به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، در ابتدای شیوع بیماری کووید -۱۹ بسیاری از مردم جهان به پیاده‌روی برای انجام امور روزمره خود روی آوردند تا از این طریق، فاصله خود را با سایرین، حین حضور در فضاهای عمومی حفظ کنند. در مدت زمانی کوتاه، مزایای پیاده‌روی به طور شگفت‌انگیزی به تصویر کشیده شد، به طوری که مدیران سراسر دنیا عزم خود را جزم کردند تا پیاده‌روی را به روندی دائمی تبدیل کنند. به عنوان مثال، دولت بریتانیا بودجه‌ای دو میلیارد پوندی را صرف تردد سبز کرد و مدیران شهرهای مختلف جهان نظیر نیویورک، بسیاری از خیابان‌ها را به روی خودروها بستند تا عابران پیاده و دوچرخه‌سواران آزادانه و با بیشترین ایمنی به عبور و مرور بپردازند. این تغییرات، افزایش گرایش مردم به پیاده‌روی را به دنبال داشت و به کاهش باورنکردنی سطح انتشار کربن و در نتیجه، به حداقل رسیدن تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا منجر شد. بر همین اساس، محققان استدلال کرده‌اند که بالاترین نرخ پایداری و موفقیت در آینده از آن شهرهایی خواهد بود که در آن‌ها، پیاده‌روی به عنوان روش اصلی مردم برای انجام امور روزمره بیشتر از سایر شیوه‌های عبور و مرور رایج است.
شهرهایی با بیشترین تاب‌آوری در مقابل تغییرات اقلیمی
مبارزه با تغییرات اقلیمی و آلودگی هوا تنها به دوران پس از انتشار ویروس کرونا محدود نمی‌شود، بلکه طی چند دهه گذشته به‌ویژه پس از آگاهی مدیران از اثرات جبران‌ناپذیر گرمای زمین، همواره اقدامات و نوآوری‌هایی برای افزایش تاب‌آوری شهرها در مقابل بحران اقلیمی ارائه و اجرا شده است.
گزارش‌ها حاکی از آن است که بیش از ۷۰ درصد گازهای گلخانه‌ای در شهرها منتشر می‌شود که ۲۱ درصد از آن سهم حمل‌ونقل است. به همین دلیل، تغییر گرایش مردم از عبور و مرور از طریق خودروهای شخصی و عمومی به پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری می‌تواند به طور قابل‌توجهی کاهش انتشار آلاینده‌ها را در پی داشته باشد.
بدون شک، ترویج پیاده‌روی زمانی از اهمیت بیشتری میان مدیران شهری برخوردار می‌شود که این افراد تصمیم می‌گیرند کیفیت زندگی را برای جوامع امروز و آینده بهبود ببخشند و شهرهایی با زیست‌پذیری بیشتر ایجاد کنند. در میان همه عواملی که به ایجاد شهرهای دوستدار پیاده‌روی منجر می‌شود ایجاد فضاهای شهری دوستدار مردم، توسعه جوامع سالم‌تر، گسترش فضاهای سبز عمومی، تغییر طراحی شهرها به مناطق ۱۵ دقیقه‌ای و توسعه سیستم‌های جابه‌جایی پایدار و هوشمند می‌تواند بیشترین اثربخشی را داشته باشد.
ایجاد مراکز شهری دوستدار مردم
تبدیل معابر شهری به پیاده‌راه، نه‌تنها به کاهش انتشار گازهای آلاینده کمک زیادی می‌کند، بلکه از طریق ترویج تردد سبز، پویایی را میان شهروندان افزایش می‌دهد که این امر به سهم خود در بهبود کیفیت زندگی شهری نقش مهمی ایفا می‌کند. در این رابطه، ایجاد قابلیت دسترسی برابر تمام شهروندان با هر جنسیت، سن، قومیت، توانایی و سطح اقتصادی-اجتماعی بسیار حائز اهمیت است و می‌تواند در افزایش گرایش مردم به اتخاذ تردد سبز بسیار سهیم باشد. در واقع، مدیران باید فضاهایی ایجاد کنند که به جذب همه شهروندان به پیاده‌روی کمک می‌کند که در این راستا، طراحی معابر دارای ویژگی‌هایی نظیر زیبایی، پوشش‌های گیاهی، امنیت، حداقل سروصدا، دمای هوای مناسب و فضای کافی برای رفت و آمد راحت باشد.
واتربیچ از روستاهای بسیار زیبا و محبوب انگلستان به‌شمار می‌رود که مسیرهای پیاده‌روی بی‌شماری را در سراسر خود فرا گرفته است که اغلب آن‌ها به دهکده‌های زیبای دیگر منتهی می‌شود و همین امر، مردم را به پیاده‌روی برای انجام امور روزمره خود در چشم‌اندازهای بی‌نظیر اطراف سوق می‌دهد.
توسعه جوامع سالم‌تر
بدیهی است که جایگزین کردن روش‌های جدید تردد با عبور و مرور از طریق وسایل نقلیه می‌تواند به سلامت جوامع کمک زیادی کند زیرا فعالیت‌های جسمی را میان آن‌ها افزایش می‌دهد. در واقع، هرچه مردم از طریق پیاده‌روی به رفت و آمد در شهرها بپردازند، ترافیک خودرویی کاهش بیشتری را تجربه می‌کند که این امر به سهم خود در بهبود کیفیت زندگی و افزایش حس ایمنی عابران پیاده نقش مهمی ایفا می‌کند.
نتیجه تحقیقات متعدد حاکی از آن است که فعالیت جسمی به کاهش احتمال ابتلا به بیماری‌های قلبی-عروقی، دیابت، اضافه وزن و سایر موارد مشابه کمک می‌کند، که توسعه پیاده‌راه‌های شهری از طریق جذب مردم به اتخاذ تردد سبز، رسیدن به این هدف را محقق می‌کند.
مدیران تورکو، شهری در ساحل جنوب غربی فنلاند، برای ترویج تردد سبز و ایجاد پیاده‌راه‌های شهری کمپین‌هایی تشکیل دادند و از مردم خواستند به ارائه ایده‌های خود جهت افزایش گرایش شهروندان به پیاده‌روی بپردازند. به دنبال این اقدام، نرخ پیاده‌روی در شهر به طور قابل توجهی افزایش یافت، ضمن این‌که مردم نسبت به گذشته حس تعلق بیشتری به شهر و فضاهای عمومی خود پیدا کردند.
دستاوردهای اقتصادی و اجتماعی ناشی از پیاده‌راه‌سازی
نتیجه تحقیقات مختلف نشان‌گر آن است که مردم هنگام پیاده‌روی در فضاهای شهری گرایش بیشتری به بازدید از مراکز تجاری دارند و همین امر، اشتیاق آن‌ها را به خرید افزایش می‌دهد. بدیهی است که هرچه خرید و فروش در بازارهای یک شهر بیشتر باشد، اقتصاد آن رشد بیشتری را تجربه می‌کند و همین امر در بهبود کیفیت زندگی مردم بسیار مؤثر است.
از سوی دیگر، مردم هنگام تردد از طریق پیاده‌روی در فضاهای شهری، بیشتر می‌توانند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند که این امر در تقویت تعاملات اجتماعی میان آن‌ها نقش مهمی ایفا می‌کند و به سهم خود مزایای بسیاری برای سلامت روان آن‌ها به دنبال دارد.
ایجاد شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای
ساکنان شهرهای ۱۵ دقیقه‌ای، می‌توانند تمام نیازهای خود را با تنها حدود یک ربع ساعت پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری رفع کنند زیرا تمام امکانات شهری در نزدیکی محل سکونت آن‌ها واقع شده است. در این شهرها، کمترین جایی برای عبور و مرور وسایل نقلیه، به خصوص خودروهای خصوصی وجود دارد و به همین دلیل، نرخ انتشار گازهای گلخانه‌ای در سطح بسیار پایینی قرار دارد. مردم در این شهرها به واسطه تردد سبز از سلامت جسمی و روانی بالایی برخوردارند، ضمن این‌که وجود پوشش‌های سبز در فضاهای عمومی، بهبود کیفیت زندگی آن‌ها را دوچندان می‌کند.
نظر شما