به گزارش خبرنگار ایمنا، بارسلونا که یکی از پرافتخارترین باشگاه‌های فوتبال جهان است، در طول تاریخ درخشان خود ۹۲ جام بزرگ را به دست آورده است و پس از رقیب خود رئال مادرید، دومین باشگاه موفق اسپانیا است.
سوپراستارهایی مانند یوهان کرویف، لیونل مسی، ژاوی هرناندز، آندرس اینیستا، تیری آنری و رونالدینیو همگی پیراهن معروف بلوگرانا را در مقاطع مختلف به تن کرده‌اند. اما چه کسی در لیست ۱۱ نفره تیم بارسلونا قرار می‌گیرد؟
دروازه‌بان: ویکتور والدز
ویکتور والدز که محصول آکادمی بارسلونا بود، از سال ۲۰۰۲ تا ۲۰۱۴ به مدت ۱۲ سال برای تیم اصلی بازی کرد و در این مدت ۲۱ جام از جمله شش قهرمانی لیگ و سه قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد. او بخشی جدایی‌ناپذیر از تیم پپ گواردیولا بود. والدز حتی با وجود اینکه هرگز شماره یک دروازه اسپانیا نبود، اما شکی در این نیست که یک بازیکن بزرگ بارسا است. آندونی زوبیزارتا نیز یک کاندیدای عالی برای پست دروازه‌بانی بود، اما او تنها والدز را به عنوان فردی بهتر پیش روی خود داشت.
دفاع راست: دنی آلوز:
دنی آلوز نه تنها قهرمان بلامنازع بارسلونا، بلکه یکی از بهترین مدافعان راستی است که این تیم تا به حال دیده است. این برزیلی در سال ۲۰۰۸ از سویا به بارسلونا پیوست و تا سال ۲۰۱۶ در این باشگاه بازی کرد. در ژانویه ۲۰۲۲، دنی آلوز با قراردادی شش ماهه با بند تمدید خود تا ژوئن ۲۰۲۳ دوباره به کاتالان‌ها پیوست. دنی آلوز در طول هشت سال و نیمی که در نیوکمپ سپری کرده، ۲۵ جام را به دست آورده است. شاید آلبرت فرر خوب بود، اما دنی آلوز انتخاب واضحی برای پست دفاع راست بود.
دفاع وسط: کارلوس پویول
اسطوره باشگاه و کاپیتان سابق، کارلوس پویول در طول دوران حرفه‌ای خود از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۴ برای بارسلونا بازی کرد و هرگز وسوسه نشد که شانس خود را در جای دیگری امتحان کند. او هر جام مهمی را با باشگاه کاتالان به دست آورد؛ از جمله شش قهرمانی لیگ و سه قهرمانی لیگ قهرمانان. او قلب تپنده تیم بود که بازی را تغییر می‌داد. در واقع پویول که با ۵۹۳ بازی، پنجمین بازیکن باسابقه باشگاه در تمام دوران است، بازیکنی واقعاً خاص بود؛ کسی که مانند تعداد کمی از بازیکنان بارسلونا به بلوگرانا وفادار ماند.
دفاع وسط: جرارد پیکه
انتخاب شریک پویول در خط دفاعی انتخاب آسانی نبود. شاید می‌شد رونالد کومان را در نظر گرفت. به هر حال، او اولین جام قهرمان لیگ قهرمانان اروپا را با ضربه ایستگاهی عالی خود در ومبلی در سال ۱۹۹۲ به ارمغان آورد، اما پس از آن، این به معنای استفاده از جرارد پیکه در ترکیب بود، که شاید بتوان گفت کاملاً انتخاب اشتباهی است. این مدافع کهنه کار اسپانیایی در سال ۲۰۰۸ دوباره به بارسلونا پیوست و پیش از این به خاطر حضور در منچستریونایتد از این باشگاه جدا شد و تا به امروز همچنان برای غول کاتالان بازی می‌کند. پیکه در دوران حضورش در بارسلونا ۳۰ جام باشگاهی بزرگ را به دست آورده است، بنابراین او احتمالاً به خاطر انتقال موقتش به یونایتد مستحق بخشش است.
مدافع چپ: سرخی بارخوآن
این بازیکن جوان بارسلونا در سال ۱۹۹۳ اولین بازی خود را برای بزرگسالان انجام داد و بلافاصله به یک چهره کلیدی در خط دفاعی کاتالان‌ها تبدیل شد. سرخی در نهایت پس از ۹ سال خدمت در تیم اصلی، بازیکن مازاد تلقی شد و به جای آن در سال ۲۰۰۵ در اتلتیکو مادرید به کار خود پایان داد. انتقال او به پایتخت اسپانیا بر میراث او تأثیری نگذاشته است، با این حال، این مدافع چپ با کسب ۹ جام برای همیشه در قلب هواداران جایی خواهد داشت. اما جوردی آلبا چطور؟ بله، صادقانه، این یک مسابقه بسیار نزدیک بین این دو بود، اما سرخی به دلیل ثبات دفاعی قابل توجهش مورد تأیید قرار گرفت.
هافبک دفاعی: سرخیو بوسکتس
سرخیو بوسکتس که مردی تک‌باشگاهی بود، در سال ۲۰۰۸ از تیم دوم بارسلونا به تیم بزرگسالان بارسلونا راه یافت و از آن زمان تاکنون برای این باشگاه بازی می‌کند. قبل از فصل ۲۰۲۱-۲۲، بوسکتس پس از اینکه لیونل مسی کاپیتان سابق این تیم راهی پاری سن ژرمن شد، کاپیتان باشگاه شد. او ممکن است آن بازیکنی نباشد که با مهارتی درخشان نظر همه را جلب کند، اما دید و بازی‌خوانی او به سادگی در سطح فوق‌العاده‌ای است. این بازیکن اسپانیایی تمام جام‌های مهم را با بارسلونا به دست آورده است، از جمله هشت قهرمانی لیگ و سه قهرمانی لیگ قهرمانان.
هافبک میانی: ژاوی هرناندز
پس از بیرون آمدن از آکادمی باشگاه، ژاوی اولین بازی خود را در سال ۱۹۹۸ انجام داد و تا سال ۲۰۱۵ در بارسلونا بازی کرد. او هر جام مهمی را چندین بار در اسپانیا و اروپا به دست آورد، از جمله هشت عنوان لیگ و چهار قهرمانی لیگ قهرمانان. ژاوی که الگوی ثبات پاس‌های دقیقش بود، تا فوریه ۲۰۲۱ که هم تیمی سابقش لیونل مسی رکورد را شکست، با ۷۶۷ بازی، پربازیکن‌ترین بازیکن بارسلونا بود. صرف نظر از این، ژاوی یک اسطوره در میدان بازی و یکی از بزرگترین بازی‌سازانی است که جهان تا به حال دیده است.
هافبک میانی: آندرس اینیستا
آندرس پس از مسی و ژاوی سومین بازیکن باسابقه تاریخ بارسا است که بیشترین بازی را انجام داده است و بین همه فوتبالی‌ها، به عنوان بازیکن بزرگ تاریخ شناخته می‌شود. او کار دشوار را ساده جلوه داد و با وجود جثه کوچکش، تسلط به توپش، غیرممکن به نظر می‌رسید. گل زدن هرگز کار او نبود. زمانی که او هیچ گزینه دیگری ندید، آن ضربه خیره‌کننده در نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۹ مقابل چلسی را به تور چسباند. در واقع، به نظر می‌رسید که اینیستا همیشه بهترین‌هایش را در بزرگترین بازی‌ها ارائه می‌کند، بنابراین به همین دلیل است که او برای این لیست نسبت به ستاره‌هایی مانند مایکل لادروپ، دیگو مارادونا، دکو، گیرمو آمور و تعداد زیادی از سوپراستارهای دیگر برتری دارد. خیلی‌ها احتمالاً دوست داشتند او را در بارسا بازنشسته ببینند اما این مرد ساده بازی کردن را دوست دارد و هنوز نمی‌تواند آن را ترک کند. ویسل کوبه و لیگ J1 خوش‌شانس هستند که می‌توانند از حضور او نیز لذت ببرند.
وینگر راست: یوهان کرویف
یوهان کرویف بین سال‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸ در بارسلونا کار کرد و نه تنها به بازگرداندن غرور باشگاه کاتالانی کمک کرد، بلکه باعث شد آنها متوجه شوند که می‌توانند از رقیب همیشگی خود، رئال مادرید، برتر باشند. او تنها دو عنوان با غول‌های کاتالونیایی، یک لالیگا و یک کوپا دل ری در آن دوره به دست آورد، اما تأثیر او بسیار فراتر از این بود، مردی که بدون توجه به جایی که مربیانش او را قرار داده‌اند، بهترین بازیکن زمین بود، کرویف فقط یک استعداد برتر نبود، بلکه یک مغز متفکر تاکتیکی نیز بود، همانطور که بعدها به عنوان مربی بارسا آن را ثابت کرد. کرایف همچنین در دوران حضورش در بارسلونا جوایز انفرادی متعددی از جمله دو بار توپ طلا را به دست آورد.
مهاجم نوک: لیونل مسی
بزرگترین بازیکنی که پیراهن بارسلونا را بر تن کرده است، بدون شک لیونل مسی است که با ۳۴ جام، پرافتخارترین بازیکن تاریخ باشگاه است، پس از بیرون آمدن از تیم جوانان باشگاه، این بازیکن آرژانتینی اولین بازی حرفه‌ای خود را در سال ۲۰۰۴ برای تیم اصلی انجام داد و تا سال ۲۰۲۱ در نیوکمپ بازی کرد. مسی که اکنون در پاری سن ژرمن می‌بینیم، همان مسی نیست که در بارسا دیدیم. تقریباً مثل این است که او نمی‌خواهد میراث خود در بارسلونا را با تبدیل شدن به یک بازیکن بزرگ در جاهای دیگر نیز خدشه‌دار کند، زیرا برای بیش از یک دهه در نیوکمپ، مسی به سطحی از برتری پایدار رسید که هیچ‌کس تا به حال ندیده بود.
مهاجم چپ: رونالدینیو
او شادترین بازیکن تاریخ فوتبال است؟ حداقل می‌توان گفت که او همه کسانی را که وی را تماشا می‌کردند خوشحال کرد. واقعا چه کسی رونالدینیو رو دوست نداشت؟! اسطوره برزیلی پس از اینکه تصمیم گرفت پاری سن ژرمن را برای ماجراجویی در اسپانیا ترک کند، از سال ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸ در کاتالونیا بازی کرد. او در دوران حضورش در بارسلونا، دو قهرمانی لالیگا و یک قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا را به دست آورد، و در پایان، رونالدینیو همچنین در سال ۲۰۰۵ برنده توپ طلا شد و در عین حال مجموعه‌ای از مهارت‌ها، ترفندها و فانتزی بازی‌ها را برای بلوگرانا به نمایش گذاشت. کاش بازیکنانی مثل رونالدینیو بیشتر بودند!
نظر شما