به گزارش خبرنگار ایمنا، آخرین ماه از یک سال قمری با بهترین روز خلقت و پیوندی آسمانی آغاز می‌شود. یکم ذی‌الحجه مصادف با دهم تیرماه سال جاری، یادآور روزی در تاریخ اسلام است که بانوی دو عالم ولایت علی ابن ابی‌طالب (ع) را بر خود قبول کرده است. سالگرد ازدواج این دو نور عالم رخداد عظیمی است که به تعبیر امام خمینی (ره) اشاعه نور این خانواده عالم را روشن کرده است. از این رو اول ذی‌الحجه مصادف با سالگرد ازدواج حضرت زهرا (س) و حضرت امیرالمومنین (ع) روز مبارکی است که بیشترین زوج‌های جوان پیوند خود را در این روز رقم می‌زنند.
ازدواج به مثابه یک پدیده اجتماعی است که در بستر پیچیده‌ترین و حساس‌ترین روابط اجتماعی میان دو جنس مخالف برقرار می‌شود و به عنوان مقدمه و منشأ خانواده محسوب می‌شود. ازدواج یکی از مهم‌ترین پدیده‌های اجتماعی_زیستی و فرهنگی برحسب ماهیت، نوع و انگیزه می‌تواند پیامدهای مثبت و منفی داشته باشد؛ لذا بررسی تغییرات اجتماعی آن حائز اهمیت است.
افزایش سن متوسط ازدواج
طبق آمارهای موجود، متوسط سن ازدواج از سال ۱۳۴۵ به بعد روندی افزایشی داشته است؛ به طوری که متوسط سن ازدواج دختران، به خصوص روستاییان در طول زمان، همواره سیر صعودی داشته و از ۴/۱۸ سال در سرشماری ۱۳۴۵ به ۴/۲۲ سال در سرشماری ۱۳۷۵ رسیده است و متوسط سن ازدواج پسران، پس از کاهش محسوس در اوایل انقلاب اسلامی، از سال ۱۳۶۵ به بعد روندی افزایشی داشته است.
در مجموع افزایش سن ازدواج در دختران بیش از پسران بوده است. همچنین متوسط سن ازدواج دختران و پسران در نقاط روستایی همواره کمتر از نقاط شهری بوده است اما در سال ۱۳۷۵ شاهد افزایش قابل ملاحظه متوسط سن ازدواج به خصوص در بین دختران روستایی هستیم.
میزان ازدواج‌های ثبت شده در تابستان سال ۱۴۰۰
از مجموع ۱۳۴ هزار و ۲۰۸ ازدواج ثبت شده در تابستان سال ۱۴۰۰ در کشور بیشترین ازدواج به ترتیب مربوط به استان‌های تهران با ۱۷ هزار و ۴۶۴، خراسان رضوی با ۱۲ هزار و ۳۲۰ مورد و خوزستان با هشت هزار و ۸۵۰ مورد است.
همچنین کمترین ازدواج ثبت شده در کشور نیز در همین زمان به ترتیب مربوط به استان‌های سمنان با ۸۵۴ ازدواج، ایلام ۹۳۱ مورد و بوشهر با یک هزار و ۲۷۲ مورد ازدواج بوده است.
بر پایه آمار ثبت احوال کشور همچنین کل طلاق‌های ثبت شده در تابستان سال ۱۴۰۰ در مجموع ۴۸ هزار و ۳۲۵ مورد طلاق در کشور بوده است درحالی که در بهار سال ۱۴۰۰ بر پایه این آمار ۴۲ هزار و ۳۳۱ طلاق به ثبت رسیده است.
از مجموع ۴۸ هزار و ۳۲۵ طلاق ثبت شده در تابستان سال ۱۴۰۰ در کشور کمترین طلاق به ترتیب مربوط به استان‌های ایلام با ۲۳۲ مورد، کهگیلویه و بویراحمد با ۳۲۸ مورد و خراسان جنوبی با ۳۴۲ مورد است.
همچنین براساس گزارش آمار ثبت احوال کشور، بیشترین طلاق ثبت شده در کشور نیز به ترتیب مربوط به استان‌های تهران با هشت هزار و ۸۷۰ مورد طلاق، خراسان رضوی پنج هزار و ۳۱۲ مورد و اصفهان با دو هزار و ۶۵۵ طلاق بوده است.
یک طلاق از هر سه ازدواج
براساس آمارها در ایران از هر سه ازدواج یک ازدواج به طلاق منجر می‌شود که در واقع باید گفت بیش از ۴۵ درصد از ازدواج‌ها ناموفق است. محاسبات نشان می‌دهد که ازدواج در ایران در فاصله ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹، بیش از ۳۶ درصد کاهش یافته است و حدود ۸۰ درصد طلاق‌ها توافقی انجام می‌شود. همچنین از سال ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹ طلاق ۲۸ درصد رشد داشته است که سه عامل بی‌توجهی، بی تعهدی و بی‌احترامی از مهم‌ترین عوامل آن به شمار می‌رود.
بسیاری از طلاق‌ها در پنج سال اول زندگی رخ می‌دهد که اگر بتوان با مشاوره‌های خانوادگی از فروپاشی این خانواده‌ها جلوگیری کرد، می‌توان تا حد زیادی آمار طلاق را کاهش داد که همه این موضوعات به انجام مشاوره‌ها مرتبط می‌شود.
ثبت ۲۷ هزار و ۸۷۰ ازدواج طی سال ۱۴۰۰ در استان اصفهان
به نقل از روابط عمومی ثبت احوال استان اصفهان، ۲۷ هزار و ۸۷۰ ازدواج طی سال ۱۴۰۰ در اصفهان ثبت شده است و این آمار در مقایسه با آمار ثبت شده طی مدت مشابه سال ۱۳۹۹ که برابر با ۲۸ هزار و ۱۰۰ ازدواج بوده است، کاهشی حدود یک درصد داشته است. همچنین میانگین سن دختران در ازدواج‌های بار اولی برابر با ۲۳.۸۵ و پسران برابر با ۲۷.۸۱ بوده است.
ازدواج سرمایه‌ای اجتماعی
ازدواج را می‌توان همانند یک سرمایه اجتماعی تلقی کرد که زن و مرد برپایه سلسله باورها، ارزش‌ها و روابط اجتماعی به طور مشترک سرمایه‌گذاری می‌کنند. هرچقدر که قدرت ریسک و خطرپذیری این سرمایه‌گذاری کمتر باشد، پیامدهای آن قابل پیش‌بینی و احتمالاً مطلوب است و هرچه قدرت خطرپذیری آن افزایش یابد، پیامدهای آن در زندگی فردی و اجتماعی زنان و مردان، غیر قابل پیش‌بینی و احتمالاً نامطلوب است.
ازدواجی که در بستر و شرایط مناسب اجتماعی، بر پایه عشق، ایمان، اعتماد و تعهدات متقابل استوار شود و مبتنی بر سیستم پیچیده‌ای از وابستگی‌های دو جانبه است، پیامدهای اجتماعی آن نیز قابل پیش‌بینی و مطلوب خواهد بود و لذا خطرپذیری آن نیز کاهش می‌یابد.
ازدواج، اولین گام یک فرد، برای ایجاد و تکوین زندگی مشترک با فردی از جنس مخالف است. چنانچه این گام در زمان مناسب و به شکل صحیح و سنجیده برداشته شود، کارکردهای مناسب آن در طول زندگی مشترک هویدا خواهد شد. هرچه کارکردهای مناسب ازدواج در زندگی زنان و مردان بیشتر باشد، خانواده‌های معطوف به این‌گونه ازدواج‌ها، سالم‌تر و مستحکم‌تر بوده و در نتیجه جامعه مشتمل بر این‌گونه خانواده‌ها نیز دارای انسجام و همبستگی زیاد و نظم اجتماعی مطلوب خواهد بود.
هیچ انسانی به تنهایی کامل نیست
هیچ انسانی به تنهایی کامل نیست و پیوسته در جهت جبران کمبود خود تلاش می‌کند. جوان درپی رسیدن به استقلال فکری است و برای جبران نواقص و تأمین نیازهای بی‌شمار خود به سوی ازدواج سوق داده می‌شود و با گزینش همسری مناسب و شایسته، موجبات رشد و تکامل خویش را فراهم می‌کند و با احساس مسئولیت اجتماعی، تمام هوش، ابتکار و استعدادهای خود را به کار گرفته و بسیاری از شایستگی‌ها و توانمندی‌های نهفته درونی خود را شکوفا می‌سازد.
نیاز به آرامش، امنیت و آسودگی
مهم‌ترین نیازی که بر اثر ازدواج تأمین می‌شود، نیاز به آرامش، امنیت و آسودگی است. این نیاز که در سرشت آدمی ریشه دارد، چنان مهم است که خداوند در بیان فلسفه ازدواج می‌فرماید: «از آیات و نشانه‌های خداوند این است که برای شما از جنس خودتان، همسرانی قرار دادیم، تا در کنار آنان آرامش یابید». همسر موجب آرامش و امنیت خاطر و محیط خانه، وسیله آرامش روحی زن و مرد قرار داده شده است.
در اوایل جوانی احساس تنهایی، بیهودگی و نداشتن پناهگاه، انسان را فرا می‌گیرد و ازدواج با همسری شایسته، این احساس را از بین می‌برد و فرد را به آرامش روحی می‌رساند. اتکای زوجین به یکدیگر در مقابل فشار امواج و گرفتاری‌های ناشی از عوارض حیات اجتماعی، موجب سکون و آرامش آنها می‌شود.
آنها در جهت برطرف کردن موانع سر راه پیشبرد زندگی و رسیدن به اهداف مشترک خود، با یاری و همفکری یکدیگر می‌توانند در مقابل مسائل و مشکلات ایستادگی کنند. همچنین به واسطه ازدواج، غریزه جنسی در چارچوب پسندیده و مشروع تأمین می‌شود و فرد در سایه آن به آرامش می‌رسد و به جهت ارتباط تأمین این نیاز با سایر جنبه‌های وجودی انسان، موجبات رشد و شکوفایی فرد فراهم می‌شود.
کاهش ارتکاب جرم، از پیامدهای اجتماعی ازدواج
برحسب بسیاری از مطالعات، کاهش بزهکاری و ارتکاب جرم از جمله پیامدهای اجتماعی ازدواج است. تازه‌ترین تحقیق صورت گرفته از سوی یک محقق انگلیسی، حاکی از آن است که عشق به همسر و زندگی خانوادگی از جمله مواردی است که موجب کاهش جدی ارتکاب جرایم توسط مردان می‌شود. این تحقیق که توسط پروفسور «جان لاب» یک کارشناس جرم‌شناسی در انگلیس صورت گرفت، نشان می‌دهد اشخاصی که در مراحل جوانی ازدواج کرده و تشکیل خانواده می‌دهند، کمتر ممکن است به انجام امور مجرمانه و خلاف قانون روی آورند.
براساس این پژوهش، ایجاد تغییر در شرایط اجتماعی از قبیل ازدواج، تشکیل خانواده و یافتن یک جایگاه مناسب اجتماعی نیز قادر است تا حد زیادی شرایط و سرنوشت بسیاری از بزهکاران را تغییر و آنها را در مسیر سالمی قرار دهد. نتایج تحقیق این جرم‌شناس انگلیسی تا حد زیادی با آموزه‌های پیشین جرم‌شناسی در مورد اولویت تأثیر رفتار و شرایط دوران کودکی و پس زمینه‌های خانوادگی در بروز رفتارهای خلاف قانون در سنین جوانی و میانسالی ناسازگار است.
پروفسور «جان لاب» تحقیق خود را بر ۵۰۰ نفر از جوانان بزهکاری که در دهه‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۰ به مرکز بزهکاران جوان فرستاده شدند، انجام داده است. وی به این نتیجه رسید که از این افراد، کسانی که بعد از آزادی از مرکز بزهکاری، ازدواج کرده و دارای همسر و خانواده شدند، به شدت کمتر از افرادی که مجرد باقی ماندند، مجدداً به بزهکاری روی آورده‌اند.
تحقیق «پروفسور لاب» نشان می‌دهد ۸۰ درصد از بزهکاران جوانی که در سنین رشد، اعمال خلاف را کنار گذاشتند، کسانی بودند که پس از طی دوران بزهکاری دارای همسر و فرزند شده و به این جهت از گذشته خود روگردان شدند. لاب، اعلام کرد که بیشتر مردان بزهکار پس از ازدواج مجبور به داشتن یک زندگی آرام، منظم و با برنامه برای کسب درآمد شده و معمولاً به علت سختگیری‌های همسر خود مجبور می‌شوند تا دایره ارتباطات خود را محدود و کنترل کنند و دست از ماجراجویی بردارند.
مهارت‌های ضروری قبل از ازدواج
هر فردی باید قبل از ازدواج تیپ شخصیتی، اخلاق‌ها و انتظارات خود را از زندگی مشخص کرده باشد. خودآگاهی به معنای شناخت احساسات، اهداف و برنامه‌های زندگی، تفریحات و سرگرمی‌ها، توانایی‌ها، ضعف‌ها، ارزش‌های مسئولیت‌های فرهنگ و مذهب، علایق، آرزوها و استعدادها است.
خودآگاهی به این علت مهم است که هر دختر و پسری قبل از ازدواج باید بداند چه هدفی دارد و بر همان اساس در زندگی برنامه‌ریزی کند. اگر فردی خود را به میزان مورد نیاز نشناسد، در انتخاب شریک زندگی خود نمی‌تواند موفق عمل کند؛ بنابراین رسیدن به خودشناسی در مرحله انتخاب شریک زندگی باعث می‌شود که فرد همسری انتخاب کند که با خودش تناسب و نقاط مشترک بیشتری داشته باشد.
مهارت تصمیم‌گیری
داشتن مهارت تصمیم‌گیری از دیگر مهارت‌های مهم قبل از ازدواج است چراکه انتخاب شریک زندگی، یکی از مهم‌ترین تصمیم‌های هر فردی است. تصمیم‌گیری و به دنبال آن داشتن اراده‌ای مصمم به مهارت نیاز دارد. اگر فردی مهارت تصمیم‌گیری داشته باشد، تصمیم‌های خردمندانه‌تری خواهد گرفت و به طور طبیعی موفق‌تر خواهد بود.
هر فردی برای تصمیم‌گیری خردمندانه باید سه گام بردارد که اولین گام شامل اهمیت دادن به نظر خود و رسیدن به یک جمع‌بندی اصولی است؛ به این گام، گام خودخواهانه نیز گفته می‌شود. در گام بعدی فرد باید با عزت نفس بالا، نظر دیگران به خصوص پدر و مادر خود را درباره تصمیمش بپرسد و در گام سوم فرد باید با بررسی نظر خود و دیگران به یک تصمیم درست و منطقی برسد و با اراده جدی، تصمیم‌های خود را عملی کند.
مهارت ابراز صمیمیت و حل اختلاف
توانایی ابراز محبت و صمیمی بودن از نشانه‌های رشد و بلوغ عاطفی جوان است و باید قبل از ازدواج حاصل شده باشد و جوان آماده ازدواج، باید اهمیت این موضوع را بداند که یکی از مهم‌ترین سرمایه‌های او برای زندگی موفق، رسیدن به رشد و توانمندی در زندگی است؛ چه بسا دختر و پسرهایی که از امکانات مالی و مادی فراوانی برخوردار هستند اما از آنجا که مهارت محبت کردن و عشق ورزیدن را نیاموخته‌اند، پس از مدت کوتاهی قادر به تحمل طرف مقابل نیستند و نمی‌توانند پاسخگوی نیازهای عاطفی او باشند، و به راحتی زندگی مشترک آنها با مشکلی به نام طلاق عاطفی و حتی شکست منتهی می‌شود.
بروز اختلاف و تفاوت میان افراد اتفاقی عادی و طبیعی است اما مهم‌تر از آن، این است که افراد باید مهارت حل این اختلافات را داشته باشند و بتوانند اختلاف یا سوءتفاهم‌های خود با دیگران را منطقی و مسالمت‌آمیز حل کنند. گوش دادن فعال به صحبت‌های همسر، سعی در درک و پذیرش احساسات او و استفاده از راهکارهای کاهش ناراحتی مانند شوخی و مزاح به موقع، عوض کردن موضوع بحث، قدم زدن و تفریح می‌تواند در حل اختلاف مؤثر باشد و باید دختر و پسر آماده ازدواج در به کار بردن این روش‌ها توانمند باشند.
همدلی و همراهی
همدلی به معنی تأیید رفتارهای فرد مقابل نیست بلکه فقط به این معنی است که همسر و شرایط وی را درک کنیم. ناتوانی در بیان همدلی یعنی شما در مواجهه با فرد مقابل شروع به نصیحت، راهنمایی و ارائه راه حل، سرزنش، به رخ کشیدن و مقایسه بی‌اهمیت و کوچک کردن یا اغراق‌آمیز یا بزرگ کردن مشکل کنید. برای آنکه همدلی به بهترین شکل انجام گیرد باید بتوانید به احساسات و هیجانات همسر خود توجه کنید، از دید او به صحبت‌هایش خوب گوش دهید، احساسات خودتان را به او منعکس کنید و سعی کنید با احساسات طرف مقابل همرنگ شوید.
آموختن مهارت‌های ارتباطی جدید و مؤثر در رسیدن به هماهنگی، رضایت و آرامش نقش قابل توجهی دارد. در واقع بخشی از مهارت‌های ارتباطی در خوب گوش دادن، خوب حرف زدن و خوب تجزیه و تحلیل کردن صحبت‌های دیگران نهفته است. دختر و پسر باید با ویژگی‌های رفتاری جنس مقابل آشنا باشند تا واکنش‌های مناسب‌تری داشته باشند.
هفت نوع مهارت ارتباطی که وابستگی مستقیم آن با موفقیت در ازدواج ثابت شده شامل سازش، انتظارات، شخصیت و اصالت خانوادگی، نحوه برقراری ارتباط، نحوه تجزیه و تحلیل مشکلات و تعارض‌ها، صمیمیت، رابطه جنسی و اهداف بلندمدت است.
بهترین سن برای ازدواج
در اکثر نقاط دنیا، میانگین سن ازدواج برای هر دو جنس مرد و زن افزایش یافته است؛ به طوری که نتایج نظرسنجی‌ها در کشور آمریکا نشان می‌دهد که اکثر افراد اعتقاد دارند ۲۵ سالگی سن مناسب ازدواج دختر و ۲۷ سالگی بهترین سن ازدواج برای مردان است. در واقع دیدگاه مردم در مورد بهترین سن ازدواج بسیار تغییر کرده است و این موضوع بیشتر برای زنان صدق می‌کند.
به طور کلی، ۲۰ درصد از آمریکایی‌ها سن بسیار پایین (حداکثر تا ۲۱ سالگی) را برای ازدواج زنان ترجیح می‌دهند، درحالی که ۱۲ درصد سن بالاتر از ۳۰ سال یا بیشتر را ترجیح می‌دهند. تنها ۱۱ درصد آمریکایی‌ها اعتقاد دارند که مردان باید تا ۲۱ سالگی ازدواج کنند، درحالی که تقریباً از هر سه مرد، یک مرد معتقد است که تا ۳۰ سالگی برای فکر کردن به ازدواج وقت دارد.
از نظر کارشناسان، سن ازدواج به عنوان یک عدد شناخته می‌شود که نسبت به تجربه و بلوغ فرد، اهمیت کمتری دارد. روانشناسان تاکید می‌کنند که لزوماً بهترین سن ازدواج وجود ندارد اما قطعاً بهترین زمان برای ازدواج وجود دارد. بهترین زمان برای ازدواج زمانی است که شما در زندگی شغلی و شخصی خود احساس راحتی و اطمینان داشته باشید و که معمولاً انتظار می‌رود که افراد تا سن ۲۵ سالگی یا حتی پس از آن به این بلوغ رسیده باشند. البته سنی که هر فرد به بلوغ اجتماعی، شغلی یا فکری می‌رسد متفاوت است و نمی‌توان گفت فردی در این سن به بلوغ رسیده و برای ازدواج آمادگی لازم دارد.
نکات حائز اهمیت در انتخاب همسر
یکی از معیارهای اصلی انتخاب همسر، برخورداری همسر آینده از سلامت جسم و سلامت روان است که حتماً افراد باید قبل از ازدواج درباره آن اطلاعاتی کسب کنند و اگر همسر آینده آنها مشکلی در این زمینه دارد به توافق درباره آن برسند. برای اینکه از سلامت روان همسر آینده خود با خبر شوید می‌توانید به روانشناس مراجعه کنید تا او با استفاده از تست‌های سنجش شخصیت و ویژگی‌های شخصیتی، شما را آگاه کند. اختلال شخصیتی ازدواج را با مشکلات جدی روبه‌رو خواهد کرد.
هنگامی که دو نفر قصد ازدواج دارند باید خانواده‌های آنها از نظر فرهنگی با یکدیگر سنخیت داشته باشند و تناسبی میانشان برقرار باشد. اگر در ازدواج خانواده‌ها را در نظر نگیریم و تنها معیارمان عشق باشد با مشکلات زیادی روبه‌رو می‌شویم چراکه پس از ازدواج نیز باید با خانواده‌ها رفت و آمد کرد و کنده شدن از بدنه خانواده ناممکن است.
برای انتخاب همسر باید سلامت روان خانواده را نیز در نظر گرفت. خانواده‌هایی که ارتباط صمیمی‌تری با یکدیگر دارند و خشونت، طلاق و اعتیاد در آنها وجود ندارد برای ازدواج مناسب‌تر هستند چراکه فرزندان این خانواده‌ها مشکلات خانوادگی کمتری را تجربه کرده‌اند.
تناسب سواد، مبانی اعتقادی و سطح درآمد
سطح تحصیلات از مهم‌ترین شرط‌های ازدواج است که بهتر است سطح تحصیلات زوج خیلی دور از هم نباشد تا مشکلات کمتری در آینده داشته باشند. تناسب سواد دختر و پسر و نبود فاصله بیش از حد تحصیلات مسئله مهمی است که در زندگی اثر خود را به وضوح نشان می‌دهد.
در انتخاب همسر باید به اعتقادات مذهبی یکدیگر توجه شود و در این‌باره به روشنی با یکدیگر صحبت کرد زیرا یک فرد مذهبی نمی‌تواند با غیرمذهبی ازدواج کند و در آینده دچار مشکل می‌شود. همچنین پیش از ازدواج باید سطح درآمد و حتی نحوه پول خرج کردن طرفین مشخص شود تا در آینده به مشکل برخورد نکنند. فاصله طبقاتی و تضاد در سطح توقعات، یکی از اصلی‌ترین عاملان طلاق در جوامع امروزی است پس به هیچ وجه این مورد را نادیده نگیرید.
تعیین مکان زندگی، سابقه ازدواج قبلی و اختلاف سنی
قبل از ازدواج دختر و پسر باید درباره مکان زندگی به توافق برسند و اگر تمایل دارند در مکان و شرایط مشخصی زندگی کنند، این تمایل باید دوطرفه باشد تا پس از ازدواج مسبب بروز اختلافات جدی و مشکل‌ساز نشود.
برخی از افراد ازدواج قبلی خود را از طرف مقابل پنهان می‌کنند اما باید بدانند این کار بسیار اشتباه است و همسر آنها حق دارد از این موضوع اطلاع داشته باشد. پنهان‌کاری در مورد چنین مسئله مهمی موجب بی‌اعتمادی در آینده و از بین رفتن آرامش در زندگی مشترک خواهد شد.
اختلاف سنی دختر و پسر موردی به ظاهر کوچک است اما دشواری‌های بزرگی را ایجاد خواهد کرد. اختلاف سنی زیاد و بیش از ۱۰ سال مشکلات زیادی را در تفاهم و تعاملات بین فردی ایجاد می‌کند.
معضلات نوین در موضوع ازدواج
مرتضی پدریان، جامعه‌شناس و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا درخصوص گرایش نداشتن جوانان به ازدواج، اظهار کرد: با مطرح شدن بحث ازدواج انگیزه‌های فردی و اجتماعی در کنار همدیگر قرار می‌گیرند. رفتارها و کنش‌های اجتماعی نیاز به زیرساخت دارند که این زیرساخت‌ها می‌تواند انگیزه‌های فردی و گروهی را دستکاری و آن را کم و زیاد کند و امروزه در جامعه ازدواج جوانان تحت تأثیر متغیرهای اقتصادی، اجتماعی و ارزشی فرهنگی قرار می‌گیرد.
وی افزود: از منظر اقتصادی، امروز ازدواج بار مالی بسیار بالایی برای ازدواج جوانان دارد؛ هنگامی که زیرساخت‌های اقتصادی جامعه به گونه‌ای است که فرد قادر به تأمین نیازهای مادی نیست خودبه‌خود تمایل به ازدواج و زندگی مشترک در فرد کاهش پیدا می‌کند.
این جامعه‌شناس، خاطرنشان کرد: متغیرهای اجتماعی نیز در تمایل نداشتن جوانان به ازدواج مؤثر است. متغیرهای اجتماعی همان کنش‌ها و الگوهای جامعه است؛ هنگامی که افراد در جامعه شاهد زیاد بودن تعداد طلاق و کاهش آمار ازدواج باشند، ناخواسته با دیدن اطرافیانی که ازدواج آنها منجر به طلاق شده یا از زندگی زوجی خود ناراضی هستند آنها نیز در گرایش به ازدواج بی‌توجه می‌شوند.
نداشتن مسئولیت‌پذیری برخی جوانان عامل فرار از ازدواج است
حمید نصیری، روانشناس بالینی و استاد دانشگاه در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: مراقبت از دیگران اوج سلامتی یک فرد است. مسئولیت‌پذیری مسئله‌ای گسترده است و انسان از دوران کودکی تا بزرگسالی با مقوله مسئولیت‌پذیری در زندگی مواجه است.
وی ادامه داد: به نظر می‌رسد باید روی الگوهای تربیتی جامعه بیشتر سرمایه‌گذاری شود تا نسل‌های بعدی بتوانند محصول آن را دریافت کنند. باید سعی شود سیاست‌های کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت اتخاذ شود تا بتوان گریز جوانان از ازدواج را حل کرد.
نظر شما