حسین اکبری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه گونه‌های پستانداری که در استان بیشتر شکار غیرمجاز می‌شوند شامل گونه‌های آهو، قوچ و میش، کل و بز و جبیر است، اظهار کرد: از میان پرندگان هم کبک، تیهو، انواع باقرقره، کبوتر و هوبره بیشتر شکار غیرمجاز می‌شود. برخی پرندگان شکاری مثل عقاب طلایی، شاهین، بحری و بالابان و پرنده هوبره هم با تهدید زنده‌گیری و قاچاق مواجه هستند.
وی با اشاره به اینکه استان اصفهان حدود ۱۰ میلیون ۷۰۰ هزار هکتار وسعت دارد، گفت: این استان از ۴۴۵۰ متر از کوهستان‌های زاگرس در جنوب غرب اصفهان تا نواحی کویری در دشت کویر مرکزی بالغ‌بر ۳۷۰۰ متر اختلاف ارتفاع دارد، دارای اقلیم و زیستگاه‌های بسیار متنوع بوده و ۴۵۹ گونه مهره‌دار در استان شناسایی شده است، همچنین ۳۰۲ گونه پرنده، ۶۵ گونه پستاندار، ۴۳ گونه خزنده، هشت گونه دوزیست و بالغ‌بر دو هزار گونه گیاهی مختلف در استان وجود دارد.
معاون محیط‌زیست طبیعی و تنوع‌زیستی اداره‌کل حفاظت محیط‌زیست استان اصفهان با اشاره به اینکه استان اصفهان دارای ۱۲ منطقه حفاظت شده است که بالغ‌بر یک میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار وسعت دارد، اظهار کرد: این استان دارای ۱۰ منطقه شکار ممنوع است که در مجموع بالغ‌بر ۵۰۰ هکتار این مناطق وسعت دارند، همچنین دارای یک زیستگاه تالابی و دو میلیون و ۲۰۰ هزار هکتار مناطق تحت مدیریت و شکار ممنوع دارد.
وی با بیان اینکه این استان حدود ۲۵ گونه مختلف جزو گونه آسیب‌پذیر، کمیاب و نیز در خطر انقراض دارد، افزود: از گونه‌های شاخص حیات‌وحش کمیاب و در معرض خطر استان اصفهان می‌توان به یوزپلنگ آسیایی که به‌شدت در معرض انقراض بوده، پلنگ ایرانی، گونه‌های گربه شنی، سیاه‌گوش، گربه پالاس، شاهین، بالابان، هوبره و جبیر (غزال مینیاتوری) اشاره کرد.
اکبری در پاسخ به اینکه در دهه‌های گذشته کدام گونه از حیات‌وحش استان اصفهان منقرض‌شده است، تصریح کرد: برای اینکه اثبات شود که گونه‌ای از حیات‌وحش منقرض شده، باید آن‌گونه در طول چند دهه مشاهده نشود. گورخر آسیایی، گونه‌ای شاخص از حیات‌وحش که به‌صورت جمعیت‌های محلی در جغرافیای استان اصفهان بوده و در حال حاضر منقرض شده است.
وی اضافه کرد: آخرین مشاهدات این‌گونه در زیستگاه‌های بیابانی استان اصفهان در شهرستان‌های نائین، اردستان، آران و بیدگل و اطراف تالاب گاوخونی مربوط به حدود ۴۰ تا ۵۰ سال پیش بوده که به دلیل نبودن زیرساخت‌ها و نیروی حفاظتی از بین رفته است.
معاون محیط‌زیست طبیعی و تنوع‌زیستی اداره‌کل حفاظت محیط‌زیست استان اصفهان افزود: البته اداره کل محیط‌زیست استان، طرحی مد نظر دارد که گورخر آسیایی را در زیستگاه‌های بیابانی استان اصفهان بتواند دوباره معرفی و احیا کند. در ۳۰ تا ۵۰ سال گذشته برخی جمعیت‌های محلی از دیگر گونه‌ها نیز حذف شده که می‌توان به حذف لکه‌ای آهو، قوچ و میش، کل و بز، پلنگ، سیاه‌گوش و گونه‌های دیگر در مقیاس محلی در برخی شهرستان‌ها اشاره کرد. خشکسالی‌ها رابطه مستقیمی با شکارهای غیرمجاز دارد، هر قدر خشکسالی بیشتر باشد، گونه‌های حیات‌وحش از مناطق امن و حفاظت شده، خارج و به مناطق دیگر می‌روند که همین امر باعث شکار مجاز آن‌ها می‌شود.
وی در پاسخ به این پرسش که برای کاهش تصادفات جاده‌ای و تلف شدن حیات‌وحش چه اقداماتی انجام شده است، اضافه کرد: تصادفات جاده‌ای و تلف شدن گونه‌های حیات‌وحش، واقعیتی انکارناپذیر است. در استان اصفهان که به دلیل عبور بسیاری از جاده‌های اصلی از داخل (بالغ‌بر ۲۲۰ کیلومتر) و حاشیه مناطق حفاظت شده (بالغ‌بر ۳۴۰ کیلومتر) و شبکه گسترده‌ای از جاده‌ها از داخل مناطق شکار ممنوع و زیستگاه‌های آزاد می‌گذرد، شاهد تلف شدن قابل توجهی از گونه‌های حیات‌وحش در اثر تصادفات جاده‌ای هستیم.
اکبری خاطرنشان کرد: به دلیل کمبود نیروهای پایش و حفاظت محیط‌زیست در استان، شاهد تعدادی از گونه‌های حیات‌وحش تلف شده در اثر تصادفات جاده‌ای هستیم. این گونه‌ها شامل طیف متنوعی از گوشتخواران، سُم‌داران، خزندگان و برخی پرندگان است.
نظر شما