نانوذرات روش درمانی مناسب برای بیماران نقرسی است

به گزارش ایمنا، نقرس یا آرتریت نقرسی نوع بسیار دردناکی از آرتروز بوده که در مردان بین ۴۰ تا ۶۰ سال، بسیار رایج است. در اکثر موارد این درد در شست پا همچنین مچ پا، زانو، ساق، کف پا، مچ دست و آرنج‌ها احساس می‌شود.

در برخی از موارد این درد به حدی شدید است که حتی لمس پتو با انگشت شست پا می‌تواند باعث درد شدیدی شود. معمولاً این عارضه یک مفصل را درگیر می‌کند ولی با افزایش شدت، می‌تواند منجربه درگیری مفاصل دیگر نیز شود که به این عارضه نقرس چندمفصلی می‌گویند.

نانوذرات به‌طورمؤثری سطح اسید اوریک را در مدل‌های حیوانی کاهش می‌دهند، این نتایج نشان می‌دهد که ممکن است نانوذرات یک گزینه درمانی برای بیماران مبتلا به آرتریت نقرس باشند.

محققان در مقاله‌ای که در نشریه BMC Musculoskeletal Disorders منتشر شده است، تاکید کردند: طی سال‌های اخیر، نانوذرات در تومور سلول اپیتلیوئید محیطی بدخیم، فیبروز کبدی، بیماری‌های التهابی روده، اسپوندیلیت آنکیلوزان و سایر بیماری‌های التهابی اعمال شده است.

آرتریت نقرس به‌عنوان یک آرتریت التهابی ممکن است توسط نانوذرات کاهش یابد. در مقایسه با آلوپورینول، نانوذرات می‌توانند زیست سازگاری و فراهمی زیستی ماده را بهبود بخشند، همچنین سمیت و عوارض جانبی مواد را کاهش دهند.

تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که نانوذرات اکسید روی (ZNO-NPS) می‌توانند موجب ایجاد اسید اوریک اسید و Puerariae Lobatae Radix شوند، در نتیجه می‌توانند سطح اسیدهای اوریک را کاهش دهند. این تجزیه و تحلیل‌ها، بین سال‌های ۲۰۱۹ و ۲۰۲۲ منتشر شده است.

نانوذرات به‌طورمؤثری سطح اسید اوریک را کاهش می‌دهند، با این حال از درمان با آلوپورینول مؤثرتر نبودند. بیشتر تحقیقات شامل میزان تورم مفاصل و تغییرات در درجه در مقایسه با گروه مدل در ۱۳ کارآزمایی در پنج مطالعه هستند.

پنج نانوذره یعنی aurantii fructus immaturus carbonisata- مشتق‌شده از نقاط کربن [afic-cds]، نانوذرات اکسید مس cuo-nps] ]، nano ginsenoside rb1 [nano-gsrb1] ، plr-cds و interleukin-ra، نشان داده شد که قطر مچ پا را به میزان قابل توجهی کاهش داده و تورم مچ پا را تسکین می‌دهند.

آزمایشات بیوشیمیایی خون کاهش قابل توجهی در اوره خون، غلظت اسید اوریک و کراتینین گزارش کرده است. کاهش در کلسترول (TC) ، لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL)، تری گلیسیرید (TG) و بیلی‌روبین کل مشاهده شد. نانوذرات نسبت به آلوپورینول ایمن‌تر بودند و به عملکرد کلیه، عملکرد کبد و مشخصات لیپیدها در مدل‌های حیوانی آسیب نمی‌رسانند.

محققان نتیجه گرفتند این بررسی سیستماتیک و متاآنالیز نشان داد که نانوذرات می‌توانند به‌طورمؤثری سطح اسید اوریک را در مدل‌های حیوانی مبتلا به نقرس کاهش دهند. نانوذرات ممکن است به دلیل ایمنی و اثربخشی، به داروهای مؤثر در درمان آرتریت نقرس تبدیل شوند.

منبع: ایرنا