به گزارش خبرنگار ایمنا، یکی از مهم‌ترین راهکارهای توسعه شهر در ابعاد مختلف به ویژه اقتصادی، رونق گردشگری است، گردشگری به عنوان یک صنعت پویا امروزه مورد توجه بسیاری از مدیران شهری، برنامه‌ریزان و طراحان قرار دارد و ایجاد زیرساخت‌های متناسب یکی از مهم‌ترین دغدغه‌های مسئولان است. زیرساخت‌های گردشگری تنها در حوزه‌های کالبدی خلاصه نمی‌شود، بلکه لازم است تمام ابعاد شهر پذیرای حضور گردشگران باشد، در این راستا تدوین برنامه‌ای جامع اهمیت زیادی دارد، برنامه‌ای که مختص هر شهر باشد.
زهرا مهدوی، کارشناس شهرسازی با بیان اینکه دو نوع گردشگری شهری وجود دارد، اظهار می‌کند: گردشگری شهری خالص یکی از انواع گردشگری است، در این نوع از گردشگری شهری، گردشگران تنها به یک شهر خاص مسافرت می‌کنند و از ابتدا تا انتهای مدت اقامت خود را در همان شهر می‌گذرانند و از جاذبه‌های همان شهر دیدن می‌کنند، برخی از پژوهشگران این نوع از گردشگری را گردشگری شهری یکجانشین می‌نامند.
وی می‌افزاید: گردشگری شهری مختلط، یکی دیگر از انواع گردشگری است، در این نوع از گردشگری شهری، هدف گردشگران علاوه بر دیدن جاذبه‌ها، اقوام و دوستان، رفتن به شهرهای کوچک، روستاها و ییلاق اطراف یا پیرامون آن شهر اصلی است.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان می‌کند: در این نوع از گردشگری شهری به طور معمول مدت اقامت طولانی‌تر است و بیشتر مدت اقامت در همان شهر اول سپری می‌شود، برخی از پژوهشگران این نوع از گردشگری را گردشگری شهری کوچنده می‌نامند.
مهدوی تصریح می‌کند: عوامل مؤثر بر جذب گردشگر براساس تقسیم‌بندی سازمان جهانی گردشگری در قالب سه شاخص کلی بیان می‌شود که شامل شاخص قوانین و مقررات در گردشگری و سفر، شاخص زیرساخت‌ها و فضای کسب‌وکار و شاخص منابع فرهنگی و طبیعی است.
وی اضافه می‌کند: زیرمجموعه این شاخص‌ها قوانین و مقررات سیاستی، مقررات زیست‌محیطی، ایمنی و امنیت، بهداشت و سلامت، اولویت‌دادن به گردشگری و سفر، زیرساخت حمل‌ونقل هوایی، زیرساخت حمل‌ونقل زمینی، زیرساخت گردشگری، زیرساخت فناوری اطلاعات و ارتباطات، رقابت‌پذیری قیمت در صنعت گردشگری و سفر، منابع انسانی، پذیرش گردشگری ملی، منابع فرهنگی و طبیعی است.
این کارشناس شهرسازی تاکید می‌کند: امروزه مجمع جهانی اقتصاد به عنوان معتبرترین مرجع در عرصه معرفی و گسترش چارچوب مفهوم رقابت‌پذیری گردشگری مطرح است، شاخص رقابت‌پذیری سفر و گردشگری با مشارکت چندین شرکت برنامه‌ریزی استراتژیک، معاونت حمل‌ونقل هوایی بین‌المللی، سازمان جهانی گردشگری، شورای جهانی سفر و گردشگری و دیگر بنگاه‌های مربوط به گردشگری تبیین و توسعه پیدا می‌کند.
مهدوی می‌گوید: براساس شواهد بررسی شده توسط سازمان همکاری اقتصادی و توسعه، کشورها نیز تا حد زیادی عناصر کلیدی را برای ارزیابی رقابت‌پذیری در صنعت گردشگری در نظر می‌گیرند؛ این عناصر کلیدی برای هر شهر و هر کشور متفاوت است؛ لذا زمان تدوین یک برنامه جامع گردشگری باید به ظرفیت‌های بومی و محلی هر منطقه و هر شهر توجه ویژه داشت.
نظر شما