زهرا مهدوی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه یکی از چالش‌های اساسی در مباحث شهرسازی امروز برخورد با تغییرات گسترده کلانشهرها است، اظهار کرد: بررسی تغییرات شهری در نظام‌های شهرهای مختلف جهان بیانگر این موضوع است که روند تغییرات شهری از اواسط قرن بیستم میلادی از شدت و سرعت بالایی برخوردار بوده و تغییرات تدریجی جای خود را به تغییرات ناگهانی و پیش‌بینی نشده و بدون بازگشت داده است.
وی افزود: یکی از پدیده‌هایی که شهرهای امروز جهان به ویژه شهرهای بزرگ با آن مواجه هستند، بلندمرتبه‌سازی است که تاریخچه آغاز آن به اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم بر می‌گردد، بلندمرتبه سازی از جمله رویکردهای مهم شهرهای بزرگ جهان است که بر اثر رشد روزافزون جمعیت، گرانی و کمبود زمین و مشکلات توسعه افقی شهرهای رواج یافته است.
این کارشناس شهرسازی خاطرنشان کرد: شهر تهران پس از گذشت ۲۰۰ سال از شکل‌گیری بافت اولیه خود طی سال‌های اخیر با تغییرات عمده‌ای در سیمای کالبدی – فضایی خود مواجه بوده و در قالب نیاز به افزایش تراکم جمعیتی و ساختمانی در بافت موجود و بهره‌گیری از امکانات بالقوه آن، فعالیت بلندمرتبه سازی به عنوان یکی از بارزترین مراحل در روند تغییرات کالبدی – فضایی این شهر نمود پیدا کرده است.
مهدوی اضافه کرد: مناطق پیراشهری از جمله حوزه‌های مسئله‌دار در مدیریت کلانشهرها است، از نگاه برخی از پژوهشگران توسعه شهر خارج از مرزهای معین به پدیده‌ای جهانی تبدیل شده و در کشورهای در حال توسعه دارای رشد سریع‌تری است.
وی با بیان اینکه مناطق پیراشهری جزو مناطقی است که حضور کنشگران متعدد با قدرت‌های متفاوت در آن چشمگیر است، تصریح کرد: توسعه شهرها و روستاها در فضاهای پیراشهری شهرهای بزرگ از جمله تهران، در شرایطی که سوداگری زمین کنترل نشود و ابزار و سازوکاری برای هدایت نظام‌مند آن وجود نداشته باشد، موجب انحطاط زیست‌محیطی و اکولوژیکی مناطق کلانشهری می‌شود؛ لذا نیاز به برنامه‌ریزی و مدیریت همه‌جانبه در این مناطق موضوعی مهم به شمار می‌آید.
این کارشناس شهرسازی گفت: هدف مدیریت ساخت‌وساز تاکید بر انسجام کالبدی – اجتماعی در این مناطق است، اما با توجه به سیاست‌های حاکمیتی در سطح کلان، ساخت‌وسازهای مسکونی در قالب بلندمرتبه‌سازی در آن به شدت رونق گرفته است.
مهدوی افزود: راهکارهایی از سوی طراحان برای تحقق انعطاف‌پذیری و پایداری در بنا به طور نسبی پیشنهاد شده که در بعضی موارد به موازات و در راستای هم است و در موارد دیگر با هم تناقض دارند؛ لذا پرداختن به مبانی نظری بلندمرتبه‌سازی و تبیین رویکرد طراحی آن با توجه به معیارهای انعطاف‌پذیری و پایداری ضرورت دارد.
نظر شما