به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، گرمایش جهانی با افزایش آتش‌سوزی‌های جنگلی همراه است. مواد مغذی اضافی که توسط دود این آتش‌سوزی‌ها به‌وجود می‌آید، باعث شکوفایی جلبک‌های بیشتری در اقیانوس منجمد شمالی و سایر اکوسیستم‌های دارای مواد مغذی محدود می‌شود. اقیانوس منجمد شمالی در آگوست ۲۰۱۴ ناگهان مملو از حیات میکروسکوپی در نزدیکی قطب شمال شد؛ شکوفه‌های جلبکی که دریای لاپتف، بخش بزرگی از دریای سیبری شرقی و بخشی از اقیانوس منجمد شمالی را پوشانده بود.
افزایش مواد مغذی و تغییر در اقیانوس منجمد شمالی
اواخر تابستان در یک سال معمولی زمان آرامی برای قطب شمال است. آنچه این زمان از سال برای هزاران سال در این اقیانوس به‌نمایش گذاشته فعالیت‌های منظم و گسترده فیتوپلانکتون‌های بهاری بوده است. در سال‌های اخیر چیزی که تا آگوست در این منطقه دیده شد جلبک‌های فراوانی بود که در بهار سطح آب را پر کرد، بخش عمده‌ای از نیتروژن آب را مکید و عملاً منطقه را از هرگونه موجود میکروسکوپی و حیوانات بزرگ‌تری که آن‌ها را می‌خورند خالی کرد.
ازآنجاکه به‌دلیل در دسترس بودن نیتروژن اکوسیستم اقیانوس منجمد شمالی محدود است، محققانی ازجمله دانشمند جوی دانشگاه ایالتی کارولینای شمالی، جست‌وجوی منبع پیدایش و شکوفایی این حجم بالا از مواد مغذی را آغاز کردند. بررسی یک به یک منابع مختلف مبتنی بر اقیانوس همچون بالا آمدن آب سرد غنی از مواد مغذی یا روان‌آب رودخانه‌ها نشان داد که هیچ‌یک از این منابع چیزی افزون‌تر از گذشته به آب‌های اقیانوس منجمد شمالی اضافه نکرده است.
محققان متقاعد شدند که هیچ منبع اقیانوسی توانایی وارد کردن نیتروژن اضافی کافی برای ایجاد چنین حجم بالایی از شکوفایی جلبک‌ها را به آب‌های مذکور وارد نمی‌کند و تنها گزینه باقی‌مانده را جو اعلام کردند. درنهایت محتمل‌ترین گزینه موجود برای بار آمدن این فاجعه زیست‌محیطی آتش‌سوزی‌های عظیمی شناسایی شد که در سراسر سیبری در هزاران کیلومتری جنوب در حال شعله‌ورشدن بود. دود ناشی از آتش‌هایی که در جنگل‌ها و به‌ویژه زغال‌سنگ نارس غنی از نیتروژن جریان داشت به‌سمت شمال رفته و نیتروژن خود را به آب‌های مغذی تزریق کرده بود.
نتایج این بررسی تأییدی بر مطالعه مشابهی به‌شمارمی‌رود که در سال گذشته منتشر شد و نشان می‌داد آهن موجود در ذرات معلق در هوا ناشی از آتش‌سوزی‌های استرالیا در اواخر سال ۲۰۱۹ و اوایل سال ۲۰۲۰ باعث بارور شدن شکوفه‌های غیرعادی جلبک در اقیانوس جنوبی شده است. شکوفایی بیشتر جلبک‌ها برای بسیاری از مناطق ساحلی مشکل‌ساز است چراکه بعضی از جلبک‌ها سموم مختلفی آزاد می‌کند و تجزیه کل فیتوپلانکتون‌ها، سطح اکسیژن آب را کاهش می‌دهد.
اقیانوس‌شناس بیوژئوشیمیایی مرکز ابررایانه بارسلونا در اسپانیا که این مطالعه را برعهده داشت، اعلام کرد که با افزایش فراوانی و شدت آتش‌سوزی‌ها به‌دلیل تغییرات آب‌وهوایی به‌ویژه در عرض‌های جغرافیایی بالاتر، طبیعت شاهد رویدادهای لقاح گسترده و افزایش تعداد شکوفه‌ها در مناطقی خواهد بود که به‌لحاظ تاریخی همیشه خالی از مواد مغذی بوده یا مقداری کمی از این مواد را در برداشته‌اند. وی خاطرنشان کرده بود که هنوز نمی‌توان به‌طور قطعی این نتیجه‌گیری را اعلام کرد اما شواهد حاکی از آن است که شرایط در این مسیر اعلام شده پیش می‌رود. برای مثال افزایش آتش‌سوزی در کالیفرنیا می‌تواند شکوفه‌های جلبک مضر بیشتری را به سواحل اقیانوس آرام بیاورد.
شدت تغییرات قطب شمال
تغییرات قطب شمال می‌تواند بسیار عمیق‌تر باشد. شمال دور در حال گذراندن یک فرآیند «بورئالیزاسیون» به‌معنای سازگاری با زندگی در مناطق شمالی‌تر است. اقیانوس منجمد شمالی به‌سرعت در حال گرم شدن است و به‌طور روزافزونی از یخ خالی می‌شود. این امر آن را بیشتر شبیه اقیانوس اطلس شمالی می‌کند. در حال حاضر ماهی‌های مناطق شمالی دورتر در حال مهاجرت از جنوب به شمال هستند چراکه به‌دنبال دمای آب مورد علاقه خود می‌روند. با این حال اقیانوس منجمد شمالی نسبت به اقیانوس اطلس شمالی بازده بسیار کمتری دارد و به‌رغم مناسب بودن دمای هوا، ماهی‌های مهاجر نمی‌توانند هر آنچه برای زنده ماندن نیاز دارند را پیدا کنند. اقیانوس منجمد شمالی برای حمایت از رشد این تازه‌واردها به ورودی‌های جدید و بزرگی از مواد مغذی همچون ورودی آتش‌سوزی‌های جنگلی نیاز دارد.
به این ترتیب، اگر افزایش آتش‌سوزی‌های جنگلی و توسعه شکوفایی جلبک‌ها روی اقیانوس منجمد شمالی در ۲۰۱۴ نشانه‌ای از اتفاقات آینده باشد، این جریان بالاتر مواد مغذی می‌تواند اکوسیستم قطب شمال را به‌کلی متحول کند و چنانچه زمین در آینده شاهد موارد ذکر شده باشد، می‌توان انتظار داشت اقیانوس منجمد شمالی نسبت به چندین هزار سال گذشته به‌میزان قابل‌توجهی نیتروژن بیشتری دریافت کند.
نظر شما