اگرچه «نصفِ جهانی» ولی جهانِ منی به خونِ پاکِ شهیدان و سرفرازانت

به گزارش خبرنگار ایمنا، اصفهان زادگاه علما و شهدا و بزرگانی چون شیخ بهایی، علی اکبر معمار اصفهانی، کمال‌الدین اسماعیل اصفهانی، حاج احمد کاظمی، بانوامین، میرفندرسکی، میرزا محمدمهدی امامی، تو زادگاه منی؛ خاک گُل فشان منی؛

تو باغِ سبزِ بهشتی؛ تو «اصفهانِ» منی

ز جامِ «نقشِ جهانت» مرا کُنی مدهوش

اگرچه «نصفِ جهانی» ولی جهانِ منی

به خونِ پاکِ شهیدان و سرفرازانت؛

«تو هم فدایی ایران جاودانِ منی»

تو نصف جهان منی، دیار مردان میدان جهاد و شهادت، دیار بانوانی از نسل مجتهده امین‌ها و مردانی از جنس علامه مجلسی‌ها؛ تو زادگاه همان مردمی هستی که ۳۰ شب ماه رمضان در هیئت‌ها دور هم جمع شدند و و نوای «العفو العفو» سر دادند، تو اصفهان من، دیار همان مردانی هستی که در سرما و گرما پابه‌کار جهادی‌ها هستند و در جای جای این خاک به پای سلامت و زندگی هموطنانشان هستند.

نصف جهانم تو پرورشگاه علی‌اکبر پرورش‌ها هستی که مردانت را تربیت کردند، تو گهواره خرازی‌ها، ردانی‌ها و کاظمی‌ها هستی که در نبرد با اهریمنان از جانفدا شدن نهراسیدند، تو زادگاه حججی‌ها و خیزاب‌هایی هستی که در خط مقدم مقاومت در کنار حاج قاسم جانانه ایستادند و شهید شدند.

اصفهان من، تو شهر آقازاده‌هایی از جنس ابوالفضل شیروانیان هستی که از آقازاده بودن خود برای حضور در خط مقدم استفاده کرد و نامش جزو اولین شهدای مدافع حرم پرافتخارت ثبت شد؛ تو مهد امید اکبری‌هایی هستی که برات شهادتش را در میان یکی از همان «حسین حسین» گفتن‌های شب‌های محرم گرفت.

من اهل توأم؛ دیار شهیدان، اهل همان نصف جهانی که گلستان شهدایش معطر به عطر جهادگران آسمانی است، اهل همان شهری که آوازه دعاهای ابوحمزه شب‌های رمضانش حتی به گوش رهبر انقلاب رسیده و درباره آن این‌طور بیان کردند: «مجلس دعای کمیل و ابوحمزه از جمله یادگاری‌های معنوی شهر اصفهان است»

اصفهانم؛ من با افتخار پا به پای مردم تو هستم، همان‌هایی که در صف دفاع از ولایت و انقلاب پیشتازند و در این پیشتازی پرچم یک‌رنگی‌شان در میدان امام (ره) برافراشته شد و روز قدس با حضورشان به صف اولی‌ها پیام دادند که در مسیر ولایت از جانفدا شدن ابایی نداریم.

با افتخار همشهری همان عالمی هستم که نوای «اللهم عجل الولیک الفرج» او روح را در هشت بهشت نصف جهان پرواز می‌داد تا مقرب اولیاالله شوند و در روز تشییع او، جمعیت بی‌نظیر حاضر همگام مولایشان بودند.

نصف جهان؛ من اهل توأم و به بودن کنار اهالی تو می‌بالم؛ نفس کشیدن در کنار مردمی که حتی از روزهای قبل از پیروزی انقلاب اسلامی تا این روزها همیشه در مسیر رقم زدن حماسه‌ها پیش‌قدم بودند این نوید را به من می‌دهد که همه زیر پرچم تو ایستاه‌اند.

هر چه از اصفهان و ظرفیت‌های این نهفته این شهر در حوزه تاریخ، فرهنگ و هنر و مفاخر آن گفته شود، کم است اما شنیدن نظر شهروندان درباره شهر اصفهان و مفاخر آن در هفته فرهنگی اصفهان خالی از لطف نیست.

اطلاع از مفاخر ناشناخته در هفته فرهنگی اصفهان

مهران ۳۶ ساله که به همراه همسر خود درگذر فرهنگی چهارباغ در حال تماشای ماکت‌های بناهای قدیمی شهر اصفهان است، می‌گوید: «همه شهرها ایران جذابیت و خاص بودن خود را تو حوزه فرهنگ و هنر اداره اما به‌دوراز تعصب اصفهان یکی از شهرهای بی‌نظیر کشور است، به‌واقع زندگی در این شهر، زندگی در یک موزه است سرتاسر این شهر بناهای تاریخی ارزشمند به دوره‌های مختلف است و مهم‌تر از همه بسیاری از این بناها در مرکز شهر قرار دارد».

وی ادامه می‌دهد: «واقعیتش من و خانمم زیاد از مفاخر اصفهان اطلاع نداشتیم، فقط می‌دانستیم که شیخ بهایی چه خدمات ارزنده‌ای را به این شهر کرده است اما این اقدام شهرداری که سر هر چهارراه عکس یکی از مفاخر اصفهان را گذاشته است، باعث شد حداقل من و همسرم درباره این شخصیت‌ها در گوگل سرچ کنیم و پس از جست‌وجو برایمان باورکردنی نبود که این‌چنین شخصیت‌ها و مفاخر بزرگی در این شهر زندگی می‌کردند و عاشقانه به این شهر خدمت می‌کردند».

توجه نوجوان به مفاخر شهر در هفته فرهنگی اصفهان

جمعی نوجوانی را می‌بینیم که در کنار تابلو عکس نقاشی چهره حاج‌آقا میرزا امامی در حال عکس گرفتن هستم، جلو می‌روم قبل از اینکه بخواهم خودم را معرفی کنم یکی از آن‌ها می‌گوید «بچه‌ها از شهرداری آمده‌اند تا به ما تذکر بدهند» با شنیدن این حرف تمام توجه‌ها به من جلب می‌شود، کارت خبرنگاریم را به آن‌ها نشان می‌دهم، پس‌ازاینکه اطمینان پیدا می‌کنند من خبرنگارم، یکی از آن‌ها به نمایندگی از جمع می‌گوید: «برای ما این نقاشی جالب بود که این شخصیت کیست که تصویر آن به بزرگی سر چهاره راه نصب‌شده است، اول فکر کردیم یکی از نویسندگان و یا فیلسوفان غرب است اما وقتی اسم آن را خواندیم، متوجه شدیم که یک فرد ایرانی است پس از جست‌وجو درباره این شخصیت، متوجه شدیم که شهر اصفهان چه هنرمندانی داشته است».

این نوجوان ادامه می‌دهد: «من سال آخر هنرستان در رشته گرافیک هستم اما تأسف می‌خورم که درباره این شخصیت تاکنون اطلاع نداشتم، من فکر می‌کردم فقط تنها کمال‌الملک در عرصه نقاشی صاحب سبک است اما الان به‌عنوان یک شهروند افتخار می‌کنم که شهرم این‌چنین هنرمند طراز اول در کشور داشته است».

ترغیب خانواده‌ها برای آشنایی هر چه بیشتر مفاخر در هفته فرهنگی اصفهان

خانواده‌ای که برای تماشای جشن بزرگ زنده اصفهان به پردیس هنر آمده‌اند، در پاسخ به این پرسش که در هفته فرهنگی اصفهان به چه میزان با مفاخر آن آشنا شده‌اید، می‌گویند: «به‌غیراز شیخ بهایی هیچ‌کدام از شش مفاخر را نمی‌شناختیم و تازه متوجه شدیدم اسم برخی از خیابان‌های اصفهان به خاطر این بوده که این مفاخر اصفهانی بوده و در این شهر زندگی می‌کنند».

مادر این خانواده ادامه می‌دهد: «برای من در میان این مفاخر اصفهان، شخصیت وزندگی نامه بانو امین بسیار جالب و قابل‌تأمل بود که در عصر حاضر این‌چنین بانویی پیدا شود که ضمن اینکه خانواده و همسر داری را اولویت اول خود قرار داده این‌چنین در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی و دینی تأثیرگذار بوده و در عرصه دینی این‌چنین مجتهد باشد، همین تابلوها و بنرهای سطح شهر در هفته فرهنگی باعث شد که حداقل من ترغیب شوم نسبت به این مفاخر شهرم اطلاعات بیشتری کسب کنم و این اطلاعات را در اختیار نوه‌هایم قرار دهم».

من اصفهان را دوست دارم

ارشیا ده‌ساله که به همراه خواهر بزرگ‌تر و خانواده‌اش در حال تماشای نقاشی‌های جشنواره پوپک درگذر فرهنگی چهارباغ است، درحالی‌که که در لحظه اول از حضور من خجالت می‌کشد و مایل نیست صحبت کند، با اسرار خانواده‌اش پاسخ می‌دهد: «تو مدرسه درباره دانشمندان و شعرای ایرانی حرف می‌زنند اما درباره اصفهان به من و دوستانم چیزی نگفته‌اند، من درباره این دانشمندان که عکس‌های آن تو خیابان‌های گذاشته‌اند نمی‌دانم، از خانواده‌ام پرسیدم آن‌ها هم فقط درباره شیخ بهایی اطلاع داشتم باعث شدم که از معلمم بپرسم او به من کمک کرد که این افراد را بشناسم».

وی ادامه می‌دهد: «من اصفهان را دوست دارم اما حالا که متوجه شدم شهرم چقدر دانشمند دارد، می‌توانم به پسرخاله‌ام و دوستانش که دریکی از شهرهای دیگر زندگی می‌کنند، درباره این افراد بگویم و به اینکه اصفهانی هستم، افتخار کنم».