به گزارش خبرنگار ایمنا، سید عبدالله ارجائی با اشاره به نحوه ارتباط بین معنویت و عمران شهری شهرداری مشهد، اظهار کرد: توسعه اماکن پیرامونی مضجع امام رضا (ع) از فضای بسیار کم در سده گذشته، امروز به بنای فاخر قابل استناد و مباهات برای کشور چه از نظر وسعت و چه از نظر سبک معماری تبدیل شده است.
وی بیان اینکه با طرح این سوال که حرم کجاست؟ ادامه داد: اگر گیت‌های ورودی به جای فلکه آب در چهارراه دانش واقع می‌شد، باید کدام در و دیوار را می‌بوسیدیم، چرا معنویت را در حصار عمران محصور می‌کنیم؟ چطور دلمان می‌آید امام رضا (ع) را محدود به گیت‌های آستان قدس رضوی کنیم؟
شهردار مشهد با بیان اینکه دوره ششم مدیریت شهری مشهد را حرم شهر می‌داند و هر فعالیت عمرانی باید با این فلسفه ذاتی همخوانی داشته باشد، گفت: در حال حاضر حرم کانون کالبدی شهر نیست و شهرسازی و عمران مطابق با فلسفه ذاتی شهر پیش نرفته است.
وی خاطرنشان کرد: برخی معتقد به افرایش عرض خیابان، ساخت تقاطع‌های غیرهمسطح در راستای تسهیل عبور و مرور هستند، همچنین مانع ورود خودرو شخصی به مرکز شهر هستند، نکته حائز اهمیت اینکه آیا تسهیل زیارت یا رعایت دستورالعمل‌های خارجی در شهر شرط است.
ارجائی اظهار کرد: گاهی گرفتار تقدم سرعت بر دقت و کیفیت می‌شویم که آفت بزرگ در شهرداری‌ها است؛ فدا کردن کیفیت، دقت و مطالعات پای سرعت به خصوص در سال‌های پایانی آن چیزی است که آیندگان ما را نخواهند بخشید.
شهردار مشهد با تاکید بر اینکه موضوع بعدی ایمنی در فعالیت‌های عمرانی است، گفت: در این زمینه مشکلات قانونی وجود دارد که در این مجمع باید به بحث گذاشته شود و به ساختارهای بالادستی ارائه شود به عنوان مثال ضوابط آتش‌نشانی بر اساس پایان کار مورد بررسی قرار می‌گیرد در صورتی که نقشه در زمان پروانه مورد تأیید قرار گرفته و بعد از احداث پروژه ضوابط تغییر می‌کند؛ این گره کور را چه کسی باز می‌کند.
نظر شما