به گزارش خبرنگار ایمنا، در هیاهوی مسابقات ملی و آماده‌سازی تیم‌ملی والیبال کشورمان برای مسابقات قهرمانی‌جهان و در ماه‌های آینده سوپرلیگ والیبال ایران، مجتبی میرزاجانپور یکی از ستاره‌هایی است که برخلاف سال‌های گذشته حداقل در زمان فعلی از این تکاپو فاصله گرفته است؛ وی به‌دلیل مصدومیت زانوی خود تیم‌ملی را همراهی نمی‌کند و در فصل آینده سوپرلیگ ایران نیز در تیمی جدید توپ خواهد زد.
گفت‌وگویی با مجتبی میرزاجانپور داشته‌ایم تا درخصوص حال و وضع تیم‌ملی والیبال، ماجراهای رقم‌خورده در باشگاه قبلی و تیم فصل آینده‌اش جویا شویم. این گفت‌وگو را در ادامه می‌خوانید:
قطعاً از نحوه حضور و خداحافظی دوباره سیدمحمد موسوی خبر دارید؛ چه‌شد که چنین تصمیمی گرفت؟ وضعیت تیم‌ملی همیشه بد بوده است؟
در جریان جزئیات حضور سیدمحمد موسوی در اردوی تیم‌ملی نیستم که چرا مجدداً همه‌چیز کنسل شد. اما حقیقتاً زمانی‌که ما در تیم‌ملی والیبال بودیم چنین اتفاقاتی که موسوی گفت اتفاق نمی‌افتاد. آن‌زمان همه‌چیز روتین و امکانات بهترین بود، چراکه ورزش اول ایران بودیم و همه، والیبال را به یک چشم دیگری نگاه می‌کردند. به‌همین خاطر شرایط خوبی در اردو حکم‌فرما بود. نمی‌دانم چرا درحال‌حاضر شرایط به این شکل پیش می‌رود و درمورد تیم‌ملی و فدراسیون چیزی نمی‌دانم که بخواهم نظری بدهم.
در میان بازگشت ملی‌پوشان سابق اثری از شما نبود؛ برنامه‌ای برای حضور شما در تیم‌ملی بوده است؟
در اردوی تیم‌ملی برای حضور در مسابقات لیگ‌ملت‌ها بودم اما مصدومیت زانو اذیتم کرد، نتوانستم کنار بچه‌ها باشم و چند روز مانده به سفر برای لیگ‌ملت‌ها از اردو جدا شدم. با عطایی صحبت کردم و گفتم که به‌دلیل تشدید درد زانو نمی‌توانم همراه تیم باشم. مجدداً برای مسابقات قهرمانی‌جهان با من تماس گرفته شد و جویای وضعیتم شدند تا به تیم‌ملی برگردم؛ من نیز پاسخ دادم شرایط زانویم بهتر است اما به‌دلیل نداشتن تمرینات توپی و زمان کم تا مسابقات، می‌ترسم دوباره درد آن برگردد و اجازه گرفتم که برای مسابقات قهرمانی‌جهان در تیم‌ملی نباشم.
ممکن است پس از پایان دوران مصدومیت دوباره پیراهن تیم‌ملی را بر تن کنید؟
باید ببینیم در آینده شرایط به چه صورت پیش خواهد رفت؛ نمی‌شود الان چیزی گفت اما من دوست دارم با یک استراتژی خوب از تیم‌ملی خداحافظی کنم. اگر شرایط مهیا شود پس از بازی برای تیم‌ملی خداحافظی می‌کنم و اگر هم نشد خارج از زمین این تصمیم را می‌گیرم.
به‌نظر شما تغییر نسل به این شکل و خانه‌تکانی در بین بازیکنان تیم‌ملی تصمیم درستی بود؟ برخی کارشناسان معتقدند می‌شد تیم‌ملی به‌مرور و با ترکیبی از بازیکنان باتجربه قدیمی و جوان جدید راهی مسابقات شود تا جوان‌ترها نیز از کنارشان یاد بگیرند
تغییر نسل در هر شرایطی باید انجام می‌گرفت؛ اکنون نیز این اتفاق افتاده و بچه‌های جوان، باانگیزه و بااستعدادی هستند که فقط به تجربه احتیاج دارند. اگر چند باتجربه‌تر کنار تیم می‌ماندند قطعاً دیسیپلین تیم‌ملی بالاتر می‌رفت، کسانی که تلنگرهایی را به جوان‌تر بزنند و با آنان صحبت‌های لازم را انجام بدهند اما در هر صورت این اتفاق بدین صورت انجام شده و این جوانان در آینده نمایش‌هایی ارائه خواهند داد که مردم ایران با آنان افتخار کنند.
پس از تجربه بازی در لیگ ملت‌ها، فکر می‌کنید در مسابقات قهرمانی‌جهان، بچه‌ها چطور عمل کنند؟
گروه اولمان در مسابقات جهانی خوب است، چند بازی ابتدایی ما در مرحله گروهی نسبت به سایر گروه‌ها آسان‌تر است و امیدوارم بچه‌ها بتوانند گام نخست را محکم بردارند و تورنمنت را با پیروزی آغاز کنند. طبق چیزی که شنیده‌ام شرایط بچه‌ها خوب است اما از لحاظ روحی و روانی تیم به حمایت احتیاج دارد. کسانی‌که از خود والیبال هستند، فدراسیون و دولت باید از این تیم حمایت و به بچه‌ها کمک کنند چراکه نسل آینده والیبال آنان هستند. برای بچه‌ها و تیم‌ملی آرزوی موفقیت دارم. امیدوارم جام‌واگنر اردوی آماده‌سازی خوبی برایشان باشد و برای مسابقات قهرمانی‌جهان آماده شوند.
درباره پاداشی که فدراسیون به ملی‌پوشان داده حرف و حدیث‌ها زیاد بود و چند نفر از بازیکنان نسبت به آن معترض بودند. آیا این مبلغ در حد آن نتیجه خوب در لیگ ملت‌ها بود؟
در دوره طلایی والیبال در سال‌های گذشته، دولت پاداشی را به بازیکنان می‌داد؛ اما قضیه لیگ‌ملت‌ها کلاً متفاوت و پول آن به دلار است. یعنی تمام بازی‌ها و رقم‌خوردن شکست یا پیروزی و قرار گرفتن در رنکینگ جوایز دلاری دارد. هر مبلغی باشد FIVB به فدراسیون کشورها می‌پردازد و آنان باید جوایز را به بازیکنان تیم‌ملی پرداخت کنند؛ حال‌اینکه با توجه به تحریم‌ها از چه طریقی مبالغ به فدراسیون ایران داده می‌شود را نمی‌دانم.
بچه‌های تیم‌ملی گفته‌اند ۱۸ میلیون تومان پاداشی است که فدراسیون به آنان بابت لیگ‌ملت‌ها پرداخت کرده؛ درصورتی‌که هرکدام از بچه‌ها باید ۷۰ تا ۱۰۰ میلیون تومان بلکه بیشتر دریافت می‌کردند؛ به‌قول عبادی‌پور اگر این ۱۸ میلیون تومان را نمی‌دانند بهتر بود چراکه یک توهین است.
ملی‌پوشان برای پول بازی نمی‌کنند، در تورنمنت‌های جهانی بهترین بازی‌ها را برای آبروی خود و کشورشان به نمایش می‌گذارند که خودشان را نشان بدهند و برای پرچم کشورش، هم‌تیمی‌هایش، خانواده و مردم می‌جنگند. اما اتفاقاتی که در فدراسیون افتاده از لحاظ روانی به تیم لطمه زده است.
به‌سراغ تیم والیبال سپاهان برویم؛ پس از کسب مقام سومی با تصمیم مدیران راهی لیگ دسته‌اول شد. همچنان با سپاهان ارتباطی دارید؟
در سپاهان ما نتیجه بدی نگرفتیم، با وجود قرار گرفتن روی سکو همه می‌گفتند باید تیممان به قهرمانی لیگ می‌رسید؛ هدف فقط پول‌دادن به بازیکن نیست، هیچ کار خارق‌العاده‌ای انجام ندادند که بخواهند تصمیمات تازه‌ای بگیرند. شنیده‌ایم می‌خواهند بازیکنان را جریمه کنند، درحالی‌که جریمه‌کردن قوانینی دارد و بدون‌دلیل باشگاه‌ها نباید بازیکنان را جریمه کنند. ای‌کاش این اتفاقات نمی‌افتاد و مقداری با چشم و دل بازتر در واکنش به نتیجه فصل گذشته برخورد می‌کردند.
جریمه بازیکنان توسط باشگاه‌ها قانون و بندهایی ندارد که این‌گونه جریمه می‌شوید؟
به‌خاطر قهرمان‌نشدن، مدیران باشگاه سپاهان می‌خواهند ما را جریمه کنند و هنوز تکلیف این ماجرا به‌صورت قطعی روشن نشده است. در قانونی که فدراسیون گذاشته ۵ درصد جریمه توسط باشگاه‌ها برای بازیکنان می‌تواند اعمال شود؛ اما می‌خواهم بدانم همین ۵ درصد بر چه اصولی تعیین شده است؟ به‌خاطر دارم سال آخری که همراه بانک‌سرمایه قهرمان ایران شدیم ۲۰ درصد ما را جریمه کردند! یک چیزی اینجا می‌لنگد و مشخص نیست این اتفاقات زیر سر فدراسیون والیبال است یا انجمن والیبال باشگاه‌ها که منجر به چنین خروجی‌هایی می‌شود.
تیممان در مرحله‌مقدماتی با اقتدار صدرنشین شد و در طول فصل نیز من، علیرضا مباشری و فرهاد قائمی دچار مصدومیت شدیم، هنوز هم درد آن مصدومیت را با خودم حمل می‌کنم. اما با همه این‌ها توانستیم به مقام سوم سوپرلیگ دست پیدا کنیم.
می‌گوئید به‌خاطر قهرمان‌نشدن قرار است ۵ درصد جریمه شوید؟
اکنون می‌خواهم بدانم چرا فدراسیون قانون جریمه ۵ درصدی را برای تمام باشگاه‌ها تعیین کرده است! وقتی تیمی با نتایج بد سقوط می‌کند، آن‌زمان می‌شود تصمیم گرفت، حالا چون یک تیم برای قهرمانی هزینه کرده اما قهرمان نشده، باید حتماً جریمه شود؟ این ماجرا اصلاً خروجی خوبی برای بازیکنان ندارد.
بازیکنان ماشین نیستند که برای کار کردن، سیستم رویشان پیاده شود! علاوه‌بر این‌ها ۳۰ درصد از قراردادمان هم مانده که پرداخت نشده است؛ اکنون نیز همه ما منتظر رأی نهایی فدراسیون هستیم که امروز صادر خواهد شد و امیدوارم رأی کمیته‌انضباطی به‌نفع بازیکنان باشد؛ چراکه باید رای‌ها منطق پشتش باشد نه اینکه فی‌البداهه یک رأی را صادر کنند و بقیه باشگاه‌ها نیز همین راه را یاد بگیرند که سر هر ماجرایی بازیکنان را جریمه کنند؛ وقتی بازیکنان تیم را روی سکو می‌برند و جریمه می‌شوند پس تیمی که دهم می‌شود نباید پول بازیکنانش را پرداخت کند؟
همانطور که ابتدا به شما اطلاع داده شد سپاهان کار خود را از دسته‌اول از سر می‌گیرد؛ در این مورد و شرایطی که چند فصل گذشته در این تیم برایتان رقم خورده نظری ندارید؟
تصمیم باشگاه درخصوص نحوه تیم‌داری به خودشان مربوط است و نمی‌شود صحبتی کرد، حالا یا در سوپرلیگ یا در لیگ دسته‌اول فعالیت می‌کنند. زمانی‌که در باشگاه سپاهان بودم به مدیران نیز می‌گفتم که برد و باخت‌ها در ورزش طبیعی است؛ وقتی که بازی‌هایمان را پیروز می‌شدیم به بچه‌ها قول پاداش می‌دادند اما عملی نمی‌شد ولی بچه‌های تیم نمی‌گفتند ما بازی نمی‌کنیم، بلکه بهترین عملکرد خود را ارائه می‌دادند. بچه‌های تیم کاری که باید یک بازیکن انجام می‌داد را در زمین اجرا کردند اما به قهرمانی ختم نشد.
به‌عنوان پرسش پایانی؛ فصل آینده پیراهن کدام تیم را در سوپرلیگ بر تن خواهید کرد؟
در فصل جدید سوپرلیگ والیبال برای لبنیات‌هراز آمل بازی خواهم کرد و برای اولین‌بار در تیم استان خودم توپ می‌زنم.
نظر شما