سعیده بهداشت در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: به‌رغم وجود ادبیات گسترده در خصوص شهر هوشمند، هنوز یک درک روشن، واضح و جامع در این خصوص وجود ندارد و محققان حوزه‌های علمی مختلف محتوای متنوعی را پیشنهاد می‌کنند.
وی افزود: یک شهر هوشمند باید اقتصاد هوشمند، حکمروایی، محیط، مردم و زندگی هوشمند داشته باشد و بتواند نحوه تعامل میان آنها را پیش‌بینی کند، اما داشتن چشم‌انداز برای هوشمند شدن به تنهایی کافی نیست و باید اقداماتی در زمینه قانون‌گذاری، سیاست و تحول سازمانی انجام شود.
این کارشناس ارشد برنامه‌ریزی شهری خاطرنشان کرد: نفوذ هوش به هریک از زیرسیستم‌های یک شهر به صورت مجزا برای ساخت شهر هوشمند کافی نیست، بلکه این ابعاد باید به عنوان یک کل ارگانیک در نظر گرفته شود.
بهداشت تصریح کرد: شهر باید پاسخگوی تغییرات زمینه‌ای که در آن عمل می‌کند باشد، در واقع راه‌حل‌های هوشمند به سادگی نمی‌تواند کپی شود و لازم است ارزش آنها در زمینه‌های مختلف مورد ارزیابی قرار گیرد.
وی ادامه داد: یک مسیر مشخص برای تبدیل شدن به شهر هوشمند وجود ندارد، شهرهای مختلف روش‌های مختلفی را اتخاذ کرده‌اند که بازتاب شرایط خاص آنها است.
این کارشناس ارشد برنامه‌ریزی شهری اظهار کرد: شهرها نمی‌توانند به آسانی روش‌های مناسب را کپی کنند، بلکه باید رویکردهایی که متناسب با شرایط خاص شهر است را توسعه دهند، چراکه دو شهر با شرایط یکسان وجود ندارد.
بهداشت اضافه کرد: مدیران شهری نباید رفع تمام مشکلات شهر را هدف قرار دهند، بلکه باید ظرفیت سیستم‌های شهری را برای مقابله با طیف وسیعی از مسائل و مشکلات تقویت کنند.
وی با بیان اینکه شهر هوشمند به عنوان یک مدل توسعه می‌تواند در نقاط مختلف کشور مدنظر قرار گیرد، گفت: بررسی آرایه‌های وسیع در ادبیات نشان می‌دهد که شهرهای مختلف اهداف متفاوتی را در زمینه هوشمندسازی دنبال کرده‌اند، اما هدف همه آنها از دنبال کردن اهداف مختلف متناسب با شرایط و اولویت‌های شهرشان، ارتقای کیفیت زندگی است.
نظر شما