به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، انواع مختلفی از بازی‌ها برای اهداف مختلفی ازجمله سرگرمی، آرام‌بخشی، برانگیختن هیجان، به چالش کشیدن، یادگیری و رشد مغزی طراحی و تولید شده است؛ با این حال تمام بازی‌ها برای کودکان خوب نیست و می‌تواند اثرات نامطلوبی بر آنها داشته باشد.
امروزه یکی از رایج‌ترین بازی‌های مورد استفاده در میان تمام اقشار جامعه، به‌ویژه کودکان، بازی‌های ویدئویی است که در ادامه با بعضی مزایا و معایب آنها برای کودکان آشنا می‌شویم.
فراگیری کار تیمی
اکثر بازی‌های امروزی به‌صورت آنلاین انجام می‌شود و اغلب آنها بازیکنان متعددی از سراسر کشور یا جهان دارد. این امر کودک را تشویق می‌کند تا در کنار دیگران بازی کند که این ویژگی در آموختن مهارت‌های مورد نیاز برای کار به‌عنوان یک تیم و حل مشکلات با دیگران به کودک کمک می‌کند.
بهبود مهارت‌های تصمیم‌گیری
بازی‌ها در لحظه عمل می‌کند و بیشتر آنها سرعت بالایی دارد. این امر بازیکن را ملزم می‌کند که در مدت زمانی کوتاه تصمیم‌های سریع بگیرد. این ویژگی نقش بسزایی در ایجاد مهارت‌های تصمیم‌گیری ایفا می‌کند که در زمینه‌های زندگی واقعی مانند ورزش یا پزشکی که اغلب نیاز به تصمیم‌گیری تحت‌فشار در چند ثانیه است ارزشمند به‌شمار می‌رود.
حفظ دقت در تصمیم‌گیری‌های سریع
بازی‌های ویدئویی می‌تواند به کودک کمک کند تا با یادگیری محاسبه سریع همه پارامترهای وابسته، سطح بالایی از دقت را حفظ کند. این یک مهارت بسیار مفید به‌شمارمی‌رود و به همین دلیل حتی به سربازان و پزشکان نیز توصیه می‌شود که برای تقویت مهارت‌های تصمیم‌گیری، بازی‌های ویدئویی انجام دهند.
هماهنگی بین دست و چشم
انجام بازی‌های ویدئویی به تقویت هماهنگی چشم و دست در کودکان کمک می‌کند. آنها با کسب این مهارت شروع به یادگیری نحوه تأثیر حرکت اندام‌هایشان بر فضا و مراجع بصری اطراف خود می‌کنند. هماهنگی خوب دست و چشم برای فعالیت‌های روزمره زندگی ضروری و تقریباً در تمام فعالیت‌های ورزشی مورد نیاز است. این مهارت حتی در حل پازل نیز می‌تواند مؤثر واقع شود.
عملکرد شناختی بهتر
تکرار یک مهارت خاص برای چندین مرتبه باعث می‌شود که مغز شروع به توسعه یک ساختار کند و مسیرهای عصبی و فرستنده‌های جدیدی را برای بهینه‌سازی عملکرد خود ایجاد کند. در مواقعی که تمرکز شدیدی اعمال می‌شود، مغز عملکرد خود را طوری طراحی می‌کند که بتواند مشکلات را سریع‌تر حل کند که در نهایت این امر می‌تواند به حل مسائل در زندگی واقعی نیز کمک کند.
صرف زمان زیاد برای بازی‌های ویدئویی به جای انجام فعالیت‌های بدنی از چندین جهت برای سلامتی کودک مضر است. اگر کودک بیرون نرود و در دنیای واقعی اجتماعی نشود، رشد شناختی او تحت‌تأثیر قرار می‌گیرد، علاوه‌بر این نشستن مداوم در یک مکان و انجام بازی‌های ویدئویی طولانی احتمال چاقی را افزایش می‌دهد، ماهیچه‌ها و مفاصل را ضعیف می‌کند، به لمس و بی‌حس شدن دست‌ها و انگشتان به‌دلیل تلاش بیش از حد منجر می‌شود و با ضعف بینایی همراه است.
تأثیر منفی بر عملکرد تحصیلی
سرگرم شدن با بازی‌های ویدئویی با داشتن یک روز معمولی در مدرسه به‌طور کامل تضاد دارد، چرا که کودکان بازی‌های ویدئویی را به هر چیز دیگری ترجیح می‌دهند و در نتیجه به فعالیت‌های درسی خود توجه نمی‌کنند. کودکان حتی در خارج از مدرسه نیز از انجام تکالیف مدرسه یا آماده شدن برای امتحانات طفره می‌روند و به جای آن بازی‌های ویدئویی را انتخاب می‌کنند که این امر به عملکرد ضعیف آنها در دوران تحصیلی منجر می‌شود و بر هوش هیجانی آنها تأثیر منفی می‌گذارد.
قرار گرفتن در معرض یادگیری ارزش‌های اشتباه
بسیاری از بازی‌های ویدئویی در بازار حاوی خشونت بیش از حد، مسائل جنسی، ناسزاگویی، نژادپرستی و بسیاری از مصادیق غیراخلاقی دیگر است که کودکان درک درستی از آنها ندارند و حتی ممکن است تصاویر یا محتوای بازی را بزرگ‌نمایی و از آن تقلید کنند، حال آن‌که معماری مغز آنها هنوز در حال توسعه است و تا زمانی که در دنیای واقعی قرار نگیرند توانایی تشخیص درست از غلط را ندارند.
انزوای اجتماعی
به‌رغم چندنفره بودن بسیاری از بازی‌های ویدئویی، اکثر کودکان در اتاق‌های خودشان بازی می‌کنند که این امر مهارت‌های بین فردی آنها را در زندگی واقعی به‌شدت محدود می‌کند. کودکان همچنین ممکن است تنهایی و داشتن تعاملات دیجیتالی را به مشارکت در اجتماع ترجیح دهند. چنین بچه‌هایی در برقراری مکالمه شکست می‌خورند و در مجامع اجتماعی احساس بی‌حوصلگی و کسل بودن خواهند داشت که به‌دنبال آن احتمال بروز اختلال سازگاری، افسردگی، اضطراب و استرس در زندگی کاری و شخصی آنها بالا می‌رود.
رفتارهای پرخاشگرانه
محتوای خشونت‌آمیز در بازی‌های ویدئویی و لذت آنی آنها باعث می‌شود بچه‌ها در رفتارشان بی‌صبر و پرخاشگر باشند و هنگامی که همه‌چیز طبق برنامه پیش نرود یا محدودیت‌هایی برای آنها وضع می‌شود، در ذهن خود به حمله کردن یا نشان دادن رفتارهای پرخاشگرانه فکر کنند که درنتیجه منجر به نشان دادن رفتارهای دردسرساز می‌شود.
نظر شما