آرمین بهرامیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان بحث صرفه‌جویی در مصرف انرژی را مورد توجه قرار می‌دهد و پیاده‌سازی آن در ساختمان‌ها طبق استانداردها لازم است.
وی افزود: تمام موارد مبحث ۱۹ باید در طراحی‌ها مدنظر گیرد و طرح توسط نهادی‌های مربوطه تأیید شود، ساخت‌وسازها در مرحله اجرا نیز باید از سوی نهادهایی مانند نظام مهندسی و شهرداری کنترل شود.
این دکترای معماری منظر با اشاره به جایگاه مبحث ۱۹ در قوانین شهرسازی، معماری و مصوبات مدیریت شهری، خاطرنشان کرد: مباحثی فراتر از مبحث ۱۹ در دانشگاه‌ها مورد توجه قرار می‌گیرد و جامعه علمی اهمیت زیادی برای آن قائل است، اما در فضای کار به دلیل اینکه هزینه اضافه‌ای به سازنده تحمیل و محدودیت در مصالح، نحوه اجرا و پیچیدگی‌های اداری مانع می‌شود، کارفرما یا مجریان چندان تمایلی برای اجرای دستورالعمل‌های مبحث ۱۹ ندارند.
بهرامیان ادامه داد: با قاطعیت می‌توان گفت که نحوه اجرایی شدن مبحث ۱۹ به شهرداری و نظام مهندسی مربوط می‌شود.
وی تصریح کرد: آئین‌نامه ۲۸۰۰ طراحی ساختمان‌ها مربوط به زلزله و بسیار حیاتی است، اما به درستی رعایت نمی‌شود؛ نمونه آن متروپل اهواز است که تلفات جانی به دنبال داشت؛ لذا به طور قطع توجه به مبحث ۱۹ مقررات ملی ساختمان که در حد آینده‌نگری و کلیت مصرف انرژی با توجه به تغییرات اقلیمی است، مورد توجه نیست.
این دکترای معماری منظر با تاکید بر پیاده‌سازی دستورالعمل‌ها در عمل، گفت: قدرت نهادهای ناظر مانند شهرداری و نظام مهندسی به دلیل حاکمیت سرمایه هر روز کمتر می‌شود، با این وجود این نوع از حاکمیت سرمایه در کشورهایی با نظام سرمایه‌داری نیز دیده نمی‌شود.
بهرامیان افزود: در کشور ما قدرت شهرداری و نظام مهندسی تضعیف شده است و سرمایه‌گذار یا کارفرما کار ساخت‌وساز را با کمترین هزینه و بیشتر سود پیش می‌برد.
وی اظهار کرد: مبحث ۱۹ از جمله مواردی است که اگر آن را در سطح یک جامعه یا کشور ببینیم، فایده اقتصادی آن در یک بازه زمانی ۳۰ تا ۴۰ عاید کشور، شهرها و مدیریت شهری می‌شود.
نظر شما