به گزارش ایمنا، این روزها محصولات چرمی طرفداران زیادی پیدا کرده است. چرم به عنوان یکی از تدابیر انسان شناخته می‌شود که توانسته است در موارد زیادی کاربرد پیدا کند.
چرم چیست؟
چرم ماده‌ای طبیعی است که از دباغی پوست خام جانوران به دست می‌آید. این فرایند به طور پیوسته ساختار پروتئینی پوست را تغییر می‌دهند. سپس با تبدیل آن به ماده‌ای منعطف و با دوام از آن استفاده‌های گوناگونی می‌کنند.
بیشتر بخوانید:
تاریخچه چرم
یکی از قدیمی ترین کارهای بشر، دباغی چرم شناخته می‌شود. تاریخچه چرم به زمان انسان‌های اولیه برمی‌گردد چراکه آنها حیوانات را شکار می‌کردند و خود را از گرسنگی نجات می‌دادند. آنها با استفاده از پوست حیوانات، برای خود لباس و سرپناه درست می‌کردند. پس از آن، در یونان و مصر باستان نیز تولید چرم مورد توجه بیشتری قرار گرفت و کم کم وارد کشورهای دیگری مثل روم شد. در کشور روم از چرم برای پیراهن‌های محافظ و زره سربازان استفاده می‌کردند.
انواع چرم
- طبیعی
- مصنوعی
ویژگی‌های چرم با کیفیت
- مقاومت بالا در برابر آتش
- مقاومت در برابر پارگی
- ضد سوراخ شدن
- مقاومت بالا در برابر خم شدن
- مقاومت بالا در برابر قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
- عایق حرارتی خوب
کاربرد چرم
از چرم می‌توان در جاهای بسیاری استفاده کرد. در درست کردن کاپشن، کیف، کفش، کراوات، شلوار، کت، کمربند، کیف پول، جا کلیدی و… از چرم استفاده می‌کنند.
تاریخچه چرم در ایران
سراجی، نامی است که به هنر چرم‌سازی سنتی در ایران گفته می‌شود. همچنین به کسانی که به این کار می‌پرداختند، سراج نیز می‌گفتند. در گذشته از چرم در تولید کفش، کیف، زیورآلات، زین اسب، کمربند و تزئین صندوق‌های قدیمی استفاده می‌شد. در دوران قاجاریه، همدان مرکز تولید چرمی معروف به نام چرم همدانی شناخته می‌شد. این نوع چرم از پوست گوسفند تهیه می‌شد. پس از آن، امیرکبیر در سال ۱۲۶۷ پوست‌های زیادی را به نمایشگاهی در لندن فرستاد. در همین دوران بود که پوست و چرم از شهرهای مختلف ایران به روسیه، هند و عثمانی صادر می‌شد. علاوه بر این، نخستین کارخانه چرم سازی ایران در سال ۱۳۰۸ در تبریز تأسیس شد. پس از آن در سال ۱۳۱۱ اولین کارخانه ماشینی چرم سازی توسط اردشیر یگانگی در همدان بنا شد.
رنگ آمیزی چرم
چرم را می‌توان هم با استفاده از مواد کرومی رنگ آمیزی کرد و هم با استفاده از مواد گیاهی. در روش کرومی، مواد شیمیایی کرومی فضاهای بین سلولی سطح پوست خام را رنگ دهی می‌کنند. این روش به عنوان یک روش سنتی است که امروزه توسط اروپاییان و آمریکاییان منع شده است و تنها برای مصرف در کشورهای جهان سوم تولید می‌شوند. چراکه آنها معتقد هستند کروم، فلز سنگینی است که می‌تواند سلامت محیط زیست و انسان را به خطر اندازد بنابراین آنها به استفاده از مواد گیاهی روی آوردند.
تفاوت چرم طبیعی و مصنوعی
چرم های طبیعی و مصنوعی از جهت‌های زیادی با هم فرق دارند که باعث تفاوت بارز این دو با یکدیگر شده است. از جمله این تفاوت‌ها، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
کیفیت ظاهری محصول در طولانی مدت
محصولی که از چرم طبیعی ساخته شده است، کمتر پیش می‌آید که با گذشت زمان ترک بردارد و پوسته پوسته شود چراکه چرم طبیعی دارای بافت محکمی است. این در حالی است که محصول تهیه شده با چرم مصنوعی کم کم با گذشت زمان حالت یکدستی خود را از دست می‌دهد.
تجزیه پذیری و آسیب به محیط زیست
چرم طبیعی با گذشت زمان قابلیت تجزیه پذیری دارد و می‌توان آن را دوباره به چرخه طبیعت بازگرداند. چراکه این چرم از محیط زیست تولید می‌شود. اما به دلیل اینکه در چرم مصنوعی از ترکیبات شیمیایی استفاده می‌شود، امکان تجزیه آن وجود ندارد و همین موضوع می‌تواند به محیط زیست آسیب برساند.
دوام و ماندگاری
چرم های طبیعی به دلیل اینکه دارای بافت به هم پیوسته هستند، از دوام بیشتری برخوردارند.
قیمت
چرم طبیعی قیمت بیشتری نسبت به چرم مصنوعی دارد چراکه فرایند دباغی آن بیشتر طول می‌کشد و دارای کیفیت و دوام بیشتری نیز است.
تنوع در طرح و رنگ
چرم مصنوعی در این مورد موفق تر از چرم طبیعی عمل کرده است چراکه چرم مصنوعی رنگ و طرح‌های زیادی دارد که همین موجب شده تا طرفداران زیادی را به خود جلب کند چراکه آنها می‌توانند هر مدل طرح و رنگی را که می‌خواهند انتخاب کنند.
گردش هوا
وجود منافذ زیاد در سطح چرم طبیعی موجب شده است که فرایند هوا رسانی به پوست، راحت تر انجام گیرد.
نظر شما