مقابله با نابرابری‌ها؛ مهم‌ترین اصل در پایان دادن به ایدز

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پس از پیدایش و شیوع سندرم نقص ایمنی اکتسابی (ایدز) در دهه ۱۹۸۰ این بیماری به‌سرعت مرزهای دنیا را پیمود و طرز فکر انسان‌ها را در مورد همه‌چیز، از نحوه دریافت واکسن تا انتقال خون و حتی ازدواج تغییر داد. افشای اطلاعات درباره ویروس ایجادکننده این بیماری یعنی ویروس نقص ایمنی بدن (HIV)، با کمپین ترس و خرافات همراه شد و این قدرت را یافت که مبتلایان به ایدز و بیش‌تر از آن‌ها خانواده و دوستانشان را در معرض آسیب‌های اجتماعی و بدنامی قرار دهد. در دنیای امروز هرچند ایدز و HIV همچنان در سراسر جهان وجود دارند، داستان‌های ترسناکی که درباره آن‌ها و نحوه انتقالشان گفته می‌شد تا حد زیادی کاهش یافته است و مبتلایان به این بیماری با درک بیشتری از سوی اجتماع مواجه شده‌اند.

ایدز یک بیماری عفونی است که کل کره زمین را تحت‌تأثیر قرار می‌دهد و درمان آن باید به‌طور ویژه مورد توجه قرار گیرد. از زمان کشف ویروس HIV و بیماری متعاقب آن، بیش از ۳۵ میلیون نفر بر اثر ایدز جان خود را از دست داده‌اند که همین آمار آن را جلوتر از بسیاری از ویرانگرترین بیماری‌های دیگر در طول تاریخ بشر قرار داده است.

روز جهانی ایدز با هدف حصول اطمینان از این امر تعیین شد که مبتلایان به ایدز و اطرافیان آن‌ها در دنیایی ایمن‌تر و درک‌شده‌تر زندگی کنند.

تاریخچه روز جهانی ایدز

روز جهانی ایدز نخستین بار در سال ۱۹۸۸ و تنها چهار سال پس از کشف ویروس HIV و طبقه‌بندی رسمی آن معرفی شد. سازمان جهانی بهداشت (WHO) در این سال نخستین برنامه جهانی ایدز را به‌منظور افزایش آگاهی در مورد این بیماری راه‌اندازی و یکم دسامبر را به‌عنوان روز جهانی ایدز معرفی کرد. پس از آن دامنه این پروژه گسترش یافت و به برنامه مشترک سازمان ملل متحد در مورد HIV/ایدز منتقل شد.

HIV با تضعیف سیستم ایمنی طبیعی انسان از طریق تخریب سلول‌هایی در بدن عمل می‌کند که به‌طور معمول با مبارزه با عفونت‌ها از بدن محافظت می‌کنند. از زمان کشف این بیماری و تعیین روزی برای آن تلاش‌های بسیاری از سوی زنان و مردان دنیا در جهت بهبود درک موجود از این بیماری قرار داشته است؛ با این وجود تلاش‌های صورت‌گرفته تنها با کاهش تنش‌های موجود درباره آن همراه بوده است و ایدز همچنان یکی از بیماری‌های شایع در جهان است؛ به‌طوری که سالانه بیش از ۱.۵ میلیون نفر در سراسر جهان به ایدز مبتلا می‌شوند و حتی با وجود کمپین‌های بسیار برای افزایش آگاهی نسبت به آن، بسیاری از مردم هنوز حقایق موجود درباره آن را نمی‌دانند یا درک درستی از آن ندارند.

موضوع روز جهانی ایدز ۲۰۲۲

تنها هشت سال تا رسیدن به هدف ۲۰۳۰ مبنی بر پایان دادن به ایدز به‌عنوان یک تهدید سلامت جهانی زمان باقی مانده است. در این میان، نابرابری‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حقوقی باید فوری برطرف شود؛ چراکه در یک بیماری همه‌گیر، وجود نابرابری احتمال وقوع خطر را برای همه تشدید می‌کند. در واقع پایان بیماری ایدز تنها زمانی محقق می‌شود که با نابرابری‌های ناشی از آن مقابله شود. در همین راستا موضوع روز جهانی ایدز رسیدگی به نابرابری‌هایی تعیین شده است که مانع از پیشرفت در پایان دادن به این بیماری می‌شود.

نابرابری‌هایی که به همه‌گیری ایدز تداوم می‌بخشد، اجتناب‌ناپذیر است، اما امکان مقابله کردن با آن‌ها وجود دارد. روز جهانی ایدز ۲۰۲۲ از تمام ساکنان زمین می‌خواهد به این نابرابری‌ها که مانع از حصول هرگونه پیشرفت در پایان دادن به ایدز می‌شود، رسیدگی کنند و به‌عنوان فراخوانی برای اقدام، شعار «برابر کردن» را اتخاذ کرده است.

برابر کردن شامل افزایش دسترسی، کیفیت و مناسب بودن خدمات برای درمان، آزمایش و پیشگیری از HIV به‌نحوی می‌شود که به همه انسان‌ها خدمات مناسبی در زمینه‌های مربوطه ارائه شود و اصلاح قوانین، سیاست‌ها و اقدامات برای مقابله با بدنامی و طرد شدن افراد مبتلا به ایدز را به‌نحوی در بر می‌گیرد که همه مورد احترام و استقبال قرار گیرند. برابر کردن همچنین با حصول اطمینان از این امر محقق می‌شود که فناوری در راستای به‌اشتراک‌گذاری داده‌های موردنیاز برای دسترسی به بهترین علم و دانش نسبت به ایدز مورد استفاده قرار گیرد.

جوامع سراسر جهان می‌توانند با اتخاذ پیام برابر کردن و تطبیق آن با نابرابری‌های خاصی که مبتلایان به ایدز و خانواده آن‌ها را در سیطره خود دارد، اقدامات لازم را برای رفع این مشکلات را به کار گیرند که این اقدام بسیار ضروری به‌نظر می‌رسد؛ چراکه به‌رغم گذشت چهار دهه از مقابله با ناآگاهی و نابرابری‌ها درباره ایدز، مبتلایان هنوز هم در دریافت ابتدایی‌ترین خدمات مربوط به این بیماری از جمله آزمایش‌های اولیه و راهکارهای پیشگیری از انتقال آن با نابرابری مواجه هستند.

علاوه بر این داده‌ها نشان می‌دهد طی دوران همه‌گیری کووید -۱۹ و سایر بحران‌های جهانی متعاقب آن، پیشرفت در برابر همه‌گیری HIV ضعیف شده، منابع موجود در این زمینه کاهش یافته و در نتیجه جان میلیون‌ها نفر در معرض خطر قرار گرفته است که همین امر حاکی از آن است که باید جامعه جهانی تلاش‌های بیشتری برای رفع نابرابری‌های مذکور به کار گیرد.