به گزارش خبرنگار ایمنا، یاسر احمدی روز گذشته _شنبه بیستم شهریورماه_ در نشست خبری با اصحاب رسانه به مناسبت روز ملی سینما، اظهار کرد: روز ملی سینما، روز آشتی مخاطب با سینما است و مخاطب می‌تواند بازنگری جدیدی در خصوص ارتباط خود با سینما، فیلم‌ها و معضلات اجتماعی گنجاند شده در فیلم‌ها داشته باشد.
وی افزود: تعداد مخاطبان سینما و فروش بلیت‌ها در این روز رکورد مناسبی دارد اما کافی نیست و در نظر گرفتن طرح‌های تشویقی نظیر نیم‌بها شدن بلیت‌ها برای روز ملی سینما با توجه مشکلات اقتصادی و معیشتی افراد جامعه و حذف شدن مسائل فرهنگی و هنری از سبد کالای خانوار، تدابیر مناسبی نیست.
این کارگردان با تأکید بر اینکه مخاطب لذت تماشای فیلم روی پرده نقره‌ای را فراموش کرده است، تصریح کرد: روز ملی سینما باید روزی به‌یادماندنی برای مخاطبان و اهالی سینما باشد اما این‌گونه نیست. استراتژی و برنامه‌ریزی دقیقی برای روز ملی سینما وجود ندارد و مخاطبان و اهالی سینما تفاوتی میان این روز و روزهای عادی شاهد نیستند. روز ملی سینما، روز جشن هنر هفتم، یادآوری افراد خاطره‌ساز و نقاشان رؤیاها روی پرده نقره‌ای است.
وی با اشاره به چالش‌های پیش روی سینمای ایران، تصریح کرد: بزرگ‌ترین مشکل سینمای ایران، فقدان مدیریت و استراتژی مشخص است. کمبود تعداد سالن‌های مناسب با توجه به تعداد زیاد فیلم‌های در صف اکران و نبود حمایت مالی با توجه به هزینه‌های بالای تولید از سمت دولت و ارگان‌های مربوطه نیز از سایر معضلات سینمای ایران محسوب می‌شود. طی مدت شیوع بیماری کرونا و محدودیت‌های وضع‌شده، امکان حضور در سینما وجود نداشت و به همین خاطر بسیاری از فیلم‌ها در صف اکران است.
وجود فیلم برای اکران تا پایان سال ۱۴۰۱
احمدی با بیان اینکه شاید بتوان گفت تا پایان سال ۱۴۰۱، فیلم در صف اکران وجود دارد، اضافه کرد: از سایر معضلات این حوزه، فشار سرمایه‌گذار بر تفکر فیلم‌ساز و خالق اثر است. سرمایه‌گذار تمایل به پرداختن به علایق خود دارد که این اقدام منجر به کاهش کیفیت فیلم می‌شود. وجود میزی‌ها و نظارت شدید برخی ارگان‌ها فیلم‌ساز را محدود و ذهن وی را سانسور می‌کند و نیازمند جسارت بیشتری از طرف مسئولان هستیم تا در فیلم‌ها به موضوعات قوی، نو، فاخر و جذب‌کننده مخاطب پرداخته شود.
وی با بیان اینکه توسعه شبکه‌های ماهواره‌ای و پلتفرم‌ها از جمله مواردی است که صنعت سینما را دچار مشکل کرده و به ضرر سینما است، گفت: با توجه به مشکلات و معضلات موجود، فیلم‌ساز به‌جای داشتن ذهنی آرام و خلاق برای خلق اثر، به دنبال برطرف کردن چالش‌های موجود است.
توان بالای سینما برای برطرف یا محدود کردن معضلات اجتماعی
این تهیه‌کننده سینما با اشاره به معرفی فیلم «پا به ماه» و با بیان اینکه سینما می‌تواند در مواجهه با مسائل اجتماعی برای ایجاد انگیزه یا حتی برطرف کردن معضلات کمک‌کننده باشد، ادامه داد: بیشتر فیلم‌های ساخته‌شده توسط من، در خصوص معضلات، هنجارها و مسائل اجتماعی بوده و این بار نیز در فیلم «پا به ماه» به یکی از معضلات اجتماعی به‌روز یعنی کاهش فرزندآوری، کاهش جمعیت و منفی شدن رشد جمعیت پرداخته شده است.
وی با بیان اینکه فیلم‌ها جامعه‌ای تصویری محسوب می‌شود که پدیده‌های اجتماعی را درون خود نمایان می‌کند، اظهار کرد: سینما همیشه برای برطرف یا محدود کردن معضلات اجتماعی به کمک آمده است و توان پیش‌بینی شرایط، گوشزد کردن معضلات و ایجاد موج را دارد و فرکانس‌هایی که از درام یک قصه به مخاطب برخورد می‌کند، مخاطب را به فکر وامی‌دارد.
احمدی با بیان اینکه در راستای افزایش فرزندآوری از طرح‌های تشویقی بسیاری استفاده شده اما از سینماگران و فیلم‌سازان کمکی درخواست نشده است، افزود: زبان جامعه‌شناختی باید در نظر گرفته شود تا شکاف‌های موجود در جامعه بیان شود. ایده و طرح فیلم «پا به ماه» از معضل موجود مذکور و تحقیق در مقالات داخلی و خارجی به‌دست آمده است و در مرحله نگارش قرار دارد و به دنبال جذب سرمایه‌گذار و اسپانسر هستیم.
وی با بیان اینکه معضل کاهش فرزندآوری در همه ارگان‌ها مطرح شده اما حمایتی از این فیلم صورت نگرفته است، تصریح کرد: در این فیلم سینمایی با ژانر کمدی، ابتدا مشکلات مخاطبان و علل نبود رغبت به فرزندآوری در جامعه و سپس معضلات نداشتن فرزند ارائه و در نهایت قضاوت به مخاطب سپرده شده است. در این فیلم در کنار پرداختن به معضلات جامعه، لحظات شاد نیز به‌منظور لذت بردن برای مخاطبان در نظر گرفته شده است.
الگوپذیری کودکان و نوجوانان از سینمای هالیوود
این کارگردان سینما با بیان اینکه سینمای کودک و نوجوان با توجه به نبود سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و ترس از بازگشت سرمایه وضعیت خوبی ندارد، اضافه کرد: امنیت بازگشت سرمایه در سینما وجود ندارد و این ترس در سینمای کودک و نوجوان بیشتر است. سینمای کودک در حال رسیدن به نقطه‌ای است که الگوی کودکان و نوجوانان پویانمایی‌ها و فیلم‌های ساخت هالیوود باشد.
وی با بیان اینکه کودکان و نوجوانان الگوپذیری بسیاری دارند و هالیوود آن‌ها را به سمتی که می‌خواهد سوق می‌دهد، گفت: در فیلم «خداحافظ» نیز سینما به معضل الگوپذیری و فقدان شناخت استعداد کودک و نوجوان پرداخته شده است. درصورتی‌که اقدامی مناسب برای حوزه سینمای کودک و نوجوان صورت نگیرد، مشکلات بزرگی برای آینده کودکان و نوجوانان کشور حادث خواهد شد.
لزوم رخداد تحولی بزرگ در سینما، متن‌ها و ساختار تولیدی
احمدی با اشاره به علت کاهش مراجعه افراد به سینما، افزود: مردم دچار مشکل معیشت هستند و اولین موردی که از سبد خانوار خود حذف می‌کنند، سینما است. علت دیگر نبود رغبت برای تماشای فیلم در سینما، گسترش پلتفرم‌ها و امکان تماشای فیلم‌ها در منازل با هزینه کمتر است؛ درصورتی‌که لذت تماشای فیلم در سینما و تجربه آن در مانیتورهای خانگی یا صفحه‌نمایش تلفن‌های همراه، غیرقابل مقایسه است. برای جذب مخاطب، نیازمند اتفاق و تحولی بزرگ در سینما، متن‌ها و ساختار تولیدی هستیم و از نظر ساختار کارگردانی، در دهه ۶۰ و ۷۰ باقی مانده‌ایم.
وی با تأکید بر اینکه فقدان حمایت‌های مادی و معنوی منجر به ترغیب فیلم‌سازان برای حضور در فستیوال‌های خارجی شده است، ادامه داد: تا زمانی که سینمای ایران به سمت صنعتی شدن پیش نرود و به‌صورت خصوصی اداره نشود، با مشکلات مالی مواجه است. فیلم‌ها برای تولید، نیازمند هزینه‌های هنگفتی هستند که بخش دولتی توان حمایت مالی آن را ندارد و بخش خصوصی نیز به‌واسطه امنیت اقتصادی و ترس از بازگشت سرمایه از حمایت دور شده است.
بالا بودن تعداد فیلم‌های خشونت‌آمیز و اندوهناک از مشکلات عدیده سینما است
این تهیه‌کننده سینما در پاسخ به پرسش خبرنگار ایمنا در خصوص میزان بالای ساخت فیلم‌های دارای صحنه‌های خشن و غم‌انگیز، اظهار کرد: پرداختن به برخی مسائل توان تغییر سبک زندگی افراد جامعه را دارد و اینکه اکثر فیلم‌سازان به تولید فیلم‌های خشن یا فیلم‌هایی در راستای معضلات اجتماعی می‌پردازند، بد نیست اما بالا بودن تعداد این فیلم‌ها به نسبت فیلم‌های کمدی به علت مدیریت غلط و مشکلات عدیده سینما است.
وی در پاسخ به نقد خبرنگار ایمنا، در خصوص فقدان مشارکت سینما و رسانه ملی (تلویزیون) و تکراری بودن سوژه فیلم‌ها، افزود: فیلم‌هایی که برای سینما ساخته می‌شود، از سرمایه شخصی تهیه‌کنندگان است که با تلویزیون بر سر مبلغی که باید به تهیه‌کننده پرداخت شود، به توافق نمی‌رسند. موضوعات فیلم‌های سینمایی با توجه به سیاست‌گذاری‌ها و ممیزی‌ها، امکان پخش در رسانه ملی ندارد؛ مگر این که سانسور در نظر گرفته شود.
احمدی با تأکید بر اینکه یکی از چالش‌های سینما تکراری شدن سوژه است و کیفیت بازیگران نیز پایین است، تصریح کرد: رسانه ملی نیازمند بازنگری در سیاست‌های خود است؛ چراکه با گسترش فضای مجازی، ممیزی‌های رسانه ملی مخاطب‌ها را دور کرده است و رسانه ملی با تولید آثار کم‌کیفیت، آینده خوبی نخواهد داشت. به علت معضلات اقتصادی، بسیاری از تهیه‌کنندگان اقدام به نقش‌فروشی می‌کنند و به علت اینکه بازیگران خریدار نقش‌های حرفه‌ای نیستند، فیلم‌ها با افت کیفیت مواجه می‌شود.
نظر شما