به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، هدف اصلی جنبش پسماند صفر که اخیراً در بسیاری از شهرهای جهان آغاز شده، حذف مواد زائدی است که راهی دفن‌گاه‌های زباله می‌شود و تبعات منفی زیادی در پی دارد. شهرهایی که در مسیر پسماند صفر گام نهاده‌اند، در نظر دارند از طریق ایجاد سیستم‌هایی که ضایعات تولید نمی‌کند، این هدف را تحقق ببخشند، ضمن این‌که در تلاش هستند رویکردهایی برای استفاده دوباره، کاهش و بازیافت مواد پسماند بیابند.
از آن‌جا که جمعیت جهان به طور شگفت‌انگیزی به ویژه در شهرها در حال افزایش است، بنابراین پیش‌بینی می‌شود که حجم تولید ضایعات نیز به طور قابل توجهی افزایش یابد که این اتفاق تبعات منفی زیادی را برای سلامت مردم و زمین در پی خواهد داشت. بدیهی است که پلاستیک ماده زائد بسیار چالش‌برانگیزی به شمار می‌رود زیرا تجزیه آن ممکن است حتی تا ۴۰۰ سال طول بکشد و این در حالی است که همه ساله بیش از هشت میلیارد تن ضایعات پلاستیکی در سراسر جهان راهی دفن‌گاه‌های زباله و اقیانوس‌ها می‌شود. در این رابطه، مدیران در بسیاری از شهرهای جهان کوشیده‌اند تولید ضایعات پلاستیکی را به حداقل برسانند، با این حال به نظر می‌رسد که بعضی از آن‌ها بسیار موفق‌تر از سایرین عمل کرده‌اند و پیش‌بینی می‌شود جایگاه‌های اولین شهرهای پسماند صفر جهان را در آینده نزدیک از آن خود کنند.
کامیکاتسو، ژاپن
مدیران کامیکاتسو از حدود ۲۰ سال پیش تلاش‌های خود را برای به صفر رساندن تولید ضایعات پلاستیکی آغاز کرده‌اند و به نظر می‌رسد که به موفقیت‌های زیادی در این زمینه دست یافته‌اند. قوانینی بسیار سختگیرانه بر ساکنان شهر حاکم است که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به دسته‌بندی ضایعات خود در ۴۵ نوع گروه بازیافت متفاوت اشاره کرد. علاوه بر این، مردم کامیکاتسو موظف هستند مواد غیرقابل بازیافت خود را به فروشگاه‌هایی منتقل کنند که آن‌ها را به طور رایگان در اختیار افراد نیازمند قرار می‌دهد. در سال ۲۰۱۸، نرخ بازیافت ضایعات در کامیکاتسو به ۸۱ درصد رسید که این مقدار، حدود ۲۰ درصد ضایعات بازیافتی سراسر ژاپن را تشکیل می‌داد.
الامیناس، فیلیپین
در سال ۲۰۰۹، با وجود قوانین سختگیرانه‌ای که در شهر الامیناس فیلیپین در زمینه محدودیت سوزاندن یا انباشتن زباله‌ها اعمال شده بود، با این حال بسیاری از روستانشینان همچنان اقدام به انجام چنین کارهایی می‌کردند. به همین دلیل، مقامات محلی با همکاری سازمان‌های غیرانتفاعی تصمیم گرفتند شرایط را تغییر دهند و مردم را به مسئولیت‌پذیری بیشتر نسبت به مدیریت ضایعات دعوت کنند. در این راستا، نوآوری‌ها و استراتژی‌های متعددی پیاده شد و ساکنان شهر و روستانشینان از آموزش‌های متعددی در زمینه کمپوست و تفکیک ضایعات برخوردار شدند و نتیجه چنین اقداماتی در مدت زمانی بسیار کوتاه، تبعات مثبت زیادی را برای شهر و شهروندان به ارمغان آورد. علاوه بر این، تجهیزات مختلفی در اختیار روستانشینان قرار گرفت تا با استفاده از آن‌ها، فرآیند بازیافت ضایعات تسهیل شود و تعداد افراد بیشتری به سمت اعمال چنین اقداماتی گرایش پیدا کنند. پس از دو سال تلاش بی‌وقفه مدیران و مردم، نتایج حاکی از مشارکت ۸۸ درصدی مردم در تفکیک و بازیافت ضایعات بود که همین اتفاق، الامیناس و روستاهای اطراف آن را در لیست موفق‌ترین شهرهای جهان در مسیر رسیدن به هدف صفر تولید ضایعات پلاستیکی قرار داد.
آستین، ایالات متحده آمریکا
مدیران آستین، واقع در ایالت تگزاس آمریکا، مدعی شده‌اند که تا سال ۲۰۴۰ تولید ضایعات را در سراسر شهر به صفر خواهند رساند. در این رابطه تاکنون اقداماتی نظیر اجبار کمپوست ضایعات و برنامه‌های بازیافت توسط شهروندان پیاده شده است، ضمن این‌که مالکان املاک موظف هستند امکان دسترسی به خدمات بازیافت را برای تمام اجاره‌نشینان و کارکنان خود فراهم بیاورند. علاوه بر این، کاربران تجاری آستین که با اقدامات خود حدود ۸۵ درصد ضایعات شهر را تولید می‌کنند نیز مشمول رعایت قوانین جدیدی برای کاهش میزان ضایعات در شهر شده‌اند. به عنوان مثال، معمارانی که در حال ساخت سازه‌هایی با بیش از پنج هزار فوت‌مربع مساحت هستند باید ۵۰ درصد مصالح خود را از ضایعات سایر سازه‌ها تأمین کنند.
کاپانوری، ایتالیا
درست پس از ساخت یک کارخانه زباله‌سوزی در کاپانوری ایتالیا، مردم آن عزم خود را جزم کردند تولید ضایعات پلاستیکی را به حداقل برسانند و در نتیجه، کاپانوری به عنوان اولین شهر پسماند صفر سراسر اروپا شناخته شد. در این راستا، اولین اقدام جمع‌آوری ضایعات از درب منازلی بود که ساکنان آن از قبل به تفکیک آن‌ها پرداخته بودند. جالب است بدانید که در پی این اقدام، نرخ تفکیک زباله در مدت‌زمانی بسیار کوتاه به ۹۰ درصد رسید و در نتیجه، کاپانوری در لیست اولین شهرهای احتمالی پسماند صفر جهان قرار گرفت.
پونه، هندوستان
همیشه زیرساخت‌های غیر رسمی زیادی برای جمع‌آوری ضایعات در پونه وجود داشته که همراه با برنامه‌های دولتی توانسته است به کاهش تولید پسماندهای شهر کمک زیادی کند. تقریباً ۹۲ درصد از افرادی را که به جمع‌آوری ضایعات در پونه می‌پردازند، زنان تشکیل می‌دهد که از این روش برای کسب درآمد و ادامه زندگی بهره می‌گیرند. این افراد که به طور رسمی توسط یک اتحادیه مدیریت می‌شوند، تاکنون توانسته‌اند نه‌تنها مدیریت ضایعات در پونه را بهبود ببخشند، بلکه از نظر اقتصادی نیز نقش مهمی ایفا کرده‌اند. زنان رفتگر پونه خدماتی نظیر جمع‌آوری و تفکیک زباله را برای همشهریان خود انجام می‌دهند که این کار منجر به کاهش چشمگیر راهی شدن ضایعات به دفن‌گاه‌های زباله شده است. بهبود مدیریت خدمات ضایعات شهر توسط زنان به ذخیره دو میلیون و ۸۰۰ هزار دلاری بودجه‌ها در هر سال منجر می‌شود.
نظر شما