، ارائه پشتیبانی روانی به افراد مبتلا به اختلالات روانی و نیز کمک به افرادی که به دلیل محدودیت‌های اجتماعی تنهایی می‌کنند، اشاره کرد. همچنین، برخی شرکت‌ها از ربات‌های سوگواری برای ارائه خدمات پشتیبانی به مشتریان خود نیز استفاده می‌کنند.
با این حال استفاده از ربات‌های سوگواری باید با دقت و توجه به تأثیرات آن در روان شناسی افراد صورت گیرد و به عنوان جایگزینی برای تعاملات انسانی استفاده نشود.
هوش مصنوعی می‌تواند در آینده‌ای نزدیک با استفاده از فناوری کپی دیجیتالی به انسان‌ها فرصتی برای ادامه زندگی پس از مرگ بدهد. این فناوری، امکان ایجاد یک جایگاه دیجیتالی برای هر فرد را فراهم می‌کند که در آن فرد می‌تواند اطلاعات، خاطرات، و روابط خود را با دیگران به اشتراک بگذارد و در این جایگاه به صورت مصنوعی ادامه دهد. با این حال با توجه به چالش‌های فنی و اخلاقی که با استفاده از این فناوری به وجود می‌آید، نیاز به بررسی دقیق‌تر و گسترده‌تر این موضوع و تدوین قوانین و مقررات مناسب برای مدیریت این جایگاه‌های دیجیتالی احساس می‌شود. همچنین، باید به دقت بررسی شود که آیا استفاده از این فناوری می‌تواند به جایگزینی واقعی برای زندگی پس از مرگ در دنیای فیزیکی تبدیل شود یا خیر. در نهایت، باید توجه داشت که این فناوری باید به منظور بهبود کیفیت زندگی افراد استفاده شود و نه به منظور دستیابی به جاه طلبانه‌ای به بقای دیجیتالی.
نظر شما